Na ogół mają niski iloraz inteligencji, deficyt w zakresie mowy, natomiast wyróżnia je inteligencja emocjonalna, a także względy fizyczne. Charakterystyczny zespół cech można zaobserwować zaraz po urodzeniu. Sprawdź, jak rozpoznać noworodka z zespołem Downa oraz jakie są przyczyny choroby. Noworodek z zespołem Downa
Rzecznik Praw Pacjenta monitoruje przestrzeganie praw pacjenta w zakresie opieki nad pacjentką w ciąży i noworodkiem. Ograniczenie porodów rodzinnych poprzez wymaganie testu dla ojca dziecka. Ograniczenie porodów rodzinnych czyli uniemożliwienie uczestnictwa w porodzie osoby dla pacjentki bliskiej, najczęściej ojca dziecka, wymagając od partnera aktualnego (nie starszego np. niż 5 dni) wyniku badania na koronawirusa, jest nieprawidłowe. Rzecznik Praw Pacjenta potwierdził to w wydanych w sierpniu decyzjach skierowanych do konkretnych szpitali, w których uznał, że ww. praktyka narusza zbiorowe prawo pacjentów do obecności osoby bliskiej podczas udzielania świadczeń zdrowotnych (art. 21 ust. 1 ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta). Szpitale zmieniły postępowanie i procedury wewnętrzne, dostosowując się do decyzji Rzecznika. Wymagania w zakresie porodów rodzinnych określają zalecenia w sprawie możliwości odbywania porodów rodzinnych w warunkach stanu epidemii COVID-19 w Polsce, opracowane przez konsultantów krajowych w dziedzinach położnictwa i ginekologii oraz perinatologii, w uzgodnieniu z Konsultantem Krajowym w dziedzinie chorób zakaźnych: Zalecenia w sprawie możliwości odbywania porodów rodzinnych w warunkach stanu epidemii COVID-19 w Polsce. Brak jest w ww. zaleceniach obowiązku przedstawienia aktualnego wyniku badania przez osobę towarzyszącą pacjentce przy porodzie. Separowanie nowonarodzonych dzieci od matek zaraz po porodzie. Rzecznik Praw Pacjenta uznał, że praktyka stosowana w jednym ze szpitali z województwa łódzkiego, polegająca na oddzielaniu (separowaniu) matek od ich nowonarodzonych dzieci, urodzonych drogą cesarskiego cięcia, do czasu uzyskania negatywnego wyniku testu na obecność u matki koronawirusa - narusza zbiorowe prawo pacjentów do świadczeń zdrowotnych. Tylko przesłanki medyczne, w tym podejrzenie lub potwierdzenie zakażenia, mogą uzasadniać oddzielenie matki od dziecka. W pozostałych sytuacjach takie postępowanie będzie niezgodne z aktualną wiedzą medyczną, a także standardami organizacyjnymi opieki okołoporodowej określonymi przez Ministra Zdrowia. Pierwsze kontakty po porodzie są niezwykle ważne, zarówno dla matki, jak i dziecka. Ograniczenia w tym zakresie mogą występować jedynie w wyjątkowych, uzasadnionych sytuacjach. Rzecznik Praw Pacjenta wniósł o niezwłoczne zaprzestanie stosowania ww. praktyki. Za niewykonanie decyzji Rzecznika szpitalowi grozi kara pieniężna do wysokości 500 tys. zł. Kontakt rodziców z noworodkami, które pozostają w szpitalu. W sytuacjach, kiedy noworodek (np. wcześniak) musi pozostać dłużej w szpitalu, szpital powinien podjąć działania organizacyjne, umożliwiające rodzicom bezpośredni kontakt z dzieckiem. Jest to prawo zarówno dziecka, jak i jego rodziców. Obecny stan epidemii nie może uzasadniać całkowitego zakazu odwiedzin. Zalecenia Konsultanta Krajowego w dziedzinie neonatologii oraz Prezesa Polskiego Towarzystwa Neonatologicznego, w uzgodnieniu z Konsultantem Krajowym w dziedzinie chorób zakaźnych z 29 września 2020 r. w sprawie sposobu postępowania w związku z aktualną sytuacją epidemiologiczną w przypadku noworodków matek zakażonych lub z podejrzeniem zakażenia wskazują, że kontakt rodziców z dzieckiem przebywającym na oddziale intensywnej terapii noworodka powinien być zachowany. Należy przy tym uwzględnić możliwości organizacyjne każdego szpitala. Stąd też szczegółowe zasady bezpiecznych odwiedzin (np. stosowanie harmonogramu odwiedzin) powinien ustalić ordynator oddziału w porozumieniu z Konsultantem Wojewódzkim w dziedzinie neonatologii na podstawie oceny bieżącego zagrożenia epidemiologicznego. Kontakt, choć w ograniczonym zakresie musi być jednak zapewniony. Zalecenia dotyczące sposobu postępowania w związku z aktualną sytuacją epidemiologiczną w przypadku noworodków matek zakażonych lub z podejrzeniem covid-19 Rzecznik Praw Pacjenta monitoruje wpływające do niego sygnały pod kątem ww. nieprawidłowości i niezwłocznie podejmuje działania. Prosimy, by każdy kto spotkał się z jedną z opisanych wyżej sytuacji zgłosił ją do Rzecznika Praw Pacjenta, pod nr tel. 800 190 590 lub mailowo: kancelaria@
po porodzie DSN – najwcześniej po ukończonej II dobie po cc – najwcześniej po ukończonej III dobie rutynowa wizyta kontrolna u lekarza prowadzącego – po 6 tyg. po porodzie kontrolna morfologia krwi w warunkach ambulatoryjnych Zwrócenie uwagi położnicy na objawy nieprawidłowe w przebiegu połogu:
Noworodek, niemowlę, dziecko - czy wiesz, jak zmienia się wygląd i zachowanie Twojego malucha w poszczególnych etapach życia? Jak wygląda noworodek? Co umie dziecko pod koniec okresu niemowlęcego? Warto to wiedzieć, aby uniknąć niepotrzebnych noworodkowy i niemowlęcy to czas dynamicznych zmian w wyglądzie i zachowaniu każdego malucha. Etapy te znacznie się od siebie różnią. Dowiedz się, kiedy noworodek staje się niemowlęciem i co to oznacza. Kiedy noworodek, a kiedy niemowlę Pierwsze 28 dni życia dziecka nazywamy okresem noworodkowym. W tym czasie maluch adaptuje się do warunków całkowicie odmiennych od tych, do jakich przyzwyczajony był w łonie matki. Substancje odżywcze były mu dostarczane jakby bez jego zaangażowania. Noworodek ma niecały miesiąc, aby się dostosować i sprostać wielu wyzwaniom. Kiedy noworodek staje się niemowlęciem , jest już wstępnie przystosowany do nowego środowiska, jednak czekają go kolejne bardzo intensywne zmiany, jakie będą zachodzić w jego wyglądzie i zachowaniu. Okres niemowlęcy trwa od ukończenia 1. miesiąca do ukończenia przez dziecko 1. roku. Noworodek czy niemowlę - różnice w wyglądzie Noworodek zaraz po urodzeniu nie przypomina swoim wyglądem słodkich bobasów okresu niemowlęcego, choć dla każdego rodzica z pewnością jest najpiękniejszym cudem. Jego skóra bywa zaczerwieniona, pomarszczona i pokryta mazią płodową. Na całym ciele noworodek może być pokryty delikatnymi włoskami, który powinien się zetrzeć w ciągu pierwszych tygodni. Jego głowa może być nieproporcjonalnie wydłużona, oczy zaczerwienione i podpuchnięte. Stopy i dłonie mogą być sine, a ciało dziecka lekko żółtawe. W ciągu kilku dni po urodzeniu maluch może stracić na wadze. Jeśli spadek masy ciała wyniesie do 10 procent wagi urodzeniowej, nie należy się przejmować, gdyż jest to spowodowane wydalaniem płynów i smółki, czyli pierwszego stolca. Od kiedy noworodek staje się niemowlęciem , wiele w jego wyglądzie się zmienia. Jego skóra się wygładza. Niemowlę powinno być już bardziej zaróżowione, zaokrąglone, jego głowa owalna i bardziej proporcjonalna w stosunku do reszty ciała. Stopy i dłonie też się wygładzają i znika ich sinawy odcień. W ciągu roku rośnie jego sprawność, mięśnie są coraz mocniejsze, zwiększa się stopniowo masa i długość ciała. Kiedy niemowlę ukończy rok, powinno już ważyć około trzech razy więcej niż zaraz po urodzeniu, a jego długość powinna być zwiększona o połowę. Noworodek a niemowlę - jaki jest noworodek? Między zachowaniem noworodka a niemowlęcia można dostrzec wiele różnic. Do ukończenia pierwszego miesiąca dziecko zazwyczaj dużo śpi, może przesypiać nawet 21 godzin na dobę. Często też budzi się na karmienie, gdyż nie może naraz dużo zjeść. Noworodek karmiony naturalnie będzie nawet częściej domagał się jedzenia, ponieważ mleko matki łatwiej się trawi. Może niekiedy zwrócić pokarm - takie ulewanie powinno z czasem minąć. Pierwszy stolec noworodka (smółka) może zadziwić młodych rodziców swoją lepką, gęstą konsystencją i zielonkawą barwą, lecz nie ma powodów do obaw. Kolejne stolce mogą być brązowe, żółtawe, a przy tym rzadkie. Noworodki tylko w niektórych przypadkach miewają zaparcia (częściej, gdy są karmione sztucznie), zazwyczaj wypróżniają się bardzo często - po każdym karmieniu, a nawet częściej. Nie oznacza to biegunki, układ pokarmowy dziecka powinien przystosować się do pokarmu i działać już lepiej w okresie lubi słodki smak mleka matki i przy pomocy węchu potrafi wyczuć pierś matki. Preferuje spokojne otoczenie, źle znosi hałas, który może go rozpraszać i uniemożliwiać zaśnięcie. Bezpiecznie czuje się, kiedy jest blisko matki, otulony w coś miękkiego i ciepłego. Widzi niewyraźnie z odległości około 25 cm. Noworodek a niemowlę - jakie jest niemowlę? W okresie niemowlęcym dziecko śpi średnio 12-16 godzin na dobę. Jego rytm dobowy z czasem się reguluje i niemowlę potrafi odróżnić dzień od nocy, nocą śpiąc dłużej. Rzadziej domaga się jedzenia, bo ssanie piersi nie jest dla niego już tak dużym wysiłkiem jak na początku i potrafi się wystarczająco najeść. Maluch powinien też rzadziej, ale regularnie się niemowlęcia od około 6. miesiąca rozszerza się o produkty stałe. Niemowlę nadal je głównie mleko, ale stopniowo poznaje nowe smaki i wyrabia sobie koniec pierwszego roku życia niemowlę może wypowiedzieć pierwsze słowa. Proces ten jednak jest długi i zaczyna się od głużenia, a następnie gaworzenia. Niemowlak z miesiąca na miesiąc jest coraz sprawniejszy. Uczy się najpierw trzymać głowę prosto, chwytać zabawki, samodzielnie siadać, by w końcu raczkować i podejmować próby stawiania pierwszych rok życia dziecka to dla niego okres intensywnych zmian. Od trudnego przystosowywania się do nowych warunków poza łonem matki w okresie noworodkowym do pierwszych słów i kroków pod koniec niemowlęctwa - dziecko musi pokonać długą drogę. Pierwsze urodziny dziecka napawają rodziców wielką dumą i nic dziwnego, że są zazwyczaj obchodzone z wielką także: Co widzi i czuje noworodek?Autor: Redakcja Dzień Dobry TVN
Problemy z laktacją – problemy z laktacją i przystawianiem noworodka do piersi najczęściej pojawiają się w pierwszych dniach po porodzie. Zalecana jest konsultacja z doradcą laktacyjnym. Zbyt krótkie karmienie – noworodek powinien ssać aktywnie każdą pierś przez 10-15 minut. Niektóre dzieci jedzą zbyt krótko, często od razu
Rys. Krzysztof "Rosa" Rosiecki Lista rutynowych badań, któremu poddawany jest noworodek, opisana jest w wielu dokumentach prawnych (ich spis przedstawiamy na końcu artykułu). Poszczególne procedury doprecyzowane są także przez rekomendacje medycznych towarzystw naukowych. W sali porodowej, osoba sprawująca opiekę nad noworodkiem, jest zobowiązana do wykonania następujących zadań: Natychmiast po urodzeniu, wokół nadgarstków obu rąk lub kostek obu nóg dziecka zakłada opaskę identyfikacyjną noworodka. Zawiera kartoniki z danymi: nazwisko i imię matki, płeć dziecka, data i godzina urodzenia. Przed zapięciem opasek, matka lub obecny na sali porodowej ojciec, powinni sprawdzić zawarte na nich dane. Pierwszy oddech u zdrowego, donoszonego noworodka powinien wystąpić 30 sekund po urodzeniu. 70 procent noworodków zaczyna oddychać w pierwszej minucie życia. Pępowinę przecina się po ustaniu w niej tętna, czyli 1 do 3 minut po urodzeniu. Na kikut pępowiny zakłada się jałowy zacisk. Kontakt matki i dziecka „skóra do skóry”. Po przecięciu pępowiny - jeżeli nie ma bezwzględnych przeciwwskazań medycznych – dziecko powinno być położone na piersi mamy. Taki nieprzerwany kontakt z matką „skóra do skóry” ma – zgodnie z zapisami rozporządzenia ministra zdrowia – ma trwać co najmniej dwie godziny po porodzie. Podczas kontaktu „skóra do skóry” położne powinny pomóc przystawić noworodka do piersi, jeśli stan ogólny noworodka i matki na to pozwalają. Kontakt ten może być przerwany w sytuacji wystąpienia zagrożenia życia lub zdrowia matki lub noworodka. Przeciwwskazaniem do bezpośredniego kontaktu ciała matki i jej noworodka po porodzie są: zły stan ogólny dziecka słabo ogrzane pomieszczenie choroby matki, takie jak zmiany skórne, choroby psychiczne. bezwzględnym przeciwwskazaniem do przystawienia noworodka do piersi bezpośrednio po urodzeniu jest stwierdzenie zakażenia wirusem HIV u matki. Osuszenie noworodka i ułożenie go na stanowisku pielęgnacyjnym (lub w inkubatorze, jeśli wymaga tego jego stan zdrowia). Zwykle jest to stanowisko otwarte wyposażone w promiennik podczerwieni. Temperatura na poziomie kocyka, na którym leży noworodek nie powinna być niższa niż 34 stopnie Celsjusza. - Natychmiastowe osuszenie skóry noworodka zmniejsza utratę ciepła drogą parowania. Przedłużające się lub silne oziębienie noworodka może zagrać jego życiu, gdyż może zwolnić czynność akcji serca, spowodować zaburzenia oddychania i prowadzić do zwiększonego rzutu noradrenaliny lub nasilić metabolizm brązowej tkanki tłuszczowej – mówi prof. Ewa Helwich, krajowy konsultant ds. neonatologii. Z kąpaniem lepiej się wstrzymać. Bezpośrednio po urodzeniu u większości donoszonych noworodków stwierdza się obecność białawej mazi płodowej, zgromadzonej szczególnie obficie w dołach pachowych i pachwinach noworodka. WHO rekomenduje opóźnić pierwszą kąpiel przynajmniej do 6 godzin od urodzenia. Jednak są od tego wyjątki. - Jeśli maź jest czysta, to można opóźnić kąpiel, ale jeśli w niej krew i kał, lepiej dziecko umyć, by ograniczyć kontakt z różnymi patogenami, które mogą być w takich wydzielinach – podkreśla prof. Helwich. – Od razu trzeba też umyć dziecko, którego matka jest nosicielką wirusa HIV. Odśluzowywanie z dróg oddechowych. Kiedyś przeprowadzano je u wszystkich nowonarodzonych dzieci , teraz zalecane jest wyłącznie u noworodków z niską punktacją w skali Apgar oraz u noworodków urodzonych przedwcześnie. - Dziecko urodzone o czasie płyn owodniowy i śluz zalegające w nosogardle jest w stanie samo wykaszleć i wykichać – podkreśla prof. Helwich. Ocena stanu noworodka. Po pierwszym kontakcie z matką, noworodek jest oceniany na podstawie skali Apgar. Jednak pierwsza ocena jego stanu musi być wykonana w pierwszej minucie jego życia. Możną ją przeprowadzić na brzuchu matki, jeżeli nie występują przeciwwskazania zdrowotne. Wyniki tej oceny należy odnotować w dokumentacji medycznej. Jednorazowo, najlepiej w formie zastrzyku, w ciągu pierwszych sześciu godzin po urodzeniu, podawana jest witamina K. To chroni przed groźnymi krwawieniami, które mogą się zdarzyć właśnie u noworodków z uwagi na niedobór tej witaminy w ich organizmie. - Jeśli rodzice nie zgadzają się na wkłucie domięśniowe, wtedy podajemy witaminę K w formie doustnej, ale może być ona mniej skuteczna – mówi prof. Helwich. Badania wskazują, że dzieci rodzą się z niedoborem witaminy K. Po wprowadzeniu rutynowego podawania witaminy K drastycznie ograniczona została częstość zagrażających życiu i zdrowiu krwotoków u noworodków. Zabieg Credégo - zapobieganie rzeżączkowemu zapaleniu spojówek i zakażeniom przedniego odcinka oka wywoływanym przez inne bakterie. W tym celu przeprowadza się zabieg polegający na wytarciu sterylnym gazikiem powiek noworodka bezpośrednio po urodzeniu, a następnie po rozwarciu powiek – zakropla się do oka 1% roztwór azotanu srebra, to tzw. zabieg Credégo. Stosuje się także 1% maść tetracyklinową lub 0,5% maści erytromycynowej. Zabieg zaleca się u wszystkich noworodków urodzonych drogami natury. W ostatnich latach na wielu oddziałach noworodkowych zaprzestano jednak jego wykonywania. Jednak Polskie Towarzystwo Medycyny Perinatalnej rekomenduje, by zabieg Credégo dalej stosować u wszystkich noworodków bezpośrednio po urodzeniu. Podkreśla, że należy dążyć do tego, aby ten zabieg był przeprowadzany z użyciem kropli w opakowaniu jednorazowego użytku. - Ten zabieg może powodować krótkotrwałe, chemiczne podrażnienie oczu, jednak zakażenie wywołane przez dwoinkę rzeżączki może doprowadzić do ślepoty – mówi prof. Helwich. – W krajach europejskich, które odstąpiły od podawania roztwór azotanu srebra, odnotowano wzrost zakażeń dwoinką rzeżączki. Ryzyko zakażenia rzeżączką jest większe u kobiet niż u mężczyzn. W przypadku jednorazowego stosunku dopochwowego ryzyko zakażenia ocenia się na 60–90% dla kobiety i 20–40% dla mężczyzny. Szczepionka przeciwko WZW typu B. Należy ją podać w ciągu pierwszych 24 godzin. Każdy noworodek, niezależnie od dojrzałości i urodzeniowej i masy ciała musi zostać zaszczepiony domięśniowo. Nie ma bezwzględnych przeciwwskazań klinicznych do tego szczepienia. - Tę szczepionkę podaje się w pierwszej dobie, by zabezpieczyć dziecko przed wirusem wywołującym wirusowe zapalenie wątroby typu B. Podaje się ją tak wcześnie, bo dziecko zaraz będzie karmione piersią i tym drobnoustrojem może się wtedy zarazić – mówi prof. Helwich. Matka może nie wiedzieć, że jest nosicielką wirusa WZW typu B. Gdy matka jest nosicielką antygenu HBs, konieczne jest szybkie podanie immunoglobuliny anty HBs (oprócz szczepienia przeciwko WZW typu B). Należy ją podać jak najszybciej, najlepiej w ciągu 12 godzin po porodzie, jednak jeśli dziecko otrzyma ją w ciągu 24 godzin to też z powodzeniem zmniejsza ryzyko zakażenia noworodka. Skuteczność szczepienia i swoistej immunoglobuliny w profilaktyce odmatczynego zakażenia HBV jest bardzo dobra. W przypadku braku profilaktyki zakażeniu ulega 70–90% noworodków matek HBsAg-dodatnich, natomiast postępowanie profilaktyczne pozwala zmniejszyć odsetek zakażonych do 5–10%. Podanie swoistej immunoglobuliny ma sens nawet do 7. doby życia (np. jeśli przy porodzie nie wiedziano, że matka jest HBs-dodatnia), a zatem ryzyko zakażenia wynikające z kilkunastogodzinnego opóźnienia jej podania zwiększy się minimalnie. Drugą dawkę szczepionki należy podać pomiędzy 4. a 6. tygodniem życia. Szczepienie przeciw gruźlicy należy wykonać jednoczasowo ze szczepieniem przeciw WZW typu B lub później (po ustąpieniu przeciwwskazań), śródskórnie szczepionką BCG. Zalecanym miejscem podania szczepionek domięśniowych (np.: przeciw WZW typu B) jest udo. Przeciwwskazaniami okresowymi do szczepienia BCG u noworodków są: masa ciała poniżej 2000 g, wiek ciążowy (dojrzałość noworodka) poniżej 32. tygodnia, ciężkie urazy okołoporodowe, niedotlenienie wewnątrzmaciczne, ciężka hiperbilirubinemia wywołana chorobą hemolityczną, ciężkie wady rozwojowe, kliniczne objawy zakażenia potwierdzone wynikami badań dodatkowych, niektóre choroby skóry. Po ustąpieniu przeciwwskazań, dzieci powinny być zaszczepione najszybciej, jak jest to możliwe. Noworodki urodzone przedwcześnie z powodu niedojrzałości układu odpornościowego i niedoboru przeciwciał matczynych narażone są szczególnie na cięższy przebieg chorób infekcyjnych, dlatego należy przestrzegać zaleceń lekarzy, co do terminu szczepień realizowanych po wypisie ze szpitala – podkreśla prof. Helwich. – Przeciwko gruźlicy dziecko można zaszczepić także przy wypisie ze szpitala, niekoniecznie w pierwszej dobie życia. Przesiewowe testy metaboliczne. Wykonuje się je u wszystkich noworodków. Są to badania w kierunku: fenyloketonurii (PKU), wrodzonej niedoczynności tarczycy (WNT), mukowiscidozy (CF) oraz 20 innych rzadkich wrodzonych wad metabolizmu (WWM). We wszystkich testach pobiera się z pięty krew na specjalną bibułę i szpital wysyła ją do laboratorium. Krew do testów pobiera się po skończonych 48 godzinach życia. Jeśli wynik analizy jest w normie, badanie zostaje zakończone i laboratorium nie wysyła wyników do rodziców. Jeśli wynik analizy jest w przedziale granicznym norma-patologia (niskie prawdopodobieństwo choroby), wtedy powtarza się analizę próbki. W tym celu laboratorium wysyła ,,drugą bibułę'' do matki dziecka. Nową próbkę krwi pobiera pielęgniarka z rejonowej przychodni. Bibuła ta musi być odesłana do laboratorium. Po wykonaniu analizy z ,,drugiej bibuły'' do rodziców wysyła się albo potwierdzenie, że wynik analizy jest w normie (wykluczenie choroby) albo wezwanie na dalsze badania z określeniem najbliższej przychodni specjalistycznej i terminem wizyty. Jeśli wynik analizy jest poza normą (wysokie prawdopodobieństwo choroby) to do rodziców wysyłany jest list z prośbą o natychmiastowe zgłoszenie się matki z dzieckiem do wytypowanej przychodni specjalistycznej oraz rodzice są informowani telefonicznie - jeśli podano na bibule telefon do kontaktu. Wezwanie dziecka oznacza znaczne prawdopodobieństwo wystąpienia wady wrodzonej. W grupie dzieci wzywanych potwierdzenie uzyskuje się u 25% - 50% dzieci. Badanie przesiewowe słuchu. U każdego nowo narodzonego dziecka w szpitalu robi się odpowiednie testy pod kątem uszkodzenia słuchu. Badania trwają ok. 5 minut, są nieskomplikowane, niebolesne, całkowicie bezpieczne dla dziecka. Dziecko, którego wynik badania słuchu jest prawidłowy, otrzyma NIEBIESKI CERTYFIKAT, który zostanie wklejony do Książeczki Zdrowia Dziecka. W przypadku nieprawidłowego wyniku badania, braku wykonanego badania bądź wystąpienia czynników ryzyka niedosłuchu, do Książeczki Zdrowia Dziecka zostanie wklejony ŻÓŁTY CERTYFIKAT. W tym przypadku konieczne będzie przeprowadzenie dodatkowych badań w placówce audiologicznej lub laryngologicznej. Jeżeli w wyniku badania kontrolnego okaże się, że słuch dziecka jest prawidłowy, żółty certyfikat zostanie zastąpiony niebieskim. Będzie to oznaczać, że u dziecka nie stwierdzono wady słuchu i że diagnostyka została zakończona. Lekarz rodzinny, pod którego opieką znajduje się dziecko, powinien zwrócić uwagę na kolor wklejonego w książeczce certyfikatu. U każdego noworodka bada się pulsoksymetrem saturację, czyli nasycenie krwi tętniczej tlenem. W ten sposób wcześnie można wykryć bezobjawowe, krytyczne wady serca. Pomiar saturacji należy przeprowadzić na prawej kończynie dolnej w ciągu 2–3 minut w czasie między 2. a 24. godziną po urodzeniu. Saturacja mniejsza lub równa 95 proc. jest wskazaniem do wykonania badania echokardiograficznego w trybie pilnym. Agnieszka Pochrzęst-Motyczyńska ( Źródła: „Profilaktyka zakażeń przedniego odcinka oka u noworodków”, rekomendacje Polskiego Towarzystwa Medycyny Perinatalnej. Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 18 sierpnia 2011r. w sprawie obowiązkowych szczepień ochronnych. Rozporządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej (Dz. U. Nr 152 z 28. 12. 01., poz. 1743) (sprawa oznakowania noworodków) Komunikat Głównego Inspektora Sanitarnego z 4 stycznia 2017 r. w sprawie Programu Szczepień Ochronnych na rok 2017. Instytut Patologii i Fizjologii Słuchu, „Badanie przesiewowe słuchu noworodka”, „Jak interpretować wyniki skali Apgar u wcześniaków urodzonych przed 28. tygodniem ciąży?”, prof. Ewa Helwich, Konsultant Krajowy w dziedzinie neonatologii, Klinika Neonatologii i Intensywnej Terapii Noworodka Instytutu Matki i Dziecka w Warszawie, artykuł w Medycyna Praktyczna, 5000 pytań z pediatrii Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 20 września 2012 r. w sprawie standardów postępowania medycznego przy udzielaniu świadczeń zdrowotnych z zakresu opieki okołoporodowej sprawowanej nad kobietą w okresie fizjologicznej ciąży, fizjologicznego porodu, połogu oraz opieki nad noworodkiem ( z 2012 r., poz. 1100) “Firtst bath” „ Postępowanie z noworodkiem i ocena jego stanu na sali porodowej”, dr Włodzimierz M. Borkowski, artykuł pochodzi z książki "Opieka pielęgniarska nad noworodkiem" wydanej przez Medycynę Praktyczną, Kraków 2007. Instytut Matki i Dziecka, „Podstawy neonatologii. Podręcznik dla studentów”, Redakcja Janusz Gadzinowski, Marta Szymankiewicz, Ewa Gulczyńska, Oddział Wielkopolski Polskiego Towarzystwa Medycyny Perinatalnej, Poznań 2014 „Immunoprofilaktyka odmatczynego zakażenia HBV”, dr Ernest Kuchar, „Medycyna Praktyczna dla Lekarzy”. „Rzeżączka”, Medycyna Praktyczna, Interna Uzupełnieniem będzie lekka, bawełniana czapeczka i rękawiczki niedrapki. Do tego warto przygotować kocyk lub rożek, w którym będzie można ułożyć maluszka. Taki pierwszy komplet po porodzie powinien wystarczyć. Można go przekazać pielęgniarce, która będzie ubierała malucha jako pierwsza zaraz po porodzie. Zgodnie ze swoją misją, Redakcja dokłada wszelkich starań, aby dostarczać rzetelne treści medyczne poparte najnowszą wiedzą naukową. Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany artykuł został zweryfikowany przez lekarza lub bezpośrednio przez niego napisany. Taka dwustopniowa weryfikacja: dziennikarz medyczny i lekarz pozwala nam na dostarczanie treści najwyższej jakości oraz zgodnych z aktualną wiedzą medyczną. Nasze zaangażowanie w tym zakresie zostało docenione przez Stowarzyszenie Dziennikarze dla Zdrowia, które nadało Redakcji honorowy tytuł Wielkiego Edukatora. Sprawdzona treść ten tekst przeczytasz w 4 minuty Czy należy się obawiać zapalenia płuc u noworodka? Czy choroba przebywa w okresie noworodkowym będzie miała konsekwencje w przyszłości? Czy choroba może mieć wpływ na zdrowie dziecka w przyszłości? Na pytanie odpowiada lek. Katarzyna Darecka. KieferPix / Shutterstock Potrzebujesz porady? Umów e-wizytę 459 lekarzy teraz online Czy zapalenie płuc u noworodka może być groźne? Lekarz wyjaśnia zagrożenia związane z zapaleniem płuc u noworodka Czy zapalenie płuc u noworodka może być groźne? Dzień dobry, moja córka urodziła swoje pierwsze dziecko (chłopczyk) niecałe dwa tygodnie temu. Wszystko przebiegało dobrze, wrócili do domu w normalnym czasie, ale nagle stan zdrowia wnuka się pogorszył, a w szpitalu od razu stwierdzono, że jest to zapalenie płuc. Jestem przerażona, bo nie mam pojęcia, czy zapalenie płuc u noworodka jest groźne? Właściwie wiem, że u tak maleńkiego dziecka wszystkie choroby są groźne i niebezpieczne, ale w tym wypadku chodzi właśnie o płuca. Czy zapalenie płuc u noworodka może mieć jakieś konsekwencje w przyszłości, jakoś skutkować na jego przyszły stan zdrowia? Na razie lekarze są optymistyczni i twierdzą, że niedługo powinno być po wszystkim, ale to mnie zupełnie nie pociesza i nadal jestem przerażona wizją takiego maleństwa z tak groźną chorobą. Jak długo może trwać leczenie zapalenia płuc u noworodka? Czy to w ogóle bezpieczne, że wnuczek jest w szpitalu, gdzie jak wiadomo są dodatkowe bakterie? Bardzo proszę Państw o pomoc i informacje na temat leczenia zapalenia płuc u noworodków, a w szczególności na temat tego, czy zapalenie płuc u noworodków jest groźne dla życia i zdrowia? Lekarz wyjaśnia zagrożenia związane z zapaleniem płuc u noworodka Zapalenie płuc u noworodka jest jak najbardziej poważnym stanem chorobowym i nie powinno byc lekceważone. Potwierdza się ja na podstawie badania fizykalnego oraz objawów zgłaszanych przez rodziców jak i RTG klatki piersiowej oraz posiewów mikrobiologicznych, ważna jest również historia ciąży matki oraz porodu. Występowanie objawów przed 48 godziną życia wiąże się z bardzo wysoką śmiertelnością, bo aż 29%, zwykle są to dzieci urodzone przedwcześnie, o niskiej masie urodzieniowej i z obecnymi innymi chorobami. Pneumonia, która zaczęłą się później niż w 48 godzinie życia rokuje o wiele lepiej, choć wciąż jest dość wysoka i wynosi 2%. Dziecko powinno wtedy przebywać w Szpitalu na wypadek konieczności podłączenia pod urządzenia wspomagające oddech, lekarze, pielęgniarki i inni pracownicy personelu medycznego muszą przestrzegać zasad higieny rąk. Nie zaleca się również zostawania w Szpitalu dłużej niż jest to absolutnie konieczne ze względu na wtórne infekcje szpitalnymi patogenami. To lekarz ocenia stosunek zysków do strat wynikających z hospitalizacji i nie będzie trzymał na Oddziale dziecka dłużej niż jest to konieczne. Czas trwania zapalenia płuc różni się na podstawie jak ciężki jest, jeżeli nie jest ciężkie zwykle trwa 2-3 tygodnia, jeśli jest to ciężki przypadek może nawet trwać 6-8 tygodni lub dłużej, a dokładne leczenie i czas przyjmowania leków zależy od przyczyny pneumonii. Z powodu, iż płuca u noworodka wciąż rozwijają się po urodzeniu, zapalenie płuc w pierwszym miesiącu życia może mieć swoje skutki w życiu dorosłym, zwiększając ryzyko przewlekłej choroby płuc. Wśród takich chorób wymienia się astmę, inne obstrukcyjne deficyty płucne, rozstrzenie oskrzeli. Szczególnym ryzykiem obarczona jest ciężka, wymagająca hospitalizacji pneumonia. Nie ma jednak pewnych przesłanek, nie ma wystarczającej ilości retrospektywnych badań, w których jest to zjawisko dokładnie opisane. Ważne po zapaleniu płuc, aby dobrze odżywiać dziecko, chronić je przed dymem papierosowym i chronić przed możliwymi do zapobiegania infekcjami również w życiu późniejszym. - Lek. Katarzyna Darecka Redakcja poleca: Jak leczyć zapalenie przedsionka pochwy? Czym jest hiperprolaktynemia czynnościowa? Czy policytemia jest groźna? Przez długi czas nie mogłeś znaleźć przyczyny swoich dolegliwości lub wciąż jej szukasz? Chcesz nam opowiedzieć swoją historię lub zwrócić uwagę na powszechny problem zdrowotny? Napisz na adres listy@ #RazemMożemyWięcej Treści z serwisu mają na celu polepszenie, a nie zastąpienie, kontaktu pomiędzy Użytkownikiem Serwisu a jego lekarzem. Serwis ma z założenia charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny. Przed zastosowaniem się do porad z zakresu wiedzy specjalistycznej, w szczególności medycznych, zawartych w naszym Serwisie należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Administrator nie ponosi żadnych konsekwencji wynikających z wykorzystania informacji zawartych w Serwisie. zapalenie płuc noworodek pielęgnacja noworodka choroby zakażenie szpitalne Objawy raka płuc, które widać na wiele miesięcy przed diagnozą Rak płuc to jeden z rodzajów nowotworów, które spędzają sen z powiek i są częstym źródłem obaw oraz wątpliwości. Warto uzupełniać swoją wiedzę i zawczasu... Karolina Gomoła Tak w Polsce jeszcze nie leczono nowotworu płuca. Temperatura wynosiła -120 stopni Celsjusza! Nowotwór płuc jest jednym z najczęstszych nowotworów złośliwych, a jego rokowania pogarsza późne wykrycie choroby. Jednocześnie potęp w medycynie sprawia, że dla... PAP W Polsce wzrosła umieralność kobiet na raka płuc. Jest jeden powód Jeśli chodzi o zachorowalność na nowotwory u mężczyzn i kobiet, rak płuca zajmuje niechlubne drugie miejsce. Niestety, plasuje się natomiast na pierwszym miejscu... Monika Zieleniewska Leo Messi opowiada o zmaganiach z chorobą. "Zdewastowała moje płuca" Lionel Messi po raz pierwszy opowiedział o swoich zmaganiach z groźną chorobą, która odebrała życie milionom ludzi na całym świecie. Przez własną ambicję... Tomasz Gdaniec Wczesne objawy raka płuc u kobiet. Te sygnały łatwo przeoczyć Objawy nowotworu płuc mogą być różne, ponieważ zawsze zależą od kilku czynników. Wśród nich, oprócz lokalizacji i rodzaju raka, jest także płeć. Okazuje się... Paulina Wójtowicz 11 znaków, że twoje płuca są w fatalnym stanie. Nie wolno lekceważyć Symptomy, które wskazują na fatalny stan płuc są niejednoznaczne, przez co często się je bagatelizuje. Za alarmujący sygnał najczęściej uznaje się dopiero poważne... Marzena Maj Sposób na bardzo wczesne wykrycie raka płuca. Lekarze apelują, by się zgłaszać Rak płuca daje objawy dopiero w zaawansowanym stadium. Jest jednak sposób, by wykryć go na wczesnym etapie, kiedy zmian nie ujawni zdjęcie RTG. To niskodawkowa... PAP Przełom w leczeniu raka płuc. Naukowcy wiedzą, jak zatrzymać chorobę Szykuje się przełom w leczeniu raka. Testując myszy, badacze ustalili, które białko jest odpowiedzialne za tempo rozwoju raka płuc, krwi oraz piersi. U ludzi... Tomasz Gdaniec Palą "paczkę za paczką" i unikają raka płuc. Jak to możliwe? Ciekawe odkrycie Rak płuc jest jednym z najczęstszych i najgorzej rokujących nowotworów, a najsilniejszym czynnikiem, który go wywołuje, jest palenie tytoniu. Okazuje się jednak,... Monika Mikołajska Nietypowy objaw raka płuc. Wystarczy przyjrzeć się swoim dłoniom Prosty test polegający na złączeniu palców wskazujących może podpowiedzieć, czy powinniśmy udać się do lekarza na profilaktyczne prześwietlenie klatki piersiowej.... Małgorzata Krajewska
Re: Przy karmieniu butelką zaraz po porodzie Wydaje mi się, że w tej chwili przy każdym oddziale noworodkowym jest tzw “kuchenka mleczna” gdzie przygotowywane jest mleko dla dzieci. W naszym szpitalu nawet nie można było mieć własnego “osprzętu”, bo tam przy przygotowywaniu zachowują sterylność.
Pierwsze chwile po przyjściu na świat noworodka są obarczone wielkimi, często skrajnymi emocjami dla jego matki. Każda mama po porodzie czeka na słowa, że urodziła piękne, zdrowe dziecko, które otrzymało tzw. dziesiątkę – potocznie nazywaną punktację. Co oznacza ta medyczna ocena i dlaczego jest ona taka ważna dla dziecka i jego rodziców? Zaraz po urodzeniu parametry życiowe dziecka są oceniane na podstawie skali Apgar. Skala Apgar to ocena stanu noworodka, na podstawie, której lekarz (pediatra lub neonatolog) bądź położna przyznaje punkty. Jakie funkcje życiowe brane są pod uwagę w ocenie noworodka zgodnie ze skalą Apgar? Co dokładnie kryje się pod tym terminem i w jaki sposób całe badanie przebiega? Zapraszamy do zapoznania się z artykułem, gdzie odpowiemy na pytanie, czym jest skala Apgar oraz zawarte zostaną najważniejsze informacje jej Apgar – czym jest?Skala Apgar jest skalą stosowaną w medycynie. Ma ona za zadanie określić stan noworodka zaraz po porodzie. Zgodnie z założeniem skali Apgar dokonuje się tego dwukrotnie lub czterokrotnie: w pierwszej, trzeciej, piątej oraz dziesiątej minucie życia dziecka. Skala Apgar po raz pierwszy ujrzała światło dzienne w roku 1952 na Międzynarodowym Spotkaniu Anestezjologów. Jej prezentacji dokonała profesor (amerykańska anestezjolog, pediatra) Virginia Apgar pracująca na Uniwersytecie Columbia, która stworzyła narzędzie do oceny ogólnego stanu dziecka bezpośrednio po porodzie. W roku 1953 skala Apgar doczekała się publikacji w „Current researches in anethesia & analgesia”. Jej skrót ( tzw. akronim) powstał dopiero 10 lat później. Noworodek zgodnie ze skalą Apgar może otrzymać maksymalnie 10 punktów, a minimalnie 0 punktów. Obecnie skala Apgar stosowana jest na całym Apgar – kiedy oraz ile razy noworodek jest oceniany?Zgodnie ze skalą Apgar oceny stanu noworodka zaraz po urodzeniu ocenia się kilka razy. Dokonuje się tego dwa lub cztery razy po porodzie tj. w pierwszej, trzeciej, piątej oraz dziesiątej minucie życia. Od czego zależy częstość oceny funkcji życiowych dziecka?Ocena stanu noworodka w 1 oraz 5 minucie życia dokonywana jest w sytuacji, kiedy dziecko po urodzeniu jest w dobrym stanie i przy pierwszym badaniu tj. po 1 minucie otrzymało punktację od 8-10 w skali ( w 1, 3, 5 oraz 10 minucie) ocena funkcji życiowych noworodka odbywa się, kiedy dziecko podczas pierwszego badania otrzymało punktację od 0-7 punktów w skali Apgar. Często prowadzona jest od 5 minuty aż do 20 minut po urodzeniu ocena noworodka zostaje wykonana zaraz po urodzeniu – ma ona na celu szybką weryfikacje parametrów życiowych dziecka oraz sprawdzenie czy nie wymaga ono pilnej pomocy. Późniejsze badania mają natomiast za zadanie sprawdzenie, czy początkowy stan noworodka nie uległ zmianie tj. poprawił się lub pogorszył bądź pozostał taki sam. Po urodzeniu się noworodka lekarz (neonatolog, pediatra) lub położna sprawdza jego ogólny stan. Bada najważniejsze parametry życiowe, zgodnie ze skalą Apgar. Wszystkie funkcje są badane bardzo skrupulatnie oraz szczegółowo. Dziecku w tym czasie zakrapia się dość często oczka antybiotykiem oraz podaje witaminę K (kilka kropel), aby zapobiec ewentualnym krwawieniom oraz wspomóc krzepliwość krwi. Następnie do noska dziecka wprowadza się bardzo malutki cewniczek, w celu udrożnienia dróg Apgar – jakie parametry życiowe są oceniane?Ogólna ocena stanu noworodka według skali Apgar opiera się na sprawdzeniu pięciu głównych funkcji życiowych, które świadczą o aktualnej kondycji dziecka. Należą do nich:OddychanieCzynność sercaZabarwienie skóryNapięcie mięśnioweOdruchy fizjologiczneKażdy powyżej wymieniony parametr oceniany jest przez specjalistę w skali od 0 do 2 punktów tj. dziecko może otrzymać 0 punktów, 1 punkt lub 2 punkty w każdej grupie. Łączna suma wszystkich punktów do zdobycia daje wynik 10 punktów i określa ona stan ogólny oceniany parametr według skali Apgar to umiejętność samodzielnego oddychania przez noworodka. Jeśli zaraz po urodzeniu dziecko głośno krzyczy i słychać jego płacz, to oznacza, że ten warunek jest spełniony. Dość często konieczne jest jednak oczyszczenie górnych dróg oddechowych u noworodka ze śluzu, żeby oddech był efektywny. Jeśli ten zabieg nie pomaga, wdrażanie jest podanie tlenu dziecku bądź w niektórych sytuacjach sztuczna wentylacja. Następnie ocenia się drugi parametr tj. czynność akcji serca (tzw. tętno). Prawidłowe tętno u noworodka powinno wynosić powyżej 100 uderzeń na minutę. Jeżeli tętno u dziecka jest niewyczuwalne podejmuje się szybką interwencję w postaci akcji reanimacyjnej. Zabarwienie skóry to kolejny parametr poddany ocenie. Skóra zdrowego malucha powinna być mocno zaróżowiona na całym jego ciele. Sina barwa lub blada bywa często konsekwencją niedotlenienia dziecka. Po ocenie stanu skóry, lekarz lub położna oceniają napięcie mięśniowe. Przy prawidłowym napięciu, dziecko ma zgięte wszystkie stawy oraz stawia opór przy próbie wyprostowania rąk, nóg czy paluszków. Ostatnim parametrem, który się bada jest ocena odruchów fizjologicznych tj. bada się reakcję na bodźce zewnętrzne. Najczęściej dokonuje się tego poprzez włożenie do noska rurki lub gruszki, dodatkowo usuwając nadmiar śluzu. Prawidłowa reakcja noworodka to kichnięcie bądź kaszel, świadczy ty o prawidłowym działaniu układu nerwowego. Do obowiązków osoby, która zajmuje się dzieckiem po urodzeniu (jeszcze na sali porodowej) jest także zważenie noworodka oraz dokonanie jego pomiarów – pomiaru długości ciemieniowo-siedzeniowej, pomiaru obwodu główki, brzucha oraz klatki piersiowej. Wszystkie otrzymane wyniki, łącznie z punktacją zgodną ze skalą Apgar są odnotowywane w dokumentacji medycznej medycznyCecha0 punktów1 punkt2 punktyAKolor skóry APPERANCE (skin color)Sinica całego ciałaTułów różowy, sinica części dystalnych kończynCałe ciało koloru różowegoPPuls/na min. PULSENiewyczuwanymniejsze niż 100większe niż 100GReakcja na bodźce GRIMACE (Reflex irritanility)BrakGrymas na twarzy, słabe poruszanieKaszel bądź kichanie, płaczANapięcie mięśni ACTIVITY (Muscle tone)Brak napięcia, wiotkość ogólnaNapięcie obniżone, zgięte kończynyNapięcie prawidłowe, samodzielne ruchyROddychanie RESPIRATIONBrak oddechuWolny oraz nieregularnyGłośny płacz, krzykSkala Apgar – interpretacja oceny stanu noworodkaSkala Apgar pozwala na uzyskanie maksymalnie 10 punktów przez noworodka. Na podstawie uzyskanej punktacji stwierdza się stan ogólny dziecka, który można podzielić na 3 podgrupy:Stan dobry – od 8 do 10 punktów w skali Apgar (stan ogólny dziecka, które osiągnęło punktację w tym zakresie oceniany jest, jako dobry. Noworodek jest żywotny, ruchliwy, ma odpowiednie zabarwienie skóry tj. koloru różowego, prawidłowe napięcie mięśniowe oraz jego odstawowe funkcje życiowe są w normie tj. praca serca oraz częstość średni – od 7 do 4 punktów w skali Apgar (noworodek, który otrzymał punktację w tym przedziale, uznawany jest za dziecko w stanie średnim. Obserwuje się u niego zaburzenia oddychania, sinicę obwodową (tj. kończyn), spowolnioną pracę serca tj. poniżej 100 uderzeń na minutę zaburzenia napięcia mięśniowego. Odpowiedź na zadany bodziec jest znacznie obniżona. Noworodek w tej grupie wymaga dalszych badań oraz obserwacji i nadzoru. Dzieci z punktacją poniżej 7 punktów w skali Apgar należy, co jakiś czas oceniać i badać (co 5 min aż do 20 minuty życia).Stan zły – od 3 do 0 punktów w skali Apgar (noworodek w stanie ciężkim, urodzony najczęściej w zamartwicy, z sinicą centralną (tj. zasinienie śluzówek, które mogą świadczyć o zaburzeniu krążenia i niedotlenieniu) oraz dużą wiotkością, nieodpowiadające na zadawane bodźce zewnętrzne. Dziecko z tej grupy może wymagać interwencji w postaci czynności stanu dziecka według skali Apgar może być o wiele mniej wiarygodna u wcześniaków, aniżeli u dzieci urodzonych w terminie. Jest to spowodowane faktem, iż bardzo często Wycześniaki nie są w pełni jeszcze przygotowane do samodzielnej egzystencji i mogą pojawić się u nich problemy z oddychaniem czy gorszą reaktywnością na zadawane bodźce. Wiele rodziców jest przerażona, gdy ich dziecko nie otrzyma pełnej punktacji Apgar i uważają, iż jest to bardzo zły prognostyk związany z rozwojem dziecka. Lekarze podkreślają jednak, że takie przypuszczenia nie mają większego uzasadnienia, gdyż skala Apgar oznacza jedynie, że dziecko wymaga doraźnego wsparcia zaraz po urodzeniu. Otrzymana punktacja nie określa jednak jego zdrowia w przyszłości, ani nie przypuszcza jego tempa rozwoju.
Noworodek, zaraz po przyjściu na świat, jeszcze w szpitalu, przechodzi badania przesiewowe. W drugiej dobie życia dziecku pobiera się krew włośniczkową z pięty, by zbadać, czy nie ma wrodzonej niedoczynności tarczycy i fenyloketonurii.
Nie ma jednoznacznej definicji okresu okołoporodowego, czyli czasu, kiedy może dojść do infekcji okołoporodowych. Zakażenia okołoporodowe rozpoznawane są zarówno u kobiet (wtedy dotyczą infekcji w okresie porodu lub tuż po porodzie), jak i u dzieci – wówczas są to zakażenia w ostatnim okresie ciąży, podczas porodu lub we wczesnym okresie noworodkowym. Artykuł dotyczy wyłącznie zakażeń dzieci. Jakie mogą być przyczyny wirusowych zakażeń okołoporodowych? Źródłem jest głównie matka, ale ich przyczyną mogą być także osoby z najbliższego otoczenia noworodka (rodzina, personel szpitalny), czasami inny noworodek, przebywający w tym samym pokoju lub np. wspólnie przewożony na badania. W okresie okołoporodowym dziecko może ulec zakażeniu wirusami grypy, opryszczki pospolitej (Herpes Simplex Virus – HSV), ospy wietrznej (Varicella Zoster Virus – VZV), ludzkim wirusem nabytego niedoboru odporności (Human Immunodeficiency Virus – HIV), wirusami zapalenia wątroby typu B i C (Hepatitis B Virus – HBV, Hepatitis C Virus – HCV) czy wirusem brodawczaka ludzkiego (Human Papilloma Virus – HPV). Każdy z tych wirusów powoduje inne choroby, część z nich stanowi zagrożenie dla życia noworodka. Wielu zakażeniom można skutecznie zapobiegać. Jak się objawiają okołoporodowe zakażenia wirusowe? Przebieg infekcji może być bardzo różny od bezobjawowego do ciężkiego, wymagającego natychmiastowego leczenia. Zakażenia wirusami grypy, opryszczki, ospy wietrznej w ostatnim okresie ciąży mogą być przyczyną przedwczesnego porodu lub sepsy (zakażenia uogólnionego) noworodka. Do sepsy u noworodka może dojść także gdy zakażenie nastąpi w trakcie porodu lub wkrótce po urodzeniu. Infekcje wirusami zapalenia wątroby (HBV i HCV) oraz HIV są przyczyną chorób przewlekłych. Zakażenia u noworodków Grypa. Jeśli dojdzie do infekcji u matki powinna ona być leczona przyczynowo i jeśli ma objawy w trakcie porodu, ze względu na przenoszenie tej choroby drogą kropelkową przez kichanie, kaszel albo przez dotykanie rękami zanieczyszczonymi katarem czy kroplami śliny noworodek powinien być odizolowany od matki przez okres wydalania wirusa (ok. 5 dni). Z tego powodu nie należy pozwalać na odwiedziny na oddziałach noworodkowych w sezonie wzmożonych zachorowań na grypę, a także w domu przez osoby z objawami infekcji górnych dróg oddechowych. Wystąpienie sapki, kataru u noworodka wymaga konsultacji pediatry. Szybkiego kontaktu z lekarzem wymaga sytuacja, gdy objawom infekcji towarzyszy zmiana zachowania dziecka (niepokój lub apatia), dziecko nie chce ssać piersi. Opryszczka (HSV). Jeśli kobieta ma zmiany opryszczkowe na zewnętrznych narządach płciowych, w czasie porodu może dojść do zakażenia dziecka. Istotne jest także, czy partner kobiety będącej w ciąży nie ma zmian opryszczkowych na narządach płciowych. Jeśli tak, to istnieje ryzyko zakażenia kobiety, rodząca kobieta może wówczas stanowić źródło zakażenia dla dziecka (może wydalać wirusa zanim wystąpią u niej zmiany skórne). Zmiany na narządach płciowych ma tylko 25% matek noworodków, które uległy zakażeniu HSV. W celu uniknięcia bezpośredniego kontaktu dziecka z wirusem w wyżej omówionych sytuacjach ciąża powinna być rozwiązana cięciem cesarskim. Źródłem zakażenia dla noworodka może być inny bezpośredni kontakt z opryszczką z każdą osobą, która całuje dziecko, a ma opryszczkę wargową albo gdy matka ma zmiany opryszczkowe na piersi, którą karmi dziecko. Takiego kontaktu należy unikać. Kobieta z opryszczką nawrotową nie wydala wirusa z pokarmem, może karmić piersią, ale nie tą, na której ma świeże zmiany. Objawy zakażenia HSV mogą wystąpić do 3. tygodnia życia, u ok. 75% dzieci – w pierwszym tygodniu (25% w pierwszych 2 3 dobach). Oznacza to, że większość noworodków rozwija objawy infekcji już po wypisaniu z oddziału. Rodzice są pierwszymi osobami, które mają rozpoznać, że dziecko jest chore. Należy zwracać uwagę na zachowanie dziecka. Noworodek bardzo rzadko ma gorączkę, natomiast niepokoić powinno, gdy mniej je lub odmawia jedzenia, staje się senny (przesypia pory karmienia), lub gdy bez ustalonej przyczyny płacze, jest pobudzony, może mieć obniżone napięcie mięśniowe, mogą wystąpić drgawki. Tylko u 30 43% noworodków stwierdza się zmiany skórne. Zakażenie noworodka wirusem opryszczki jest bezwzględnym wskazaniem do hospitalizacji, wymaga natychmiastowego leczenia dożylnym acyklowirem, obarczone jest dużym ryzykiem sepsy, zapalenia mózgu i jest stanem zagrożenia życia. Ospa wietrzna (VZV). Źródłem okołoporodowego zakażenia może być ciężarna, jeśli choruje na ospę wietrzną w ostatnim okresie – do 3 tygodni przed porodem (okres wylęgania ospy to 10–21 dni), w trakcie porodu lub w pierwszych dobach po urodzeniu dziecka. Źródłem zakażenia dla noworodka są także osoby (najczęściej starsze rodzeństwo) aktualnie chorujące na ospę lub na 2 dni przed jej wystąpieniem, o ile w tym czasie miały bezpośredni kontakt z noworodkiem. Ospa wietrzna stanowi zagrożenie dla noworodka, najgroźniejsze są zakażenia od matek – ryzyko zgonu noworodków, chorujących między 5. a 10. dobą życia wynosi do 21%. Jeśli kobieta zachorowała na ospę wietrzną w okresie od 5 dni przed porodem do 48 godzin po porodzie to noworodek powinien otrzymać dożylny preparat immunoglobuliny zawierającej wysokie miano przeciwciał przeciwko ospie wietrznej (Varicellla Zoster ImmunoGlobulin – VZIG). Po kontakcie z ospą wietrzną preparat ten podaje się także wcześniakom urodzonym przed 28. tygodniem ciąży, których matki nie chorowały na ospę i nie były przeciw niej szczepione lub wcześniakom z masą urodzeniową poniżej 1000 g, niezależnie od wywiadu u matki. Jeśli noworodek zachoruje na ospę wietrzną to od momentu zachorowania należy go leczyć dożylnie acyklowirem, w warunkach szpitalnych. Wirus brodawczaka ludzkiego (HPV). Jeśli kobieta ma stwierdzone kłykciny kończyste, wówczas podczas porodu fizjologicznego istnieje ryzyko (1/500) zakażenia dziecka. Do 6. miesiąca życia mogą wystąpić wówczas wrodzone brodawczaki krtani, znacznie rzadziej rozsiane brodawczaki płuc. Najczęstszym objawem jest zmiana barwy głosu, płaczu niemowlęcia. Brodawczaki krtani rozpoznaje i leczy (usuwa) laryngolog. Odmatczyne zakażenie wirusem B zapalenia wątroby (WZW B). Do takiego zakażenia może dojść, gdy matka jest zakażona HBV. Ryzyko przeniesienia zakażenia wynosi 10–90% – jest największe, gdy kobieta ma wysoką wiremię (świeże zakażenie w ciąży lub tuż przed, z reguły bezobjawowe). Wiremia oznacza ilość wirusa/liczbę kopii wirusa we krwi. U dzieci, które uległy zakażeniu istniej wysokie ryzyko (80%), że wirus nie zostanie wyeliminowany i dojdzie do przewlekłego zapalenia wątroby (zobacz: Przewlekłe zapalenia wątroby o etiologii wirusowej). Dziecko najczęściej nie ma objawów, a choroba wykrywana jest przypadkowo. Jednak po ok. 10–20 latach zakażenia konsekwencje mogą być poważne: u 25% pacjentów prowadzi ono do marskości wątroby i rozwoju raka wątroby. Wirus zapalenia wątroby typu C (HCV). Jeśli matka jest zakażona, to ryzyko zakażenia dziecka wynosi 4–10%. Nie określono poziomu wiremii, od jakiego ryzyko transmisji jest niskie, na pewno najwyższe jest w sytuacji wysokiej wiremii (świeże zakażenie w ciąży lub tuż przed, bezobjawowe). U 6% dzieci zakażonych okołoporodowo dochodzi do przewlekłego zapalenia wątroby. Skutki przewlekłej infekcji – marskość/nowotwór wątroby mogą wystąpić po ok. 10–20 latach u 20% chorych. Zakażenie HIV. Ryzyko zakażenia dziecka jest największe (do 50%), jeśli kobieta uległa zakażeniu tuż przed lub w czasie ciąży i gdy karmi piersią przez co najmniej pół roku. Większość zakażeń następuje w okresie okołoporodowym. Noworodek nie ma objawów infekcji, pojawiają się one później. Rozpoznanie z reguły ustala się, gdy znany jest status matki. Omówienie objawów przekracza ramy artykułu, zwłaszcza że mogą one wystąpić już po okresie okołoporodowym. Dzieci zakażone w życiu płodowym (w czasie ciąży) mogą mieć AIDS i może dojść do bardzo ciężkich zakażeń (pneumocystowe zapalenie płuc, grzybica, uogólnione zakażenie cytomegalowirusowe) już w pierwszych miesiącach życia. Istotne jest jak najszybsze postawienie diagnozy i rozpoczęcie leczenia w celu zahamowania rozwoju choroby. Jest to choroba przewlekła, dzieci leczone są przez całe życie. Co robić w razie wystąpienia objawów? Wszystkie zakażenia okołoporodowe wymagają konsultacji specjalistycznej. Objawy infekcji w wieku noworodkowym mogą stanowić zagrożenie życia. Objawowe zakażenia wirusami grypy, opryszczki, ospy wietrznej leczy się w warunkach szpitalnych, na oddziałach z możliwością intensywnej terapii. Zakażenia HBV, HCV i HIV u matek są wskazaniem do postępowania profilaktycznego obejmującego opiekę nad ciężarnymi, odpowiednie prowadzenie porodu oraz szybką diagnostykę i ewentualne leczenie zapobiegające transmisji wirusa od pierwszej doby życia. Jak lekarz stawia diagnozę? Podejrzenie wirusowych zakażeń okołoporodowych w znacznej mierze oparte jest na wiedzy o infekcji matki. Rozpoznanie potwierdzają objawy kliniczne i weryfikacja badaniami laboratoryjnymi, opartymi z reguły na poszukiwaniu materiału genetycznego wirusa we krwi dziecka. Obecne metody umożliwiają szybkie rozpoznanie. Jakie są sposoby leczenia? Leczenie zależy od czynnika powodującego zakażenie. Leczenie przyczynowe – tzn. przeciwwirusowe dostępne jest w zakażeniach wirusami opryszczki, ospy wietrznej i grypy. Otrzymują je noworodki z objawami choroby, wyłącznie w szpitalu. Zakażenia wirusami zapalenia wątroby typu B i C leczy się w fazie przewlekłej choroby, dopiero u dzieci w wieku powyżej 3 lat. Zakażenie HIV należy leczyć natychmiast po ustaleniu rozpoznania u niemowlęcia, prowadzi się je przez całe życie. Co robić, aby uniknąć zachorowania? Zasady przekazywane od pokoleń młodym matkom mają racjonalne podstawy – należy unikać kontaktu z osobami chorymi i przestrzegać podstawowych zasad higieny. Noworodka należy chronić przed infekcjami i nie powinno się narażać go na liczne odwiedziny, mimo że jest on obiektem zainteresowania członków rodziny i wielu znajomych. W tym wieku nie ma jeszcze dojrzałego układu odporności, przeciwciała matki i pokarm nie zapewniają pełnej ochrony. W tym okresie najrozsądniej ograniczyć kontakty z osobami niebędącymi stałymi domownikami, a domowników, jeśli mają jakąkolwiek infekcję, powinno się także izolować od noworodka. Istnieją ustalone możliwości zapobiegania wielu z wyżej wymienionych infekcji. Poza przestrzeganiem higieny i ograniczaniem kontaktów najprostsze i najskuteczniejsze są szczepienia ochronne. Nastolatki (najlepiej przed inicjacją seksualną) należy zaszczepić przeciwko HPV – w ten sposób chronimy je przed rakiem szyjki macicy, ale także przed brodawczakami – nie będą miały kłykcin, eliminuje się ryzyko okołoporodowego zakażenia HPV. Przed planowaną ciążą należy sprawdzić, czy kobieta jest uodporniona przeciwko: ospie wietrznej, grypie oraz odrze i różyczce. Różyczka jest istotnym problemem we wcześniejszym okresie ciąży, kiedy może spowodować wady wrodzone u dziecka. Przed ciążą powinno się sprawdzić, czy kobieta była szczepiona, kiedy, czy ma ochronny poziom przeciwciał. Jeśli nie jest chroniona, to należy ją zaszczepić przeciwko odrze, śwince, różyczce (skojarzona szczepionka przeciwko tym trzem chorobom) oraz przeciwko ospie wietrznej. Przed zachorowaniem chroni podanie 2 dawek w odstępie minimum 6 tygodni. Są to żywe szczepionki, cykl szczepień trzeba zakończyć najpóźniej na miesiąc przed ciążą. Przeciwko grypie należy szczepić przed każdym sezonem epidemicznym, przed ciążą i w czasie jej trwania. Kobieta uodporniona przeciwko grypie, ospie wietrznej, odrze, śwince i różyczce nie powinna zachorować w trakcie ciąży i nie będzie w związku z tym stanowić źródła zakażenia dla swojego dziecka, w okresie kiedy infekcje te mogą być szczególnie groźne. Przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B (WZW B) szczepi się 3 dawkami, najlepiej przed ciążą, ale można także szczepić w trakcie jej trwania. Obecnie szczepi się dzieci (od wieku noworodkowego), kobiety w wieku rozrodczym, jeśli dotychczas nie zostały zaszczepione powinny otrzymać pełne szczepienie. Pełny cykl przeprowadza się jeden raz, nie ma wskazań do powtarzania dawek. Jeśli kobieta jest zakażona HBV to noworodek w pierwszej dobie życia jest szczepiony przeciwko WZW B (zgodnie z kalendarzem szczepień) i dodatkowo powinien otrzymać immunoglobulinę, zwierającą wysoki poziom przeciwciał przeciwko wirusowi HBV (anty-HBs). Zapobieganie okołoporodowym zakażeniom wirusami opryszczki pospolitej (HSV) polega na zakończeniu ciąży cięciem cesarskim w sytuacji, gdy kobieta ma opryszczkę narządów płciowych. Nie ma szczepionki przeciwko wirusowi opryszczki. Nie szczepi się również przeciwko HCV i HIV, ale zaleca się postępowanie zmniejszające ryzyko przeniesienia zakażenia z matki na dziecko. Warunkiem podjęcia działań zapobiegających chorobie dziecka jest wiedza o matce. Profilaktyka zakażeń wertykalnych HCV obejmuje prowadzenie porodu tak, by okres od odejścia wód do urodzenia dziecka nie przekroczył 6 godzin. Kobieta może karmić piersią. Kobieta przewlekle zakażona HCV powinna otrzymać leczenie przeciwwirusowe przed planowaną ciążą, tak by zakończyć terapię na 6 miesięcy przed ciążą. W celu ułatwienia decyzji o wykonaniu badania w kierunku HIV zaproponowano proste pytania, wystarczy jedna odpowiedź pozytywna, by wykonać test (kampania Krajowego Centrum ds. AIDS): Czy chociaż raz w swoim życiu Ty/Twój partner zmieniłaś partnera seksualnego? Czy Ty/Twój partner miałaś przypadkowy kontakt seksualny? Czy na wyjazdach zdarzyło się, że zawarta znajomość skończyła się w łóżku? Czy alkohol lub środki odurzające były powodem utraty kontroli nad Twoim zachowaniem? Kobiety zakażone HIV w ciąży powinny być leczone antyretrowirusowo (lekami przeciwko wirusowi HIV). W zależności od skuteczności terapii zaleca się ukończenie ciąży porodem fizjologicznym (czas od odejścia wód nie powinien przekroczyć 4 godzin) lub cięciem cesarskim. Noworodek powinien otrzymywać leki od pierwszej doby życia przez 4 tygodnie. Karmienie piersią jest przeciwwskazane. Zastosowanie profilaktyki daje niemal 100% szansę urodzenia zdrowego dziecka. Bez profilaktyki ryzyko zakażenia wynosi 30–50%, zwłaszcza jeśli kobieta uległa zakażeniu na krótko przed ciążą lub w czasie jej trwania i gdy karmi piersią ponad 6 miesięcy. Piśmiennictwo: Szczepańska-Putz M.: Jak pielęgnować dziecko z choroba zakaźną. PZWL, Warszawa, 2005 Wysocki J., Czajka H.: Szczepienia w pytaniach i odpowiedziach. HelpMed, Kraków 2007 Zaraz się przekonasz. Guz na głowie noworodka. Miękką, obrzękniętą, czasem nawet zasinioną wypukłość, która rozmiarem przypomina mandarynkę, ma na głowie wiele noworodków. To tzw. przedgłowie, czyli pamiątka po przeciskaniu się przez wąski kanał rodny, w którym główka właśnie torowała dziecku drogę na świat.

Dziecko od pierwszych dni życia wykazuje odruchy, które dla niedoświadczonych rodziców, a nawet osób postronnych, które nie znają tematu odruchów bezwarunkowych, mogą wydawać się bardzo zaskakujące, a nawet wskazujące na niebywałą wrodzoną inteligencję dziecka. Dumni rodzice mogą nawet snuć domysły o niezwykle szybkim rozwoju ich dziecka. Nic bardziej mylnego - to naturalne, instynktowne reakcje na bodźce, które w swoim repertuarze ma każde zdrowe dziecko. Wykonuje je między innymi po to, by przetrwać w świecie poza łonem matki. Co to są odruchy bezwarunkowe noworodka? Odruchy bezwarunkowe to inaczej odruchy pierwotne, którymi dziecko wyraża swoje emocje. Musimy pamiętać, że nowonarodzone dziecko nie jest w stanie, w jasny sposób, przekazać nam - dorosłym, co czuje, czego od nas oczekuje, czy wszystko jest w porządku, a także, czy nas potrzebuje. Po to ewolucja wytworzyła w małych ludziach tego typu odruchy, by bez zastanowienia ludzkie ciało mogło działać bezwarunkowo. Maleństwo, przychodząc na świat, musi stawić czoło zupełnie innej rzeczywistości. Przez poprzednich 9 miesięcy to mama była odpowiedzialna za dostarczanie tlenu do organizmu, a także składników odżywczych potrzebnych do rozwoju. W świecie poza brzuchem mamy musi zatroszczyć się o te kwestie samo, musi oddychać i trawić, a to bardzo dużo dla tak małego człowieka. Dlatego też większość czasu poświęca na zdrowy sen. Badanie odruchów noworodka odbywa się zaraz po porodzie, pozwala ono stwierdzić, czy noworodek jest przygotowany na życie poza organizmem mamy, czy jego układ nerwowy działa poprawnie. Jakie odruchy pierwotne noworodka można zaobserwować po jego narodzinach? Reakcje obronne organizmu, jakimi są odruchy bezwarunkowe, to reakcje na bodźce, które są dla dziecka zupełnie nowym doświadczeniem. Odruchy te są przejściowe i zanikają po kilku miesiącach od narodzin, zazwyczaj większość około 6. miesiąca życia dziecka. Czy odruchy bezwarunkowe to impulsy kierowane z kory mózgowej? Odruchy pierwotne to impulsy, za które odpowiada rdzeń kręgowy, dlatego są automatyczne. Odruchy pierwotne noworodka: Odruch ssania Odruch pełzania Odruch podparcia Odruch chodzenia Odruch Babińskiego Odruch Moro Odruch szermierza Odruch szukania Odruch chwytania Odruch ssania - pierwszy odruch bezwarunkowy, który zaobserwujesz u noworodka Maluszek, który wykonuje odruch ssania, nie zawsze wyraża chęć jedzenia. To po prostu reakcja na bodziec, jakim jest muśnięcie okolicy ust palcem, bądź jakimkolwiek materiałem. Maleństwo czując dotyk w okolicach ust, automatycznie otworzy usta i zacznie językiem i ustami wykonywać ruch ssący, często również skieruje główkę w kierunku, z którego wysłany był bodziec. Jest to odruch, który u dziecka wykształca się już w łonie matki w 33 tygodniu ciąży. Dziecko zdolne jest do połykania pokarmu już między 33, a 34 tc. U wcześniaków, które urodziły się przed tym okresem, może istnieć problem z pobieraniem pokarmu. Instynktowny odruch ssania zanika około 4. miesiąca życia i w późniejszym czasie dziecko ssie tylko wtedy, kiedy jest głodne, albo odczuwa taką potrzebę. Odruch pełzania Drażnienie podeszw stóp noworodka, skutkuje odruchem pełzania. Mały człowiek, leżąc na brzuszku, wyciąga do przodu rączki, a podpartymi stopami odpycha się, prostując i zginając na przemian nóżki. W ten sposób jest w stanie pełzać, chociaż nie jest jeszcze na to fizycznie i samodzielnie gotowy. Jedynie podpieranie jego stóp, warunkuje ten odruch. Odruch podparcia Jak wywołać u noworodka odruch podparcia? Trzymaj dziecko pod pachami w pozycji pionowej. Dziecko musi opierać się stopami o podłoże, wówczas noworodek się wyprostuje. Jeżeli nie masz pewności co do tego, jak wykonać to badanie - lepiej tego nie rób. Przy tym badaniu dziecko musi opierać całe stopy o podłoże, a Twój chwyt musi być pewny. Ta fizjologiczna reakcja zanika około 2. miesiąca życia dziecka. Jeżeli występuje po tym czasie, może być objawem mózgowego porażenia dziecięcego. Odruch kroczenia (chodzenia) To odruch, który następuje po odruchu podparcia. Noworodek prostuje tułów, głowę i kończyny, następnie wykonuje ruchy, które przypominają chodzenie. Oczywiście nie jest to sygnał do tego, że dziecko jest gotowe na naukę chodzenia - absolutnie nie. Odruch kroczenia, zwany inaczej odruchem chodu automatycznego, to reakcja, podczas której następuje toniczne napięcie mięśni, przygotowujące dziecko do późniejszej nauki chodzenia. Odruch Babińskiego Energiczne napięcie palców w stopie i rozłożenie ich na kształt wachlarza, a także przekrzywienie stopy do wewnątrz, to odruch podeszwowy Babińskiego. Ta instynktowna reakcja jest odpowiedzią na niedojrzały układ nerwowy dziecka. Ten odruch zanika całkowicie po 2. urodzinach dziecka, jeżeli po tym czasie nadal występuje, należy to skonsultować ze specjalistą. Może to być efektem nieprawidłowego rozwoju układu nerwowego, czego nie można bagatelizować. Odruch Moro Pierwszy raz dziecko wykonuje odruch Moro, kiedy musi wziąć pierwszy wdech. To on pomaga mu zaczerpnąć powietrze. Na czym polega odruch Moro? Niemowlę energicznie rozrzuca rączki i nóżki na boki, by zaraz potem przyciągnąć je z powrotem do siebie. Kiedy dziecko reaguje odruchem Moro? Sytuacje zagrożenia, takie jak na przykład upadek jakiegoś przedmiotu, kichnięcie osoby w pobliżu dziecka, trzaśnięcie drzwiami, a nawet pociągnięcie materiału, który jest pod maluszkiem. Tą oto reakcją, dziecko chce zakomunikować, że się czegoś przestraszyło, nie czuje się bezpiecznie i komfortowo. Jak bada się odruch Moro? Tę reakcję badamy, uderzając w podłoże, na którym leży dziecko. Może być on również sygnałem dla rodziców, że czynności wykonywane przy dziecku, robione są zbyt gwałtownie i zbyt energicznie. Jak powinien wyglądać prawidłowo wykonany odruch Moro? Dziecko symetrycznie rozrzuca nóżki i rączki na dwie strony, asymetryczne rozłożenie kończyn może być sygnałem dla rodziców, że należy ten fakt skonsultować z lekarzem. Zanika około miesiąca życia dziecka. Odruch szermierza Dziecko leżąc na plecach na wznak, wykonuje skręt główki w 1 stronę, wówczas jego nóżki i rączki, po przeciwnej stronie od skrętu, zginają się, a po stronie skrętu, prostują. Zmiana położenia główki wywołuje odwrotną reakcję kończyn. Jest to tak zwany odruch toniczny szyjny i utrzymuje się on do 6. miesiąca życia. Nazwa tej reakcji wzięła się z pozycji, jaką przyjmuje dziecko w reakcji na bodziec. Inną nazwą na ten odruch jest odruch Magnusa de Kleyna - można go również nazwać tonicznym, szyjnym i asymetrycznym. Odruch szukania Jest to odruch, który pozwala dziecku szukać piersi mamy lub butelki z pokarmem. Dziecko w reakcji na bodziec drażnienia policzka zwraca głowę w kierunku bodźca. To, oprócz odruchu ssania, 1 z najważniejszych reakcji, dzięki którym może ono funkcjonować poza brzuchem mamy. Odruch ten zanika między 3., a 4. miesiącem życia dziecka. Odruch chwytania Drażniąc wewnętrzną stronę dłoni lub stóp, następuje u noworodków mimowolne zgięcie palców. Doskonale widać to na przykładzie dłoni małego dziecka, która zaciska się, kiedy jakiś przedmiot muśnie je po wewnętrznej stronie dłoni. Ten silny ucisk jest naprawdę bardzo mocny. Bez problemu dziecko można na tym uchwycie podnieść. To prawidłowy rozwój, ale pamiętaj, żeby nie testować tego w domu, ponieważ dziecko w każdej chwili może puścić Twój palec i wówczas może dojść do wypadku. Ten odruch chwytny rozczula najbardziej, kiedy maluszek trzyma palec mamy, czy taty. Odruch chwytania automatycznego zanika około miesiąca życia.

Dziecko miało jej przeszkadzać w osiągnięciu wymarzonej sylwetki. Młoda kobieta, oskarżona o zabicie nowo narodzonego dziecka, chwilę po zbrodni wysłała do matki makabryczne SMS-y, które teraz ujawniła prokuratura. 18-latka chwaliła się w nich, że "jej płaski brzuch powrócił". Dziś 20-letnia Brooke Skylar Richardson z Ohio odpowiada przed sądem za zbrodnię sprzed 2 lat.
Trwa ładowanie... Rodzina Porady prawne dla rodziców Prawa ciężarnej w szpitalu Położna przy porodzie Noworodek zaraz po narodzinach dchasteen, lic. CC BY Podczas porodu to położna jest osobą, która ma najbliższy kontakt z rodzącą i noworodkiem. Kontroluje cały przebieg porodu, przeprowadza podstawowe badania diagnostyczne. Jest łącznikiem między przyszłą mamą a lekarzem, który wkracza do akcji zwykle w finalnej fazie porodu. Polecane dla Ciebie Komentarze
Zaraz po porodzie, noworodka należy umyć, osuszyć i poddać pierwszym badaniom, które zweryfikują stan jego zdrowia. Ocena maluszka według ustalonej odgórnie w 1952 roku skali Apgar, polega na szczegółowym ustaleniu jego parametrów życiowych, takich jak: oddech, czynność serca, napięcie mięśni, odruchy mięśni i kolor skóry. Dziecko po urodzeniu poddawane jest odpowiednim procedurom zaraz po odcięciu pępowiny. Dzieje się to między 1 a 3 minutą życia noworodka. Na kikut pępowinowy zakłada się jałowy zacisk, a następnie na nadgarstki zakłada się opaskę identyfikacyjną, na której znajduje się imię i nazwisko mamy dziecka, płeć dziecka oraz datę i godzinę urodzenia. Jeśli na świat przychodzą bliźnięta, trojaczki itp., to na opasce wpisuje się również kolejność, w jakiej rodziły się dzieci. Opaski te towarzyszą noworodkom aż do momentu opuszczenia szpitala. Kolejny zabieg to osuszanie noworodka po porodzie. Dziecka po urodzeniu nie kąpie się, aby nie dopuścić do wychłodzenia oraz zbyt szybkiego zmazania mazi płodowej, która pełni ważne funkcje. Według standardów opieki okołoporodowej dziecko po porodzie powinno pozostać w kontakcie „skóra do skóry” z mamą lub tatą przez dwie godziny. Procedura ta może zostać przerwana jeśli pojawi się zagrożenie życia lub zdrowia matki bądź dziecka. Ponadto każdy noworodek po porodzie jest ważony i mierzony: długość ciała oraz obwód głowy i obwód klatki piersiowej. Ważenie dziecka po urodzeniu odbywa się dwukrotnie. Pierwszy raz tuż po narodzinach, a drugi raz przed wyjściem ze szpitala do domu. To konieczne, aby sprawdzić, czy dziecko nie straciło więcej jak 10% urodzeniowej masy ciała. Noworodek po urodzeniu podlega dwukrotnej lub czterokrotnej ocenie zdrowia według skali Apgar 0-10 punktów. Jeżeli nie ma ku temu przeciwwskazań, oceny tej dokonać można na brzuchu mamy. W skali Apgar ocenia się główne parametry takie jak: oddychanie, czynność serca, zabarwienie skóry, napięcie mięśni i odruchy fizjologiczne. Ocena wykonywana jest standardowo w 1. i 5. minucie życia dziecka jeśli jest ono w stanie dobrym lub w 1., 3., 5. i 10. Minucie jeśli dziecko jest w stanie średnim albo ciężkim. Jeśli dziecko po urodzeniu ma niską punktację albo urodziło się przedwcześnie poddaje się je procedurze odśluzowania dróg oddechowych. Bezpośrednio po narodzinach wszystkim noworodkom podawana jest witamina K, aby uzupełnić jej niedobory w organizmie dziecka. Celem tej procedury jest ograniczenie ryzyka pojawienia się krwawienia z niedoboru witaminy K, które może zagrażać nie tylko życiu, ale i zdrowiu dziecka po porodzie. Witaminę K podaje się domięśniowo lub doustnie. Noworodek po porodzie – zabiegi Standardowym zabiegiem u dzieci po urodzeniu jest wkraplanie do jego oczu 1% roztworu azotanu srebra. To tzw. zabieg Credego, który chroni dzieci przez rzeżączkowym zapaleniem spojówek. Noworodki mają również podawaną maść, która zapobiega bakteryjnym zakażeniom przedniego odcinka oka. Noworodki po porodzie, jeszcze przed wyjściem do domu, są szczepione przeciwko gruźlicy i wirusowemu zapaleniu wątroby typu B. Szczepienie przeciwko gruźlicy zwykle wykonuje się w pierwszej dobie życia. Jest to szczepionka „żywa” podawana śródskórnie. Przeciwwskazaniami do szczepienia jest masa ciała dziecka poniżej 2000 g, ciężkie wady rozwojowe i poród przed 32. tygodniem ciąży. Szczepionka przeciw WZW typu B, to szczepionka „zabita”, którą podaje się domięśniowo. Badania dziecka po urodzeniu Dzieci po urodzeniu poddawane są również badaniom przesiewowym w kierunku 26 chorób. Wykonuje się je po nakłuciu pięty dziecka i nasączeniu specjalnej bibuły krwią noworodka. W ten sposób można rozpoznać np. wrodzoną niedoczynność tarczycy, mukowiscydozę, fenyloketonurię oraz inne rzadkie wrodzone wady metabolizmu. Ponadto badana jest saturacja dziecka po urodzeniu, a więc wysycenie krwi tętniczej tlenem. Przed wypisem ze szpitala, dzięki Wielkiej Orkiestrze Świątecznej Pomocy, noworodki mają przeprowadzone również badania przesiewowe słuchu. Wykonuje się je w drugiej dobie życia kiedy przewody słuchowe są już oczyszczone z mazi płodowej. Jest to bezbolesne badanie w kierunku niedosłuchu. Każde zbadane dziecko otrzymuje specjalny certyfikat, który wkleja się do książeczki zdrowia. .
  • rny24fff19.pages.dev/524
  • rny24fff19.pages.dev/669
  • rny24fff19.pages.dev/584
  • rny24fff19.pages.dev/408
  • rny24fff19.pages.dev/502
  • rny24fff19.pages.dev/165
  • rny24fff19.pages.dev/296
  • rny24fff19.pages.dev/261
  • rny24fff19.pages.dev/356
  • rny24fff19.pages.dev/585
  • rny24fff19.pages.dev/992
  • rny24fff19.pages.dev/337
  • rny24fff19.pages.dev/83
  • rny24fff19.pages.dev/144
  • rny24fff19.pages.dev/425
  • noworodek zaraz po porodzie