Nagranie konferencji pt. "Boże ostrzeżenie przed piekłem" po polsku jest dostępne na YouTube pod tym linkiem
Pisarz: Malachiasz Miejsce spisania: Jerozolima Spisywanie ukończono: po 443 1. Co świadczy o gorliwości Malachiasza dla Jehowy? KIM był Malachiasz? Nie ma żadnej pisemnej wzmianki o pochodzeniu lub szczegółach z życia tego proroka. Niemniej z treści jego księgi wyraźnie wynika, że był bezgranicznie oddany Jehowie Bogu, gdyż bronił Jego imienia i obstawał przy czystym wielbieniu, i że głęboko oburzali go ci, którzy podawali się za sług Bożych, a w rzeczywistości służyli tylko sobie. W czterech rozdziałach jego księgi imię Jehowa występuje aż 48 razy. 2. Prawdopodobnie kiedy żył Malachiasz i co zapewne znaczy jego imię? 2 Imię tego proroka brzmi po hebrajsku Malʼachí, co prawdopodobnie znaczy „mój posłaniec”. W Biblii hebrajskiej i w Septuagincie Księga Malachiasza jest ostatnia wśród 12 tak zwanych proroków mniejszych. Harmonizuje to również z porządkiem chronologicznym, ponieważ według tradycji Wielkiej Synagogi Malachiasz żył później niż prorocy Aggeusz i Zachariasz, a współcześnie z Nehemiaszem. 3. Co wskazuje na to, iż proroctwo Malachiasza zostało spisane po roku 443 3 Kiedy zostało spisane to proroctwo? Gdy władzę sprawował namiestnik, a więc w okresie odbudowy Jerozolimy po 70-letnim spustoszeniu Judy (Malach. 1:8). Ale który namiestnik? Ponieważ wspomniano o służbie świątynnej, nie powiedziano zaś ani słowa o odbudowie świątyni, ukończonej za czasów namiestnika Zerubbabela, musiało to nastąpić później. Biblia wymienia jeszcze tylko jednego namiestnika z tego okresu, a mianowicie Nehemiasza. Czy proroctwo to pasuje do jego czasów? Księga Malachiasza nic nie mówi o odbudowie Jerozolimy i jej murów, a to wyklucza początkowy okres urzędowania Nehemiasza. Obszernie natomiast opisuje wykroczenia kapłanów, co odpowiada stosunkom panującym w czasie, gdy Nehemiasz po raz drugi przybył do Jerozolimy z Babilonu, dokąd wezwał go Artakserkses w 32 roku swego królowania, czyli w roku 443 (Malach. 2:1; Nehem. 13:6). Podobne do siebie fragmenty ksiąg Malachiasza i Nehemiasza wskazują, że omawiane proroctwo powstało właśnie w tym okresie (Malach. 2:4-8, 11, 12 — Nehem. 13:11, 15, 23-26; Malach. 3:8-10 — Nehem. 13:10-12). 4. Co dowodzi, że Księga Malachiasza jest autentyczna i natchniona? 4 Żydzi zawsze uznawali Księgę Malachiasza za autentyczną. Ponadto powołują się na nią Chrześcijańskie Pisma Greckie, niejednokrotnie wskazując na spełnienie się proroctw Malachiasza; dowodzi to, że jego księga jest natchniona i że zbór chrześcijański uznawał ją za należącą do kanonu Pism Hebrajskich (Malach. 1:2, 3 — Rzym. 9:13; Malach. 3:1 — Mat. 11:10 oraz Łuk. 1:76 i 7:27; Malach. 4:5, 6 — Mat. 11:14 i 17:10-13, Marka 9:11-13 i Łuk. 1:17). 5. Ze względu na jaki stan duchowy Izraelitów Malachiasz napisał swą proroczą księgę? 5 Z Księgi Malachiasza wynika, że gorliwość i zapał dla spraw religijnych, rozbudzone przez proroków Aggeusza i Zachariasza w czasie odbudowy świątyni, zdążyły już ostygnąć. Kapłani byli niedbali, pyszni i zarozumiali. Służba świątynna stała się urągowiskiem. Izraelici uznali, że Bóg się nimi nie interesuje, toteż zaniedbywali dziesięciny i ofiary. Nadzieje pokładane w Zerubbabelu się nie spełniły i wbrew oczekiwaniom niektórych Mesjasz nie przyszedł. Żydzi byli w opłakanym stanie duchowym. Skąd mogli czerpać nadzieję i otuchę? Jak im uświadomić ich rzeczywistą sytuację, by się ocknęli i znów zaczęli postępować w sposób prawy? Odpowiedzi na te pytania udziela proroctwo Malachiasza. 6. Co można powiedzieć o stylu Malachiasza? 6 Malachiasz posługuje się bezpośrednim i dobitnym stylem. Najpierw formułuje twierdzenie, a potem odpowiada na zarzuty tych, do których się zwraca. W końcu powraca do pierwotnej myśli. To ożywia jego argumentację i dodaje jej mocy. Prorok nie stara się wznosić na szczyty krasomówstwa, lecz wypowiada się rzeczowo i przedstawia przekonujące argumenty. TREŚĆ KSIĘGI MALACHIASZA 7. Kogo Jehowa miłuje, a kogo nienawidzi? 7 Przykazanie Jehowy dla kapłanów (1:1 do 2:17). Najpierw Jehowa daje wyraz miłości do swego ludu. Umiłował Jakuba, a znienawidził Ezawa. Niech Edom próbuje odbudować swe spustoszone miejsca; Jehowa je zburzy i zostaną nazwane „krainą niegodziwości”, ludem potępionym przez Niego, gdyż Jehowa „będzie wywyższany nad krainą Izraela” (1:4, 5). 8. Jak kapłani splugawili stół Jehowy i dlaczego spadnie na nich przekleństwo? 8 Teraz Jehowa zwraca się bezpośrednio do ‛kapłanów, którzy gardzą jego imieniem’. Ponieważ próbują się bronić, Jehowa wskazuje na ich ślepe, kulawe i chore zwierzęta ofiarne, po czym pyta: Czy namiestnik przyjąłby coś takiego? Jehowa nie znajduje w nich upodobania. Jego imię ma być wywyższane między narodami, a ci ludzie Go bezczeszczą, mówiąc: „Stół Jehowy jest splugawiony”. Spadnie na nich przekleństwo, ponieważ przebiegle wykręcali się od spełnienia swych ślubów, składając bezwartościowe ofiary. „Ja bowiem jestem wielkim Królem — rzekł Jehowa Zastępów — a moje imię będzie budzić lęk między narodami” (1:6, 12, 14). 9. W czym zawiedli kapłani i jak zbezcześcili świętość Jehowy? 9 Następnie Jehowa daje kapłanom przykazanie i zaznacza, że jeśli nie wezmą sobie Jego rady do serca, to ześle przekleństwo na nich i na ich błogosławieństwa. Rzuci im w twarz gnój ich świąt, ponieważ nie dotrzymali przymierza zawartego z Lewim. „Gdyż wargi kapłana mają strzec wiedzy, a na jego ustach lud ma szukać prawa, jest on bowiem posłańcem Jehowy Zastępów” (2:7). Malachiasz wyznaje wielki grzech Izraela i Judy. Ich mieszkańcy obchodzili się ze sobą w sposób zdradziecki i zbezcześcili świętość Jehowy, swego Ojca i Stwórcy, żeniąc się z córkami obcego boga. Zmęczyli Jehowę, i to w najwyższym stopniu. Zadawali nawet pytanie: „Gdzież jest Bóg sprawiedliwości?” (2:17). 10. Na jaki sąd przychodzi Pan do swej świątyni? 10 Prawdziwy Pan oraz posłaniec (3:1-18). Proroctwo osiąga punkt kulminacyjny w następujących słowach „Jehowy Zastępów”: „Oto ja wysyłam mego posłańca, a on oczyści drogę przede mną. I nagle do swej świątyni przyjdzie prawdziwy Pan, którego szukacie, oraz posłaniec przymierza, w którym macie upodobanie. Oto przyjdzie na pewno” (3:1). Jak rafiner oczyści On synów Lewiego i stanie się szybkim świadkiem przeciwko niegodziwcom, którzy się Go nie boją. Jehowa się nie zmienia, a ponieważ są synami Jakuba, On na znak miłosierdzia wróci do nich, jeśli oni wrócą do Niego. 11. Jak Izraelici mają wypróbować Boga i jakie błogosławieństwa z tego wynikną? 11 Dotychczas Izraelici ograbiali Boga, ale teraz niech Go wypróbują, znosząc do spichrza dziesięciny, żeby się znalazła żywność w Jego domu. Mogą być pewni, iż On przez upusty niebios wyleje swe przeobfite błogosławieństwo. Staną się ziemią upodobania, a wszystkie narody nazwą ich szczęśliwymi. Bojący się Jehowy rozmawiali między sobą, a Jehowa uważał i słuchał. „I zaczęto przed nim spisywać księgę pamięci dla bojących się Jehowy i dla myślących o jego imieniu” (3:16). Tacy na pewno będą należeć do Jehowy w dniu, gdy On uczyni sobie szczególną własność. 12. Co obiecano w związku ze strasznym dniem Jehowy? 12 Wielki i napawający lękiem dzień Jehowy (4:1-6). Ów nadchodzący dzień pochłonie złych, tak iż nie pozostawi im ani korzenia, ani gałązki. Jednakże ludziom bojącym się imienia Jehowy zaświeci słońce prawości, niosąc im uzdrowienie. Jehowa wzywa ich, by pamiętali o Prawie Mojżeszowym. Obiecuje, że przed swym wielkim i strasznym dniem pośle proroka Eliasza. „I zwróci serce ojców ku synom, a serce synów ku ojcom — abym nie przyszedł i nie poraził ziemi, wydając ją na zagładę” (4:6). DLACZEGO POŻYTECZNA 13. Co Malachiasz pisze o: (a) miłosierdziu i miłości Jehowy? (b) odpowiedzialności nauczycieli Słowa Bożego? (c) ludziach naruszających prawa i zasady Boże? 13 Księga Malachiasza pomaga nam zrozumieć niezmienne zasady Jehowy Boga oraz Jego miłosierdzie i miłość. Zaraz na początku podkreśla wielką miłość Jehowy do Jego ludu, „Jakuba”. Synom Jakuba Bóg oznajmił: „Ja bowiem jestem Jehowa; ja się nie zmieniłem”. Pomimo ich wielkiej niegodziwości gotów był do nich wrócić, gdyby oni wrócili do Niego. Jakże miłosiernym jest Bogiem! (Malach. 1:2; 3:6, 7; Rzym. 11:28; Wyjścia 34:6, 7). Za pośrednictwem Malachiasza Jehowa dobitnie oświadcza, iż wargi kapłana mają „strzec wiedzy”. Wszyscy, którym powierzono przywilej nauczania Słowa Bożego, powinni wziąć to sobie do serca i upewniać się, czy przekazują dokładną wiedzę (Malach. 2:7; Filip. 1:9-11; por. Jak. 3:1). Jehowa nie znosi obłudników, którzy usiłują wmawiać drugim, że „każdy, kto czyni zło, jest dobry w oczach Jehowy”. Niech nikt sobie nie wyobraża, iż zdoła oszukać tego wielkiego Króla pozorami składania ofiar (Malach. 2:17; 1:14; Kol. 3:23, 24). Jehowa szybko wystąpi jako świadek przeciwko wszystkim, którzy naruszają Jego słuszne prawa i zasady; nikt nie może liczyć na to, że niegodziwe postępowanie ujdzie mu płazem. Jehowa osądzi takich ludzi (Malach. 3:5; Hebr. 10:30, 31). Prawi mogą być całkowicie pewni, że zachowa w pamięci ich czyny i da im nagrodę. Powinni tak jak Jezus zwracać uwagę na Prawo Mojżeszowe, bo wiele elementów tego Prawa spełniło się właśnie na nim (Malach. 3:16; 4:4; Łuk. 24:44, 45). 14. (a) Na co zwraca szczególną uwagę Księga Malachiasza? (b) Jak w I wieku spełniła się zapowiedź z Księgi Malachiasza 3:1? 14 Księga Malachiasza, ostatnia w zbiorze natchnionych Pism Hebrajskich, zapowiada wydarzenia towarzyszące przyjściu Mesjasza, które nastąpiło ponad cztery stulecia później i dało podstawę do spisania Chrześcijańskich Pism Greckich. W Księdze Malachiasza 3:1 znajdujemy następujące słowa Jehowy Zastępów: „Oto ja wysyłam mego posłańca, a on oczyści drogę przede mną”. Sędziwy Zachariasz wskazał pod wpływem natchnienia, że zapowiedź ta spełniła się na jego synu, Janie Chrzcicielu (Łuk. 1:76). Jezus Chrystus potwierdził to, dodając: „Nie został wzbudzony większy niż Jan Chrzciciel; lecz pomniejszy w królestwie niebios jest większy niż on”. Jak przepowiedział Malachiasz, Jan został posłany, aby ‛przygotował drogę’, nie należał więc do tych, z którymi Jezus później zawarł przymierze co do Królestwa (Mat. 11:7-12; Łuk. 7:27, 28; 22:28-30). 15. Kto się okazał zapowiedzianym „Eliaszem”? 15 Następnie w Malachiasza 4:5, 6 Jehowa obiecał: „Oto posyłam do was proroka Eliasza”. Kto był tym „Eliaszem”? Zarówno Jezus, jak i anioł, który się ukazał Zachariaszowi, odnieśli te słowa do Jana Chrzciciela, wskazując, iż właśnie on „wszystko przywróci” i ‛przygotuje Jehowie lud przysposobiony’ do przyjęcia Mesjasza. Jednakże w Księdze Malachiasza powiedziano też, że „Eliasz” jest zwiastunem „wielkiego i napawającego lękiem dnia Jehowy”, co oznacza, iż zapowiedź ta miała się jeszcze spełnić w przyszłym dniu sądu (Mat. 17:11; Łuk. 1:17; Mat. 11:14; Marka 9:12). 16. Na jaki błogosławiony dzień wskazuje Malachiasz i do czego gorąco zachęca? 16 Mówiąc o tym dniu, Jehowa Zastępów oznajmia: „Od wschodu słońca aż do jego zachodu moje imię będzie wielkie między narodami (...) Ja bowiem jestem wielkim Królem (...) a moje imię będzie budzić lęk między narodami”. Słowa te faktycznie budzą lęk! „Oto bowiem nadchodzi dzień palący jak piec i wszyscy zuchwali oraz wszyscy, którzy popełniali niegodziwość, staną się jak ścierń”. Szczęśliwi są jednak ci, którzy się boją imienia Jehowy, gdyż im „zaświeci słońce prawości z uzdrowieniem w swoich skrzydłach”. Zapowiedź ta kieruje uwagę na zachwycający czas, gdy posłuszni członkowie rodziny ludzkiej będą całkowicie uzdrowieni pod względem duchowym, emocjonalnym, umysłowym i cielesnym (Obj. 21:3, 4). Wskazując na ten wspaniały i błogosławiony dzień, Malachiasz zachęca, żebyśmy z całego serca znosili swe ofiary do domu Jehowy: „Wypróbujcie mnie w tym — rzekł Jehowa Zastępów — czy nie otworzę wam upustów niebios i nie wyleję na was błogosławieństwa, aż nie będzie już żadnego braku” (Malach. 1:11, 14; 4:1, 2; 3:10). 17. Jaka optymistyczna zapowiedź łagodzi ostrzegawcze orędzie Malachiasza? 17 Chociaż ta ostatnia księga Proroków ostrzega przed ‛wydaniem ziemi na zagładę’, daje jednak powody do optymizmu i radości, gdyż Jehowa oświadcza swemu ludowi: „Wszystkie narody nazwą was szczęśliwymi, bo staniecie się ziemią upodobania” (Malach. 4:6; 3:12).
Rok 2027 datą końca papiestwa i Sądu Ostatecznego? Czy Watykan wbrew oficjalnym zapewnieniom bardzo poważnie traktuje przepowiednię Malachiasza? Wiele wskazuje na to, że kolejni papieże są wybierani tak, aby pasowali do treści proroctwa! Proroctwa są tematem u jednych budzącym uśmiech politowania, a u innych uczucie trwogi.proroctwo Malachiasza translations proroctwo Malachiasza Add prophecy of Malachy Co wskazuje na to, iż proroctwo Malachiasza zostało spisane po roku 443 What indicates that the prophecy of Malachi was written after 443 Z czego wynika, że proroctwo Malachiasza miało się spełnić na większą skalę w naszych czasach? What indicates that Malachi’s prophecy would find a further fulfillment in modern times? jw2019 • Skąd wiadomo, że proroctwo Malachiasza miało jeszcze mieć nowożytne spełnienie? □ How do we know that Malachi’s prophecy would have a modern-day fulfillment? jw2019 17 A jak ma się rzecz z drugim, nowożytnym spełnieniem proroctwa Malachiasza? 17 But what of a second, or modern-day, fulfillment of Malachi’s prophecy? jw2019 6. (a) Jak proroctwo Malachiasza spełniło się na większą skalę? 6. (a) What is the larger fulfillment of Malachi’s prophecy? jw2019 Za dwa dni, 3 kwietnia, minie 181 lat od dnia, kiedy wypełniło się proroctwo Malachiasza. Two days from now, April 3, marks 181 years from the day when Malachi’s prophecy was fulfilled. LDS Mogą nam w tym pomóc dalsze bardzo pożyteczne rady z proroctwa Malachiasza. Przeanalizujemy je w dwóch kolejnych artykułach. In the next two articles, let us therefore give careful consideration to other portions of the book of Malachi. jw2019 Co zgodnie z proroctwem Malachiasza dostrzegli Jehowa i Chrystus Jezus, gdy przyszli do duchowej świątyni na inspekcję? As foretold in Malachi’s prophecy, what did Jehovah and Christ Jesus find when they came to the spiritual temple for inspection? jw2019 3 W zasadniczym spełnieniu proroctwa Malachiasza „dzień Jehowy” to okres „wielkiego ucisku”. 3 In the major fulfillment of Malachi’s prophecy, “the day of Jehovah” is a period of time characterized by “great tribulation.” jw2019 Jezus Chrystus przytacza proroctwa Malachiasza, że Eliasz powróci przed Drugim Przyjściem Jesus Christ quotes Malachi’s prophecy that Elijah would return prior to the Second Coming LDS Ale dlaczego działalność Jana tylko w niewielkiej mierze stanowiła spełnienie proroctwa Malachiasza? (Matthew 11:11-15; Luke 1:11-17; John 1:29) But why was John’s work only a miniature fulfillment of Malachi’s prophecy? jw2019 2 Proroctwem Malachiasza powinniśmy się zainteresować nie tylko ze względów historycznych. 2 Malachi’s prophecy should be of more than historical interest to us. jw2019 Zapowiada to nam osobiście w proroctwie Malachiasza 3:5: He tells us, in Malachi 3:5: jw2019 Jak proroctwo Malachiasza wyjaśnia, co się wtedy działo z ludem Jehowy, i od kogo rozpoczął się sąd? How did Malachi’s prophecy explain what was happening to Jehovah’s people, and so judgment began with whom? jw2019 Równie niepokojąca była też dyskusja o proroctwach Malachiasza, która w ostatnich dniach odbyła się na łamach prasy. Equally disturbing, though, was a discussion of Malachy prophecies that had arisen in the press over the past two days. Literature Dlaczego proroctwo Malachiasza 3:17 można też odnieść do wielkiej rzeszy? Why can Malachi 3:17 be applied in principle to the great crowd? jw2019 5 Na miłość Jehowy wyraźnie wskazują początkowe wersety proroctwa Malachiasza. 5 Jehovah’s love is made clear in the early verses of Malachi. jw2019 Kto był „posłańcem” spełniającym proroctwo Malachiasza? In fulfillment of Malachi’s prophecy, who was the “messenger”? jw2019 Nigdy też nie czytał proroctw Malachiasza. And he‘d never read Malachy‘s predictions. Literature Proroctwo Malachiasza wskazuje na nasze czasy Malachi’s prophecy pointed forward to our day jw2019 Kiedy Jezus Chrystus przytaczał Nefitom niektóre z proroctw Malachiasza, mówił o ogniu i ługu folusznika. As He recited some of the prophecies of Malachi to the Nephites, Jesus Christ referred to the images of fire and soap. LDS 35 W myśl proroctwa Malachiasza 3:1 (przekład Leesera) Mesjasza miał przedstawić narodowi izraelskiemu pewien zwiastun. 35 The Messiah was to be introduced to the nation of Israel by a forerunner, according to the prophecy of Malachi 3:1. jw2019 Ale działalność Jana stanowiła tylko wstępne spełnienie proroctwa Malachiasza. However, John’s work was only an initial fulfillment of Malachi’s prophecy. jw2019 Z powodu jakiej sytuacji panującej w Izraelu zostało wypowiedziane proroctwo Malachiasza? What conditions in Israel called forth Malachi’s prophecy? jw2019 6 A jak proroctwo Malachiasza spełniło się na większą skalę? 6 What is the larger fulfillment of Malachi’s prophecy? jw2019 13 Począwszy od wersetu 10, rozdział 2 proroctwa Malachiasza jeszcze dobitniej uwypukla zdradzieckie postępowanie. 13 From Mal 2 verse 10 onward, Malachi chapter 2 highlights treachery even more directly. jw2019 The most popular queries list: 1K, ~2K, ~3K, ~4K, ~5K, ~5-10K, ~10-20K, ~20-50K, ~50-100K, ~100k-200K, ~200-500K, ~1M Proroctwo Izajasza. Zaloguj się, aby edytować Wyświetl historię Dyskusja (0) Proroctwo Izajasza Umiejscowienie. Testament. Stary Testament. Typ księgi
Święty Malachiasz był biskupem irlandzkim, cechowała go głęboka gorliwość o sprawy związane z wiarą i Kościołem. Ponadto posiadał dar prorokowania i to dzięki jednej ze swoich przepowiedni mocno zapisał się na kartach historii, to dzięki przepowiedni, w której ujawnia, że do końca świata będzie jeszcze 112 Papieży, licząc od roku 1143. Tutaj szybko możemy przypomnieć sobie słowa zapisane w Biblii, słowa informujące nas, że nikt nie będzie znał dnia ani godziny i słusznie, ale przy interpretowaniu tego przekazu bardzo często popełnia się błąd, ponieważ to, że nie znamy dnia czy też godziny, automatycznie nie oznacza, że nie będziemy mogli poznać, chociażby pokolenia ludzkości, które będzie świadkiem wydarzeń ostatecznych. Sam Jezus mówi, że po znakach rozpoznamy, iż czas jest bliski. Temat związany z tym zagadnieniem szerzej poruszyliśmy w serii artykułów ‘‘Czas jest bliski’’. Papież, czy antypapież? Jeżeli odwiedzimy Bazylikę świętego Pawła za murami w Rzymie, bardzo szybko zauważymy, że wzdłuż naw biegnie ciągły fryz, gdzie widnieją wymalowane owale dla wszystkich Papieży, według wyżej wspomnianego proroctwa Malachiasza. Wiedeń fresk świety Malachiasz W obrębie tych owali są z czasem malowane kolejne portrety Papieży, którzy już odeszli i wypełnili swoją misję, czy to lepiej, czy też gorzej. Wolnych owali zostało już w pewnym momencie bardzo mało, to też pielgrzymi odwiedzający to miejsce, zaczęli coraz częściej pytać o możliwy koniec świata. Dlatego dziś wielu ekspertów zajmujących się sprawami Watykanu zastanawia się, czy aby obecny Papież nie jest w gruncie rzeczy antypapieżem. Kuriozalna sytuacja Za naszych czasów zaistniała bardzo dziwna sytuacja, nigdy jeszcze nie było podobnej. Wmawia się nam, że wcześniej Papieże rezygnowali już z godności biskupa Rzymu, nie mniej jednak nie wspomina się, że jeżeli faktycznie rezygnowali z przewodzenia Kościołowi, to wówczas rezygnowali także z tytułu Papieża, byli ponownie Kardynałami, a nie emerytowanymi Papieżami, z resztą stwierdzenie emerytowany Papież brzmi dość kuriozalnie. Benedykt XVI nigdy nie powrócił do godności biskupiej, mimo że wielu hierarchów Kościoła naciskało, aby tak właśnie zrobił, nie oddał również swojego Papieskiego sygnetu, który zgodnie z prawem Watykanu należy zniszczyć po śmierci Papieża, czy po jego rezygnacji z piastowanego stanowiska. Benedykt XVI Zatem kto dziś jest Papieżem, Benedykt XVI czy może uzurpator Franciszek I? Na pewno jest to temat na doskonałą teorię spiskową, która bądź co bądź mogłaby zostać podparta wieloma faktami i dowodami. Powróćmy jednak do proroctwa świętego Malachiasza, ponieważ może to właśnie nasze pokolenie będzie tym, które doczeka jego całkowitego wypełnienia się. Co Watykan postanowił zrobić, aby uniknąć pytań o nadchodzący koniec świata? Domalowano wiele nowych owali. Tak by niepotrzebnie nie wzbudzać społecznych niepokoi. Cóż za rozsądek. Zamiast zmierzyć się z proroctwem, które przez setki lat istniało w Kościele, z którym liczyli się najwyżsi hierarchowie Rzymu, po prostu bez żadnych podstaw domalowano nowe owale i po sprawie. Co za naiwność, przecież to nie zmienia w żaden sposób ewentualnego przesłania proroctwa, ponieważ czy oni tam wymalują pięć, dziesięć czy sto nowych owali, to przepowiednia nadal pozostanie taka sama. Ponadto pamiętajmy o tym, że proroctwa czy też przepowiednie są po ty, by nam pomagać, są często przestrogą, no, ale cóż w Rzymie tego nie wiedzą, mimo że oni powinni wiedzieć to najlepiej. Ostatni papież? Na koniec przyjrzyjmy się dokładniej Papieżom ostatnich dziesięcioleci i kolokwialnie pisząc, sprawdźmy, jakimi są numerami w odliczaniu do wieczności. 105 Pius XI 106 Pius XII 107 Jan XXIII 108 Paweł VI 109 Jan Paweł I ( Opis z przepowiedni tyczący się tego Papieża to: od pół do pół księżyca.) 110 Jan Paweł II ( od cierpienia słońca. Papież końca czasów, który przeżyje ogromny kryzys wiary wśród duchownych.) 111 Benedykt XVI (Papież ostatniego namaszczenia.) 112 Franciszek I? Nie bez powodu przy Franciszku postawiłem znak zapytania. Zrobiłem tak, gdyż nie jest on Papieżem wybranym zgodnie z zasadami ustalonymi przez Jana Pawła II, a owe zasady mówią jasno. Papież wybrany niezgodnie z nimi nie jest Papieżem. Przy tej okazji odsyłam każdego zainteresowanego do zapoznania się z książką ‘‘Czy To naprawdę Franciszek?’’ Autorstwa Antonio Socciego. Zatem to nie Franciszek I jest ostatnim Papieżem, nie jest numerem 112, to jego następna będzie ostatnim Papieżem, według proroctwa Malachiasza. E-BOOK OSTATNI PAPIEŻ. TAJEMNICA PRZEPOWIEDNI MALACHIASZA kupisz tutaj kliknij Książkę OSTATNI PAPIEŻ. TAJEMNICA PRZEPOWIEDNI MALACHIASZA kupisz tutaj kliknij WSPARCIE NIEZALEŻNYCH PORTALI Komentarze
111 przepowiedni XII-wiecznego biskupa Malachiasza. Kościół je potępił. Ale 90 procent z nich się spełniło! Według Malachiasza po Janie Pawle II ma panować jeszcze tylko dwóch papieży. Czy i ta przepowiednia się sprawdzi? Książka uzupełniona i zaktualizowana przez autora w 2016 roku! W 1139 roku irlandzki biskup Malachiasz wygłosił w Rzymie słynne proroctwa dotyczące losów
Ta przepowiednia może skłonić do myślenia bardzo wiele osób. Sprawdźcie co dokładnie stanie się 2021 roku. Wielu wróżbitów oraz duchownych postanowiło przepowiedzieć przyszłość. Rok 2020 jest znacznie bardziej zaskakujący niż wcześniejsze lata i zdecydowanie bardziej liczymy na to, że przepowiednie na kolejne lata będą znacznie przepowiednią postanowił podzielić się jeden kaznodzieja, który jest pastorem w Odkupionym Chrześcijańskim Kościele Bożym. Sprawdźcie, co powiedział na temat zbliżającego się 2021 roku. Przepowiednia duchownego na 2021 rokEnoch Adeboye mieszka w Nigerii i to właśnie tam jest pastorem oraz wizjonerem. Duchowny postanowił odnieść się do panującej pandemii koronawirusa oraz tego, jaki będzie mieć na nas wpływ już za kilka miesięcy. Niektórzy z was odpoczywają, a ja jestem bardziej zajęty niż zwykle. Na początku przyszłego roku będę miał jeszcze więcej pracy. Kwarantanna sprawi, że powitamy na świecie więcej dzieci niż kiedykolwiek wcześniej - powiedział Enoch serwisowi Pastor uważa, że na całym świecie urodzi się bardzo dużo dzieci. Bóg powiedział mi, że nie powinienem martwić się o ofiary koronawirusa. Musimy skupić się na tych, którzy pokonali chorobę, a tych jest większość. W ten sposób chce nam pokazać, że jest wszechmogący. To on zatrzymał świat - kontynuował pastor. Adeboye mówi również o tym, aby ludzie byli dla siebie dobrzy. Podkreśla, że warto ograniczyć wychodzenie z domu. Według niego pandemia to ważne ostrzeżenie, które powinniśmy wziąć sobie do serca. Normalność wróci już na początku przyszłego roku i wszystko się sądzicie o przepowiedni pastora? Zobacz także: Biblijna przepowiednia na 2021 rok mrozi krew w żyłach. Koronawirus to dopiero początek
SYBILLA. PRZEPOWIEDNIE KRÓLOWEJ SABY. Księga Druga. Na drugi dzień przyszła Sybilla do Salomona, a on prosił ją, żeby mu powiedziała o tym, co się dziać będzie ze wszystkimi ziemiami i państwami przed sądem dnia ostatecznego. Sybilla rzekła na to: Królu wielki, przy twoim panowaniu wszystkim ziemiom i krajom będzie się dobrze
Proroctwo Malachiasza Autor wylicza listę 112 papieży, zwięźle ukazując charakter pontyfikatu każdego z nich i rozpoczynając prawdopodobnie od papieża Celestyna II. Listę zamyka "Piotr Rzymianin". Teksty przepowiedni są bardzo lakoniczne, zawiłe i niejednoznaczne. Niektóre z nich składają się zaledwie z dwóch czy trzech słów. Na przykład fragment odnoszony do Celestyna II brzmi: "Ex Castro Tiberis" (Z zamku nad Tybrem). W słowach tych doszukuje się aluzji do jego nazwiska - Guido de Castello. Wizje są oczywiście problematyczne, niektóre interpretacje mocno naciągane, a krótkie charakterystyki kolejnych papieży z lat między rzekomą wizją Malachaisza w roku 1139, a dniem "odnalezienia" samej wizji w XVI wieku są dużo trafniejsze, niż te z lat późniejszych (bo łatwiej było oczywiście charakteryzować papieży, którzy już byli). Podobnie jak czterowiersze Nostradamusa, można przyporządkowywać najzupełniej dowolne znaczenia do słów charakteryzujących papieży. Jeśli spróbujemy przypisać łacińskie pseudonimy kolejnym papieżom znanym nam z historii, przekonamy się, że papież Leon XIII jest określony jako "Lumen de coelo", kolejni papieże to zaś: "Ignis ardens" (Ogień gorejący); "Religio depopulata" (Religia spustoszona); "Fides intrepida" (Wiara nieustraszona); "Pastor angelicus" (Pasterz anielski); "Pastor et nauta" (Pasterz i żeglarz); "Flos florum" (Kwiat kwiatów); "De medietate lunae" (Z połowy księżyca); "De labore Solis" (Z pracy słońca); "De gloria olivae" (Z chwały oliwnego drzewa) i "Petrus Romanus" (Piotr Rzymianin). Nas szczególnie interesują oczywiście ci, których pamiętamy. Otóż zwolennicy prawdziwości tych przepowiedni podkreślają, że Jan XXIII, który jako patriarcha Wenecji sporo pływał gondolą, pasuje do łacińskiego pseudonimu "Pastor et nauta" - Pasterz żeglarz. Paweł VI, który miał w herbie lilie, czyli kwiat kwiatów, dlatego właśnie otrzymał nazwę "Flos florum" (aczkolwiek poprzedni papieże także mieli kwiaty we własnych herbach). Jan Paweł I został zas określony jako "De medietate lune" (Z połowy księżyca), bo jego pontyfikat trwał krótko: zmarł 33 dni po konklawe. Jak widać zawsze znajdzie się jakiś punkt odniesienia do życiorysu papieża, jeśli tylko pragnie się go znaleźć. Jan Paweł II określony jest jako "De labore Solis" (Z pracy Słońca). Można to interpretować przeróżnie. Jedni widzą w tym określeniu odniesienie do podróży papieskich, gdyż papież docierał wszędzie tam, gdzie dociera słońce, inni wskazują na fakt, że zarówno w dniu urodzin Karola Wojtyły, jak i w dniu jego pogrzebu było widoczne na Ziemi zaćmienie Słońca. Bez większych trudności można też snuć inne interpretacje, na przykład, że jest to aluzja do pracy fizycznej Wojtyły w czasie wojny, gdy był robotnikiem. Następcą "De labore Solis" jest w przepowiedni "Gloria Olivae" (Chwała oliwki), co było wcześniej interpretowane jako aluzja do oliwkowego koloru skóry, a więc miało przepowiadać Murzyna na papieskim tronie. Gałązka oliwna stanowi popularny symbol wśród ludów wywodzących się z kultury Śródziemnomorskiej, w kulturze ludów semickich. Były więc spekulacje, że chodzi o papieża z żydowskim pochodzeniem, zwłaszcza, ze Paweł nazywa Izrael drzewem oliwnym (Rz 11). Obecnie próbuje się te słowa o oliwce dopasować do wiadomego nam już faktu, że papieżem nie został kardynał Francis Arinze ani kardynał Lustiger. Pojawiły się więc interpretacje, że wzmianka o oliwce odnosi się do imienia, które przyjął Joseph Ratzinger. Św. Benedykt jest twórcą zakonu Benedyktynów, który jako swój symbol przyjął gałązkę oliwki. Można też spotkać się z interpretacją, która sugeruje, że gloria olivae ma coś wspólnego z faktem, że Joseph Ratzinger był prefekten Kongregacji ds. Nauki Wiary. Zwolennicy tej teorii powołują się na Ap 11, 4-5 "Ci są dwie oliwy i dwa świeczniki, stojące przed obliczem Pana wszystkiej ziemi. A jeśliby im kto chciał szkodzić, ogień wynijdzie z ust ich i pożre nieprzyjacioły ich; a jeśliby im kto chciał szkodzić, ten też tak musi być zabity". Oczywiście zawsze uda się tak naciągnąć, aby pasowało(dla przykładu zob. tutaj). Ogólnikowe określenia mogą być w dowolny sposób zinterpretowane post factum w celu wytłumaczenia, dlaczego na tron Piotrowy została wybrana właśnie ta osoba. Gdyby została wybrana inna również udałoby się znaleźć jakiś sposób na powiazanie z proroctwem. Nie ukrywam, że bardzo sceptycznie podchodze do tego wszystkiego. Odnośnie ostaniego papieża przepowiednia nie ogranicza się tylko do łacińskiego pseudonimu, ale podaje dłuższą informację: "In persecutione extrema sedebit Petrus Romanus, qui pascet oves in multis tribulationibus: quibus transactis civitas septicollis diruetur, et Iudex tremendus iudicabit populum suum. Finis". Co możemy przetłumaczyć następująco: "W czasie najgorszego prześladowania Świętego Kościoła Rzymskiego zasiądzie Petrus Romanus [Piotr Rzymianin], który będzie paść owce podczas wielu utrapień, po czym miasto siedmiu wzgórz zostanie zniszczone i straszny Sędzia osądzi swój lud. Koniec." A zatem zgodnie z "Proroctwem św. Malachiasza" już niebawem czeka nas Paruzja. No cóż... Będziemy mogli się przekonać, czy to prawda. W najdawniejszych dokumentach chrześcijańskich (1 Tes 4, 15; 1 Kor 15, 23) przez wyraz "paruzja" rozumiano powrót Chrystusa w chwale pod koniec dziejów, żeby osądzić świat (Mt 24, 29-31; 25, 31-46). Będzie to "dzień Pana" (1 Kor 1, 8), kiedy to Chrystus "drugi raz się ukaże" (Hbr 9, 28). Chrześcijanie są zaś zobowiązani do czekania na powrót Chrystusa. Synoptycy łączą oczekiwanie na koniec świata z zachętą do czuwania (Mt 24, 36-25, 13; Mk 13, 1-37; Łk 21, 5- 36). A zatem chrześcjanie wszystkich pokoleń zawsze żyją własciwie w okresie Adwentu - oczekiwania na przyjście Pana. Co wiecej, modlitwa pierwszych chrześcijan ("Maran atha") była prośbą o to, aby Pan przyszedł jak najszybciej. Tymi słowami kończy się właśnie Apokalipsa: "Przyjdź Panie Jezu!". Każde pokolenie chrześcijan powinno żyć tak, jakby było pokoleniem paruzji. Jan Paweł II powtarzał tak często "Nie lękajcie się!" Teksty biblijne przesycone są atmosferą końca czasów i sądu ostatecznego, ale przede wszystkim są przesłaniem nadziei. Autorzy natchnieni piszą o czasach trudnych, o okresie ucisku i prześladowań, o wojnach, kataklizmach, o niezwykłych zjawiskach. Wszystko jednak skończy się dobrze! Historia zmierza do swego celu, ale Chrystus nie pozostawił nam żadnych wskazówek czasowych. Złudne zatem i mylące są wszelkie próby przewidzenia końca świata. Chrystus zapewnił nas jedynie, że koniec nie nastąpi, zanim Jego zbawcze dzieło nie ogarnie całego świata za pośrednictwem głoszenia Ewangelii: "A ta Ewangelia o królestwie będzie głoszona po całej ziemi, na świadectwo wszystkim narodom. I wtedy nadejdzie koniec" (Mt 24, 14). Jezus przestrzegł równocześnie przed dociekaniem, kiedy to nastąpi: "Nie wasza to rzecz znać czasy i chwile, które Ojciec ustalił swoją władzą" ((Dz 1, 7). "O dniu owym lub godzinie nikt nie wie, ani aniołowie w niebie, ani Syn, tylko Ojciec" (Mk 13,32). Wielu ludzi oczywiście chciałoby poznać przyszłość i datę końca świata. Chcieliby wiedzieć, co będzie jutro, za rok; co się stanie po śmierci. Są tacy, którzy rozczytują się w horoskopach, wsłuchują się w przeróżne wróżby, przepowiednie; szukają jasnowidzów i różnego rodzaju szarlatanów. Katechizm Kościoła Katolickiego przestrzega przed tego rodzaju praktykami, nazywając je po prostu bezbożnością i grzechem: "Bóg może objawić przyszłość swoim prorokom lub świętym. Jednak właściwa postawa chrześcijańska polega na ufnym powierzeniu się Opatrzności w tym, co dotyczy przyszłości, i na odrzuceniu wszelkiej niezdrowej ciekawości w tym względzie" (KKK 2115 nn.). Niezależnie od wiarygodności "Przepowiedni św. Malachiasza" powinniśmy żyć tak jakby czas paruzji był bliski, bo już od dwóch tysięcy lat żyjemy w czasach ostatecznych. Tekst proroctwa: POPES PROPHETIA S. MALACHIAE ARCHIESCOPI DE SUMMIS PONTIFICIBUS: Ex castro Tyberis Inimicus expulsus. Ex magnitudine montis. Abbas Suburranus. De rure albo. Ex tetro carcere. Via trans-Tyberina. De Pannonia Tusciae. Ex ansere custode. Lux in ostio. Sus in cribo. Ensis Laurentii. De schola exiet. De rure bovensi. Comes signatus. Canonicus de latere. Avis Ostiensis. Leo Sabinus. Comes Laurentius. Signum Ostiense. Hierusalem Campaniae. Draca depressus. Anguinus vir. Concionatur Gallus. Bonus Comes. Piscator Tuscus. Rosa composita. Ex teloneo liliacei Martini. Ex rosa leonina. Picus inter escas. Ex eremo celsus. Ex undarum benedictione. Concionator patereus. De fessis Aquitanicis. De sutore osseo. Corvus schismaticus. Frigidus Abbas. De rosa Attrebatensi. De montibus Pammachii. Gallus Vice-comes. Novus de Virgine forti. De cruce Apostilica. Luna Cosmedina. Schisma Barcinonicum. De Inferno praegnanti. Cubus de mixtione. De meliore sydere. Nauta de ponte nigro. Flagellum Solis. Cervus Sirenae. Corona veli aurei. Lupa caelestina. Amator crucis. De modicitate lunae. Bos pascens. De capra et Albergo. De cervo et Leone. Piscator Minorita. Praecursor Siciliae. Bos Albanus in portu. De parvo homine. Fructus jovis juvabit. De craticula Politiana. Leo Florentius. Flos pilaei aegri. Hiacynthus medicorum. De corona Montana. Frumentum floccidum. De fide Petri. Aesculapii pharmacum. Angelus nemorosus. Medium corpus pilarum. Axis in medietate signi. De rore caeli. De antiquitate Urbis. Pia civitas in bello. Crux Romulea. Undosus Vir. Gens perversa. In tribulatione pacis. Lilium et rosa. Jucunditas crucis. Montium custos. Sydus Olorum. De flumine magno. Bellua insatiabilis Poenitentia gloriosa. Rastrum in porta. Flores circumdati. De bona Religione. Miles in bello. Columna excelsa. Animal rurale. Rosa Umbriae. Ursus velox. Peregrinus Apostolicus Aquila rapax. Canis et coluber. Vir religiosus. De balneis hetruriae. Crux de cruce. Lumen in caelo. Ignis ardent. Religio depopulata. Fides intrepida. Pastor angelicus. Pastor et Nauta. Flos florum. De medietate Lunae. De labore Solis. Gloria olivae. In persecutione extrema sedebit Petrus Romanus, qui pascet oues in multis tribulationibus : quibus transactis ciuitas septicollis diruetur, et Iudex tremedus iudicabit po pulum suum. Finis.
. proroctwo malachiasza po polsku
