1) szczególne zasady rachunkowości banków, z wyłączeniem Narodowego Banku Polskiego; 2) zakres informacji wykazywanych w informacji dodatkowej sprawozdania finansowego, stanowiący załącznik do rozporządzenia. § 2. Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają: 1) ustawa - ustawę z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości;
Rachunkowość i sprawozdawczość Należy rozważyć dwa rozwiązania: I. Pasywa Kapitał podstawowy: zadeklarowana kwota wkładu (określona w umowie spółki) Aktywa Środki pieniężne: wkłady pieniężne faktycznie wniesione Należności od wspólnika: brakująca kwota wkładu II. Pasywa Kapitał podstawowy: zadeklarowana kwota wkładu (określona w umowie spółki) Należne wpłaty na kapitał podstawowy (wartość ujemna): brakujące kwota wkładu Aktywa Środki pieniężne: wkłady pieniężne faktycznie wniesione Naszym zdaniem w opisanej sytuacji należy zastosować pierwsze z powyższych rozwiązań. Możliwość wykazywania należnych wpłat na kapitał podstawowy jest bowiem przewidziana wyłącznie w odniesieniu do spółek kapitałowych (art. 36 ust. 2 ustawy o rachunkowości). W literaturze wskazuje się co prawda, że pozycja „należne wpłaty na kapitał podstawowy” może być wyjątkowo zastosowana również w przypadku spółek osobowych ( Kapitały własne w świetle prawa handlowego, bilansowego i podatkowego, Warszawa 2006 s. 88). Dotyczy to jednak sytuacji, w której wspólnik „wnosi” wkład w postaci świadczenia usług lub pracy na rzecz spółki. Wskazuje się, że w takim wypadku świadczenie usług na rzecz spółki nie może być uznane za aktywo w rozumieniu ustawy o rachunkowości i stąd konieczność posiłkowania się pozycją „należnych wpłat na kapitał podstawowy” co do zasady zarezerwowaną dla spółek kapitałowych (przede wszystkim akcyjnych). Problem ten nie dotyczy sytuacji, gdy przedmiotem wkładu do spółki osobowej (komandytowej) są pieniądze, ponieważ należność pieniężną spółki wobec wspólnika można niewątpliwe uznać za aktywo spółki. Wojciech Kaptur Następny Poprzedni Tagi księgowość wkład Potrzebujesz pomocy w Twojej sprawie? Skontaktuj się z nami: Kancelaria Prawna PragmatIQ Tel. 61 8 618 000 kancelaria@ Masz pytania? Skontaktuj się z ekspertem! Wojciech Kaptur Radca prawny, Doradca podatkowy tel.: 61 8 618 000 @ Napisz mail Newsletter Otrzymasz bezpłatne opracowanie najczęstszych błędów przy zakładaniu spółki komandytowej. Bez spamu. Konkretnie - raz w miesiącu. Tagi księgowość wkład
Od 1 stycznia 2016 r. aktywa obejmują także należne wpłaty na kapitał podstawowy oraz udziały (akcje) własne. Dodatkowe wyjaśnienia metodologiczne: Jedna z dwóch części bilansu (druga część to pasywa).
Witajcie 🙂 Dzisiaj na temat pasywów oraz rodzajów operacji gospodarczych. Ogólnie rzecz mówiąc, pasywa to źródła finansowania majątku przedsiębiorstwa, czyli aktywów. Zaliczamy do nich: kapitały własne rezerwy na zobowiązania i zobowiązania Kapitały nie zostały także uregulowane, ale pozycje bilansu wskazują, co kryje się pod tą pozycją: A Kapitał (fundusz) własny Kapitał (fundusz) podstawowy Należne wpłaty na kapitał podstawowy (wielkość ujemna) Udziały (akcje) własne (wielkość ujemna) Kapitał (fundusz) zapasowy Kapitał (fundusz) z aktualizacji wyceny Pozostałe kapitały (fundusze) rezerwowe Zysk (strata) z lat ubiegłych Zysk (strata) netto Odpisy z zysku netto w ciągu roku obrotowego (wielkość ujemna) Pierwsze pytanie, jakie może się nasuwać, to kiedy stosujemy kapitał, a kiedy fundusz? Zależy to od formy prawnej działalności. kapitał zakładowy- w spółce akcyjnej, z komandytowo-akcyjnej kapitał właścicieli- w spółkach osobowych: jawnej, partnerskiej oraz w spółce cywilnej, suma komandytowa- w spółce komandytowej, fundusz udziałowy- w spółdzielni, fundusz założycielski- w przedsiębiorstwie państwowym. Wyjaśnię teraz po kolei każdy z elementów kapitałów własnych. Kapitał (fundusz) podstawowy– jest to kapitał, który wnoszą wspólnicy czy udziałowcy, kiedy zakładają działalność. W niektórych spółkach minimalna wartość jest ustalona w KSH (Kodeksie spółek handlowych), np. dla spółki z 5 000 zł. Należne wpłaty na kapitał podstawowy– są to wpłaty, które wspólnicy zadeklarowali się wpłacić, ale jeszcze tego nie dokonali, a więc należne, ale nie wniesione. Udziały (akcje) własne– ogólnie rzecz biorąc spółka nie może nabywać swoich akcji lub udziałów. Są jednak pewne wyjątki (art. 200 dla spółek z i 362 KSH dla spółek akcyjnych). Ta pozycja powstała dla tych wyjątków. Kapitał (fundusz) zapasowy– jest to dodatkowe źródła finansowania. Jednostka może utworzyć taki kapitał, żeby np. pokryć stratę w bieżącym roku. Do tworzenia tego kapitału są zobligowane spółki akcyjne. Kapitał (fundusz) z aktualizacji wyceny– tworzony jest na podstawie przeszacowania wartości środków trwałych (o którym napiszę w artykule nt. środków trwałych). Pozostałe kapitały (fundusze) rezerwowe– muszą być tworzone przez spółki akcyjne i z Jak sama nazwa wskazuje jest on rezerwowy, czyli środki na nim zgromadzone mogą być przeznaczone na straty lub wydatki. Zysk (strata) z lat ubiegłych oraz zysk (strata)- jest to jedyny element, który łączy bilans i rachunek zysków i strat. Każde przedsiębiorstwo marzy o zarabianiu, czyli zysku. Jego obliczenie umożliwia rachunek zysków i strat, a wartość finalna, czyli zysk netto lub strata wchodzą do bilansu. Odpisy z zysku netto w ciągu roku obrotowego– są to wypłacone w ciągu roku zaliczki na poczet zysku, jako śródroczny podział wyniku finansowego. WAŻNE! Od 1 stycznia 2016r. dwie pozycje z kapitałów własnych, tj. należne wpłaty na kapitał podstawowy oraz udziały (akcje) własne zostały przeniesione do aktywów. Zmiany przedstawia poniższa tabela: A. “Kapitał (fundusz) własny” przed po I. Kapitał (fundusz) podstawowy II. Należne wpłaty na kapitał podstawowy (wielkość ujemna) III. Udziały (akcje) własne (wielkość ujemna) IV. Kapitał (fundusz) zapasowy V. Kapitał (fundusz) z aktualizacji wyceny VI. Pozostałe kapitały (fundusze) rezerwowe VII. Zysk (strata) z lat ubiegłych VIII. Zysk (strata) netto IX. Odpisy z zysku netto w ciągu roku obrotowego (wielkość ujemna) I. Kapitał (fundusz) podstawowy II. Kapitał (fundusz) zapasowy, w tym: – nadwyżka wartości sprzedaży (wartości emisyjnej) nad wartością nominalną udziałów (akcji) III. Kapitał (fundusz) z aktualizacji wyceny, w tym: – z tytułu aktualizacji wartości godziwej IV. Pozostałe kapitały (fundusze) rezerwowe, w tym: – tworzone zgodnie z umową (statutem) spółki – na udziały (akcje) własne V. Zysk (strata) z lat ubiegłych VI. Zysk (strata) netto VII. Odpisy z zysku netto w ciągu roku obrotowego (wielkość ujemna) Przejdźmy teraz do rezerw na zobowiązania i zobowiązań. Ich struktura z bilansu: B Zobowiązania i rezerwy na zobowiązania Rezerwy na zobowiązania Zobowiązania długoterminowe Zobowiązania krótkoterminowe Rozliczenia międzyokresowe Czym są rezerwy? Rezerwy to zobowiązania, których termin wymagalności (czyli spłaty) lub kwota nie są pewne (art. 3 ust. 1 pkt 21). Zobowiązania są uregulowane w art. 3 ust. 1 pkt 20: wynikający z przeszłych zdarzeń obowiązek wykonania świadczeń o wiarygodnie określonej wartości, które spowodują wykorzystanie już posiadanych lub przyszłych aktywów jednostki. Przykład: kupiliśmy materiały, w celu wyprodukowania danego produktu. Termin zapłaty to 7 dni. Porównajmy sytuację z definicją: wynikający z przeszłych zdarzeń -> zakup obowiązek wykonania świadczeń -> zapłata kontrahentowi o wiarygodnie określonej wartości -> na podstawie dokumentu (zazwyczaj faktura) które spowodują wykorzystanie już posiadanych lub przyszłych aktywów jednostki -> jeżeli otrzymamy materiały to możemy wyprodukować produkt, jeżeli go nie otrzymamy, nie ma możliwości produkcji. Zobowiązania dzielimy na krótkoterminowe i długoterminowe. Podobnie jak w aktywach krótkoterminowe oznacza 12 miesięcy. UWAGA! Do zobowiązań krótkoterminowych zaliczamy ZAWSZE zobowiązania z tytułu dostaw i usług bez względu na termin ich wymagalności. Kiedy znamy pojęcia aktywa i pasywa możemy zdefiniować, czym jest suma bilansowa. Suma bilansowa= suma aktywów= suma pasywów Jest to główna zasada rachunkowości: AKTYWA = PASYWA Jeżeli nie zgadza się suma aktywów i pasywów to oznacza że gdzieś popełniliśmy błąd. Jest to dobre narzędzie umożliwiające weryfikację czy dobrze zaksięgowaliśmy operacje. Ostatnią kwestią w dzisiejszym wpisie jest kwestia operacji gospodarczych. Jak już wspominałam, księgowość ewidencjonuje tylko operacje gospodarcze. Wyróżniamy 4 ich rodzaje: aktywne- powodują zmniejszenie się jednego aktywa i zwiększenie drugiego aktywa A ↓ ­A ↑ Suma bilansowa nie zmienia się Przykład: sprzedano wyroby gotowe (zmniejszenie stanu wyrobów gotowych w zapasach), ale kontrahent jeszcze nie zapłacił (zwiększenie należności krótkoterminowych z tytułu dostaw i usług). pasywne- powodują zmniejszenie się jednego pasywa i zwiększenie drugiego pasywa P ↓ ­P ↑ Suma bilansowa nie zmienia się Przykład: zaciągnięto kredyt bankowy (zwiększenie kredytów bankowych) i zapłacono zaległe wynagrodzenia pracownikom (zmniejszenie zobowiązań z tytułu wynagrodzeń). aktywno-pasywne- jedno z aktyw maleje i równocześnie maleje pasywo A ↓ P ↓ Suma bilansowa ↓ Przykład: Zapłacono z kasy (maleją środki pieniężne w kasie) zobowiązania wobec dostawców (maleją zobowiązania z tytułu dostaw i usług). aktywno-pasywne- rośnie jedno z aktyw i równocześnie rośnie pasywo ­A ↑ ­P ↑ Suma bilansowa ↑ ­ Przykład: Kupiliśmy materiały od dostawców, które przyjęliśmy do magazynu (zwiększają się zapasy w dziale materiały), ale termin zapłaty to 7 dni (zwiększają się zobowiązania z tytułu dostaw i usług). To tyle na dzisiaj. Następnym razem opiszę zasady rachunkowości oraz politykę jednostki. Do usłyszenia 🙂 Sprawdź swoją wiedzę z tematu… Pasywa-źródło finansowania
kapitał (fundusz) podstawowy. subscribed but unpaid capital (negative amount) należne wpłaty na kapitał podstawowy (wielkość ujemna)
W spółkach osobowych, zarówno prawa cywilnego (spółka cywilna), jak i prawa handlowego (spółki: jawna, partnerska, komandytowa, komandytowo-akcyjna) ustawowo uregulowana została kwestia podziału i wypłaty wygenerowanego w danym roku obrotowym zysku. W spółkach osobowych: cywilnej, jawnej, partnerskiej i komandytowej podziałowi podlega wynik finansowy brutto. Tego typu podmioty nie są bowiem zobowiązane do rozliczania się z podatku dochodowego – obowiązek ten ciąży na ich wspólnikach. Wyjątkiem jest spółka komandytowo-akcyjna, będąca podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Tego rodzaju spółka dokonuje podziału wyniku finansowego netto. Ponadto, identycznie jak spółki kapitałowe-osoby prawne (spółka z spółka akcyjna), ma ona obowiązek ustalania – stosownie do regulacji ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – wysokości osiągniętego dochodu lub poniesionej straty, wpłaty – w terminie do 20. dnia każdego miesiąca za miesiąc poprzedni – zaliczek na podatek dochodowy oraz składania – w terminie do końca trzeciego miesiąca następnego roku – zeznania na formularzu CIT-8. Czytaj także: Spółki osobowe: zasady uczestniczenia wspólników w zyskach i stratach 1. Spółka cywilna W spółce cywilnej każdy wspólnik jest uprawniony do równego udziału w zyskach (i w tym samym stosunku uczestniczy w stratach), bez względu na rodzaj i wartość wkładu. Umowa spółki może w inny sposób określać stosunek udziału wspólników w zyskach i stratach. Może nawet zwolnić niektórych wspólników od udziału w stratach, nie może jednak wyłączyć wspólnika od udziału w zyskach. Ustalony w umowie stosunek udziału wspólnika w zyskach odnosi się w razie wątpliwości także do jego udziału w stratach (art. 867 kodeksu cywilnego; dalej: Wspólnik może żądać podziału i wypłaty zysków dopiero po rozwiązaniu spółki. Jednak gdy spółka została zawarta na czas dłuższy, wspólnicy mogą żądać podziału i wypłaty zysków z końcem każdego roku obrachunkowego. 2. Spółka jawna i partnerska W spółkach: jawnej i partnerskiej (w stosunku do której zastosowanie znajdują odpowiednio przepisy o spółce jawnej) poszczególni wspólnicy posiadają prawo do równego udziału w zyskach i uczestniczą w stratach w tym samym stosunku, bez względu na rodzaj i wartość wkładu. Określony w umowie spółki udział wspólnika w zysku odnosi się, w razie wątpliwości, także do jego udziału w stratach. Umowa spółki może zwolnić wspólnika od udziału w stratach. Wspólnik może żądać podziału i wypłaty całości zysku z końcem każdego roku obrotowego. Jeżeli wskutek poniesionej przez spółkę straty udział kapitałowy wspólnika został uszczuplony, zysk przeznacza się w pierwszej kolejności na uzupełnienie jego udziału (art. 51–52 oraz art. 89 kodeksu spółek handlowych; dalej: 3. Spółka komandytowa W spółce komandytowej komandytariusz (wspólnik, którego odpowiedzialność wobec wierzycieli ograniczona jest do wysokości sumy komandytowej) – co do zasady – uczestniczy w zysku spółki proporcjonalnie do swojego wkładu rzeczywiście wniesionego do spółki. Zysk przypadający komandytariuszowi za dany rok obrotowy jest przeznaczany w pierwszej kolejności na uzupełnienie jego wkładu faktycznie wniesionego do wartości umówionego wkładu. W razie wątpliwości komandytariusz uczestniczy w stracie jedynie do wartości umówionego wkładu (art. 123 Z kolei, w zakresie udziału komplementariusza (wspólnik, który wobec wierzycieli za zobowiązania spółki odpowiada bez ograniczenia) w zysku i stratach spółki zastosowanie mają odpowiednie przepisy dotyczące spółki jawnej (art. 51–52 w zw. z art. 103 § 1 I tak, każdemu komplementariuszowi przysługuje prawo do równego udziału w zyskach. Uczestniczy on w stratach w tym samym stosunku, bez względu na rodzaj i wartość wkładu. Określony w umowie spółki udział komplementariusza w zysku odnosi się, w razie wątpliwości, także do jego udziału w stratach (jednak umowa spółki może zwolnić go od udziału w stratach). Komplementariusz może żądać podziału i wypłaty całości zysku z końcem każdego roku obrotowego. Jeżeli wskutek poniesionej przez spółkę straty udział kapitałowy komplementariusza został uszczuplony, zysk przeznacza się w pierwszej kolejności na uzupełnienie jego udziału. W przypadku spółki komandytowo-akcyjnej, komplementariusz i akcjonariusz uczestniczą w zysku spółki – o ile statut nie stanowi inaczej – proporcjonalnie do swoich wkładów wniesionych do spółki (art. 147 § 1 Uchwały walnego zgromadzenia w sprawach podziału zysku za rok obrotowy w części przypadającej komplementariuszom wymagają, pod rygorem nieważności, zgody większości komplementariuszy, natomiast w części przypadającej akcjonariuszom – wszystkich komplementariuszy. Poza tym, komplementariuszowi niepozbawionemu prawa prowadzenia spraw spółki, który pobiera wynagrodzenie z tytułu reprezentacji spółki oraz prowadzenia jej spraw, nie przysługuje udział w zysku spółki w części odpowiadającej wkładowi jego pracy do spółki. Zapisy w księgach Jeśli spółka osobowa nie poniesie w danym roku obrotowym straty bilansowej (>patrz ramka), a wygenerowanego zysku nie przeznaczy np. na: - pokrycie straty poniesionej w latach poprzednich (Wn „Rozliczenie wyniku finansowego", Ma „Rozliczenie wyniku finansowego" (strata bilansowa za poprzednie lata), - podwyższenie kapitału podstawowego (Wn „Rozliczenie wyniku finansowego", Ma „Kapitał podstawowy" (kapitał wspólników), - utworzenie/powiększenie kapitału zapasowego (rezerwowego) (Wn „Rozliczenie wyniku finansowego", Ma „Pozostałe kapitały własne" (kapitał zapasowy, kapitał rezerwowy), - zwiększenie zakładowego funduszu świadczeń socjalnych (Wn „Rozliczenie wyniku finansowego", Ma „Fundusze specjalne" (zakładowy fundusz świadczeń socjalnych), - wypłatę nagród dla pracowników (Wn „Rozliczenie wyniku finansowego", Ma „Rozrachunki z pracownikami" (rozrachunki z tytułu wynagrodzeń), – zysk ten może być przeznaczony na wypłaty na rzecz wspólników. Wówczas, operacje gospodarcze związane z tym zdarzeniem wymagają następującego ujęcia w księgach rachunkowych spółki osobowej (roku obrotowego następującego po roku, za który sporządzono sprawozdanie finansowe): 1. Przeksięgowanie zysku bilansowego w celu jego podziału (w dacie zatwierdzenia sprawozdania finansowego) Wn „Wynik finansowy" Ma „Rozliczenie wyniku finansowego" 2. Przeznaczenie zysku bilansowego do wypłaty na rzecz wspólników (w dacie podjęcia uchwały o sposobie podziału zysku, wykazanego w zatwierdzonym sprawozdaniu finansowym) Wn „Rozliczenie wyniku finansowego" Ma „Pozostałe rozrachunki" (rozrachunki ze wspólnikami) 3. Wypłata udziału w zysku bilansowym poszczególnym wspólnikom Wn „Pozostałe rozrachunki" (rozrachunki ze wspólnikami) Ma „Rachunki bankowe" Stratę pokryją przyszłe zyski bądź dopłaty wspólników Pokrycie straty w spółce osobowej może nastąpić: - niepodzielonym zyskiem z lat ubiegłych: Wn „Rozliczenie wyniku finansowego" (niepodzielony zysk z lat ubiegłych), Ma „Rozliczenie wyniku finansowego"; - zyskiem lat przyszłych: Wn „Rozliczenie wyniku finansowego" (zysk lat następnych), Ma „Rozliczenie wyniku finansowego"; - wpłatami gotówkowymi wspólników spółki Wn „Pozostałe rozrachunki", Ma „Rozliczenie wyniku finansowego" oraz równolegle Wn „Rachunki bankowe", Ma „Pozostałe rozrachunki"; - kapitałem podstawowym Wn „Kapitał podstawowy" (kapitał wspólników – spółki: cywilna, jawna, partnerska, komandytowa; kapitał zakładowy – spółka komandytowo-akcyjna; w tym drugim przypadku wartość kapitału – po jego obniżeniu – nie może spaść poniżej 50 tys. zł), Ma „Rozliczenie wyniku finansowego"; - kapitałem zapasowym/rezerwowym Wn „Pozostałe kapitały własne" (kapitał zapasowy, kapitał rezerwowy), Ma „Rozliczenie wyniku finansowego". Organem zatwierdzającym roczne sprawozdanie finansowe i podejmującym uchwałę o podziale wygenerowanego w danym roku obrotowym zysku są wspólnicy (w przypadku spółek: cywilnej, jawnej, partnerskiej i komandytowej) lub zwyczajne walne zgromadzenie (w przypadku spółki komandytowo-akcyjnej). Z wyniku na jego rozliczenie Zysk bilansowy spółki pozostaje do chwili zatwierdzenia rocznego sprawozdania finansowego na koncie „Wynik finansowy". Saldo kredytowe tego konta przenoszone jest na konto „Rozliczenie wyniku finansowego" w momencie zatwierdzenia sprawozdania finansowego. Natomiast rozliczenie konta „Rozliczenie wyniku finansowego" ma miejsce dopiero po powzięciu uchwały o podziale zysku (do tego czasu, wynik finansowy za poprzedni rok obrotowy widnieje na tym koncie jako „Niepodzielony zysk z lat ubiegłych", natomiast w pasywach bilansu figuruje w kapitale własnym jako „Zysk z lat ubiegłych"). Zaliczka na przyszłe profity W spółkach osobowych mogą być wypłacane wspólnikom w ciągu roku obrotowego zaliczki na poczet przyszłego zysku. Zmniejszają one kwotę do wypłaty, przypadającą po zatwierdzeniu sprawozdania finansowego za ten rok (pod warunkiem, że spółka osiągnęła zysk bilansowy) >patrz tabela. Prezentacja w bilansie Pobrane przez wspólników w ciągu roku obrotowego zaliczki na poczet zysku (podobnie jak np.: wydatki na cele prywatne wspólników czy uregulowane w ich imieniu zaliczki na podatek dochodowy, składki ZUS, o ile nie obciążyły one kosztów działalności spółki) traktowane są na dzień bilansowy jako rozrachunki o charakterze trwałym i rozliczane – jeżeli nie zostaną zwrócone przez wspólników – z kapitałem podstawowym spółki (kapitałem wspólników). Korygują one wartość tego kapitału. Zmiany o charakterze trwałym należy odróżnić od zmian przejściowych, podlegających w najbliższym okresie rozliczeniu (będących konsekwencją realizowanych przez wspólników na co dzień obrotów gotówkowych dotyczących transakcji z kontrahentami-dostawcami i odbiorcami oraz bieżących wydatków ponoszonych w związku z funkcjonowaniem firmy, np. w zakresie rozliczeń delegacji służbowych wspólników). Saldo (debetowe lub kredytowe) rozrachunków przejściowych na koncie „Pozostałe rozrachunki" (rozrachunki ze wspólnikami) pozostaje na dzień bilansowy na tym koncie (nie podlega przerachowaniu). W bilansie ujmowane jest po stronie aktywów (aktywa obrotowe) lub pasywów (zobowiązania i rezerwy na zobowiązania), jako „Inne należności (zobowiązania) krótkoterminowe". Gdy wypłacone w ciągu roku obrotowego zaliczki na poczet zysku przewyższają wygenerowany przez spółkę osobową zysk (lub pogłębiają poniesioną przez nią stratę), wówczas nadwyżkę zaliczek ponad wartość osiągniętego zysku (lub całą ich wartość, w przypadku wykazania straty) należy – na dzień bilansowy – ująć w aktywach bilansu pod pozycją „Należne wpłaty na kapitał podstawowy". Natomiast pozostające na koniec danego roku obrotowego saldo debetowe konta „Pozostałe rozrachunki" (rozrachunki ze wspólnikami), do kwoty wypracowanego zysku, przysługującego poszczególnym wspólnikom, prezentowane jest w pasywach bilansu pod pozycją kapitału własnego: „Odpisy z zysku netto w ciągu roku obrotowego (wielkość ujemna)". ?
I. Wartości niematerialne i prawne I. Kapitał (fundusz) podstawowy II. Należne wpłaty na kapitał podstawowy II. Rzeczowe aktywa trwałe (wielkość ujemna) 1. Środki trwałe III. Udziały (akcje) własne (wielkość ujemna) 2. Środki trwałe w budowie IV. Kapitał (fundusz) zapasowy. 3. Bilans jest obowiązkowym elementem sprawozdania finansowego. Stanowi on zestawienie składników majątku przedsiębiorstwa oraz źródeł jego finansowania. Sporządzany jest na dany moment i składa się z aktywów tj. majątku firmowego oraz pasywów tj. źródła finansowania aktywów. Bilans charakteryzuje się zrównoważeniem stron, ponieważ aktywa zawsze muszą równać się pasywom. Oznacza to, że majątek przedsiębiorstwa powinien mieć wyraźne źródło finansowania. W poniższym artykule opiszemy, czym jest bilans i jak go elementy bilansuBilans powinien zawierać:nazwę i adres podmiotu, dla którego sporządzany jest bilans,wyraz „bilans”,moment bilansowy – data, w której wycenione zostały pasywa i aktywa,nazwy i zawartości grup aktywów i pasywów,sumę aktywów i pasywów (wraz z zachowaniem równowagi bilansowej),podpisy osób odpowiedzialnych za gospodarkę finansową działalności,datę i miejsce sporządzenia bilansu. Do pobrania: Co więcej, bilans sporządzany jest na konkretny dzień, w którym dochodzi do zamknięcia ksiąg rachunkowych bądź na inny dzień bilansowy. Jeżeli chodzi o księgi rachunkowe, zamykane są one w dzień: zakończenia roku obrotowego,zakończenia działalności, w tym także jej sprzedaży, zakończenia likwidacji lub postępowania upadłościowego (jeżeli nie nastąpiło umorzenie),poprzedzający zmianę formy prawnej,połączenia, w którym następuje przejęcie jednostki przez inną jednostkę w jednostce przejmowanej – dzień poprzedzający dzień wpisu do rejestru połączenia lub podziału,poprzedzający dzień podziału/połączenia jednostek (jeżeli powstaje nowa jednostka) – dzień poprzedzający dzień wpisu do rejestru połączenia lub podziału,poprzedzający dzień ogłoszenia likwidacji jednostki lub postawienia jej w stan bilansuJak już wyżej wspomniano, układ bilans składa się z aktywów oraz pasywów. Przy czym na aktywa składają się między innymi:aktywa trwałe (wartości niematerialne i prawne, rzeczowe aktywa, należności długoterminowe, długoterminowe rozliczenia międzyokresowe),aktywa obrotowe (zapasy, należności krótkoterminowe, inwestycje krótkoterminowe, krótkoterminowe rozliczenia międzyokresowe),należne wpłaty na kapitał (fundusz) podstawowy,udziały (akcje) w pasywach wyróżniamy:kapitał (fundusz) własny (kapitał podstawowy, kapitał zapasowy, kapitał z aktualizacji wyceny, pozostałe kapitały rezerwowe, zysk/strata z lat ubiegłych, zysk/strata netto, odpisy z zysku netto w ciągu roku obrotowego),zobowiązania i rezerwy na zobowiązania (rezerwy na zobowiązania, zobowiązania długoterminowe, zobowiązania krótkoterminowe, rozliczenia międzyokresowe).Reguły bilansoweZ bilansem związane są również wskaźniki pokazujące stopień pokrycia aktywów trwałych kapitałami. Wówczas wyróżnić tu możemy złotą regułę bilansową, a także srebrną regułę bilansową:złota reguła bilansowa – zgodnie z nią aktywa trwałe przedsiębiorstwa pokryte są 100% kapitałem własnym (udział własny, inwestorów – udziałowców, wspólników bądź akcjonariuszy w firmie). Wynika to z tego, że aktywa stanowią część majątku długoterminową. W związku z tym charakteryzują się one niskim tempem zmiany na gotówkę, która powinna zostać sfinansowana środkami oddanymi na długi okres,srebrna reguła bilansowa – zgodnie z nią regułą ważne jest, aby kapitał stały przedsiębiorstwa był równy bądź wyższy aktywom stałym. Jako kapitał stały należy rozumieć kapitał własny, powiększony o zobowiązania długoterminowe. Im większa jest wartość kapitałów stałych, tym większą swobodą i niezależnością finansową dysponuje działalność. Co do zasady, aktywa stałe powinny zostać sfinansowane kapitałem własnym minimum w ⅔. Zasada ta jednak nie jest adekwatna do wszystkich rodzajów obu reguł wynika, że szczególnie ważne jest, aby aktywa trwałe (najmniej płynne składniki majątku) powinny być finansowane stabilnymi kapitałami przedsiębiorstwa. Aby sporządzany bilans mógł być zgodny z obowiązującymi przepisami, należy przestrzegać niektórych dodatkowych zasad. Wówczas wyróżnić możemy zasadę:memoriału – zgodnie z tą zasadą, w księgach rachunkowych należy zewidencjonować wszystkie osiągnięte przychody oraz obciążające koszty jednostki związane z uzyskaniem tych przychodów, które dotyczą danego roku obrotowego (bez względu na termin spłaty),współmierności – jednostka ujmuje do aktywów lub pasywów wszystkie przychody i koszty przypadające na dany okres sprawozdawczy, które jeszcze nie zostały poniesione,ostrożności – jednostka wycenia składniki aktywów i pasywów zgodnie z rzeczywistymi kosztami poniesionymi na ich nabycie (wytworzenie). Ważne jest, aby w wyniku finansowym, bez względu na wysokość, uwzględnić:zmniejszenie wartości użytkowej lub handlowej aktywów, biorąc również pod uwagę odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe,tylko pewne pozostałe przychody operacyjne i zyski nadzwyczajne,wszystkie poniesione pozostałe koszty operacyjne i straty nadzwyczajne,rezerwy na znane ryzyko/straty/skutki innych zdarzeń,zakazu kompensat – wartość poszczególnych składników aktywów i pasywów oraz przychodów i związanych z nimi kosztów, a także zysków i strat nadzwyczajnych ustala się oddzielnie – nie należy ich kompensować,kontynuacji działalności – zakłada się, że jednostka będzie kontynuowała swoją działalność gospodarczą w dającej się przewidzieć przyszłości oraz w niezmniejszonym zakresie, nie stawiając działalności w stan likwidacji lub upadłości. Wyjątek stanowi sytuacja, w której jest to konieczne ze względu na stan faktyczny lub prawny. Jeżeli nie następuje kontynuacja działalności, to jednostka dokonuje wyceny aktywów po cenach sprzedaży netto, które możliwe są do uzyskania. Nie mogą one jednak stanowić wyższej wartości od ceny nabycia lub kosztów wytworzenia pomniejszonych o dotychczasowe umorzenie/odpisy amortyzacyjne, wraz z odpisami z tytułu trwałej utraty bilansówBilans jednostki może różnić się ze względu na okoliczność jego powstania lub jego przeznaczenie. W związku z tym możemy wyróżnić bilanse takie jak:publikacyjne,sprawozdawcze, przypadku, gdy uwzględniona jest okoliczność utworzenia, wyróżniamy bilans:jednostkowy,skumulowany,otwarcia (stan na moment otwarcia roku rozrachunkowego),zamknięcia (stan na moment zamknięcia roku rozrachunkowego),krótkookresowy (za okres poniżej roku obrotowego),likwidacyjny.

Należne wpłaty na kapitał podstawowy na koniec okresu 0,00 0,00 3. Udziały (akcje) własne na początek okresu 0,00 0,00 a) zwiększenie b) zmniejszenie 3.1. Udziały (akcje) własne na koniec

Wyjaśnienie poszczególnych pozycji bilansu Pasywa Pasywa przedstawiane są z reguły po prawej stronie bilansu. Charakteryzują one źródła finansowania aktywów, czyli pokazują skąd przedsiębiorstwo pozyskało środki finansowe na zakup aktywów. Jak wspomnieliśmy powyżej, pasywa dzielą się na dwie podstawowe grupy: kapitał własny i kapitał obcy. Kapitał własny Kapitał (fundusz) własny jest pozycją niejednolitą. Wyodrębnia się tu różne pod względem źródeł pochodzenia i możliwości wykorzystania pozycje: Kapitał podstawowy Kapitał podstawowy jest najistotniejszym kapitałem własnym. W spółkach akcyjnych nazywany jest kapitałem zakładowym. Jago wysokość jest ustalona w umowie spółki i wpisana w rejestrze sądowym. Jest to w pewnym sensie wkład właścicieli spółki, którzy wnoszą oni w momencie zakładania przedsiębiorstwa, aby miało ono środki do rozpoczęcia działalności. Może on być wniesiony w postaci gotówki, bądź np. środków trwałych takich jak maszyny bądź nieruchomości. W przypadku gdy wniesienie następuje w postaci niegotówkowej mówi się, że kapitał podstawowy został wniesiony aportem. Ze względu na jego charakter, kapitał podstawowy nazywany jest często kapitałem początkowym, bądź zakładowym Należne wpłaty na kapitał podstawowy Należne wpłaty na kapitał podstawowy należy rozumieć jako zadeklarowane, ale nie wniesione wpłaty. Wielkość kapitału podstawowego wpisana jest do rejestru, zdarza się jednak, że właściciele pomimo swoich deklaracji nie wnoszą do spółki pełnej wartości kapitału, lub robią to w ratach. W bilansie należy jednak wykazać taką ilość kapitału podstawowego, jaka została wpisana w rejestrze sądowym. W tej sytuacji powstaje pozycja należne wpłaty na kapitał podstawowy. Ujmowane są one w bilansie jako wartość ujemna. Obniżają wielkość kapitału podstawowego, który obejmuje zarówno kapitał rzeczywiście opłacony jak i jedynie zdeklarowany. Akcje własne Akcje własne również są wartością ujemną obniżającą kapitał własny. Są to akcje firmy skupione przez nią samą od akcjonariuszy. Skupując akcje od ich posiadaczy, spółka niejako oddaje im wpłacony przez nich kapitał podstawowy, dlatego aby w bilansie wykazać jego odpowiednią ilość należy wykazać takie akcje jako wartość ujemną. Jako generalna zasada, posiadanie akcji własnych przez spółkę jest zabronione przez prawo, gdyż mogłaby ona próbować manipulować kursem swoich akcji poprzez ich zakupy i sprzedaż. Kodeks spółek handlowych dopuszcza jednak skupowanie akcji własnych przez spółkę w konkretnych przypadkach1, np. jeżeli akcje te mają zostać rozdane pracownikom lub umorzone czyli zlikwidowane. Kapitał zapasowy Kapitał zapasowy powstaje na dwa sposoby: Z nadwyżki ceny sprzedaży nad wartością nominalną akcji. Jeżeli spółka posiada kapitał podstawowy w wysokości to jeżeli, aby go zebrać wyemitowała akcji, to wartość nominalna akcji wynosi 10 zł. Kapitał podstawowy = x 10 = zł. Jeżeli natomiast spółka sprzedałaby swoje akcje po 12 złotych to suma kapitału pozyskanego w ten sposób wynosiłaby Z czego tworzyłoby kapitał podstawowy (zgodnie z zapisem w rejestrze sądowym), pozostałem natomiast tworzyłoby kapitał zapasowy. W trakcie działania spółki, kapitał zapasowy zwiększany jest co roku przez zatrzymywaną przez spółkę część zysku netto. Każdego roku, w którym spółka wypracuje zysk, podejmowana jest decyzja co z nim zrobić. Można go wypłacić właścicielom firmy w postaci dywidendy, lub zatrzymać w firmie i wykorzystać w jej działalności i rozwoju. Ta zatrzymana część zysku będzie właśnie zwiększała kapitał zapasowy. Kapitał z aktualizacji wyceny Kapitał z aktualizacji wyceny powstaje w skutek przeszacowania środków trwałych i inwestycji długoterminowych. Aktualizacja ta odbywa się ze względu na urzędowe zarządzenia mające na celu urealnienie wartości środków trwałych posiadanych przez przedsiębiorstwa. Jest to pozycja typowo rozliczeniowa. Raz na jakiś czas Ministerstwo Finansów wylicza na podstawie inflacji, wzrost wartości poszczególnych rodzajów środków trwałych i publikuje przeliczniki, przy pomocy których spółki podnoszą wartość swoich środków trwałych aby ich wartość była bardziej zbliżona do wartości rynkowej. W sytuacji wzrostu wartości aktywów, aby zachować zasadę bilansowania wzrost ich wartości wykazuje się z drugiej strony bilansu jako kapitał z aktualizacji wyceny. Kapitały rezerwowe Kapitały rezerwowe mogą być tworzone przez spółki akcyjne na pokrycie szczególnych strat lub zobowiązań. Zysk (strata) z lat ubiegłych Wypracowawszy zysk, firma podejmuje decyzję, co zamierza z nim zrobić. Może go wypłacić akcjonariuszom w fromie dywidendy lub zatrzymać i wykorzystać do finansowania swojej działalności. Jeżeli firma nie podejmie decyzji co zrobić z zyskiem z roku poprzedzającego ten, na który stworzony jest bilans, wynik ten figuruje w pozycji zysk (strata) z lat ubiegłych aż do momentu podjęcia decyzji. Zysk (strata) netto Osobno, w pozycji zysk (strata) netto, pokazywany jest wynik z danego roku obrotowego. Pozycja ta występuje w zasadzie w każdym bilansie, gdyż decyzje o podziale zysku zapadają z reguły w roku następującym, po roku którego dotyczy bilans. Na dzień bilansowy, nie ma więc jeszcze decyzji o podziale zysku. Pozycja ta wydzielona jest osobno z pozycji zysk (strata) z lat ubiegłych w celach informacyjnych. Odpisy z zysku w ciągu roku obrotowego Odpisy z zysku w ciągu roku obrotowego ukazują wysokość wypłaconych ewentualnych zaliczek na dywidendy. Wielkość ta obniża wartość kapitału własnego, dlatego też jest prezentowana z minusem. Działa to następująco: Jeżeli akcjonariusze postanowią o wypłacie dywidendy z zysku z danego roku przed końcem tego roku, podejmują odpowiednią uchwałę. Spółka wypłaca im zaliczkę na dywidendę. Aby przedstawić ją odpowiednio w bilansie i zaznaczyć iż jest to dywidenda dotycząca tego roku, oraz aby utrzymać przejrzystość bilansu, zamiast obniżać zysk o wypłaconą zaliczkę, spółka prezentuje ją jako wartość ujemną w kapitałach własnych, obniżając ich wartość ale utrzymując czytelność zapisu - nie są wymagane dodatkowe wyjaśnienia aby każdy mógł się zorientować jakie zdarzenia zaszły w spółce. Zobowiązania i rezerwowy na zobowiązania Zobowiązania i rezerwy na zobowiązania to kapitały obce, które będzie trzeba oddać, a które firma wykorzystuje do finansowania swojej działalności. Podstawowymi pozycjami są tu: rezerwy na zobowiązania, zobowiązania długoterminowe, zobowiązania krótkoterminowe, rozliczenia międzyokresowe, Wyjaśnianie poszczególny pozycji tej części bilansu poprzedzimy wyjaśnieniem terminu zobowiązania. W skrócie, zobowiązania to wszystkie długi, głównie pieniężne, które nasza firma musi zapłacić swoim kontrahentom bądź innym podmiotom, w związku ze zdarzeniami zaistniałymi w przeszłości. Zobowiązania są czymś odwrotnym do należności. Wyobraźmy sobie, że dokonujemy zakupu jakiegoś towaru. Sprzedający dostarcza nam towar. My otrzymujemy fakturę z kwotą jaką mamy zapłacić oraz terminem płatności np. za 30 dni. Jesteśmy zobowiązani do zapłaty za dostarczony towar najpóźniej za 30 dni - mamy wobec naszego kontrahenta dług. Takie długi nazywamy właśnie zobowiązaniami. Zobowiązania długoterminowe Zobowiązania długoterminowe obejmują zobowiązania o terminie zapadalności powyżej 12 miesięcy. Zalicza się tu przede wszystkim długoterminowe kredyty i pożyczki, obligacje i inne zobowiązania z tytułu emisji długoterminowych dłużnych papierów wartościowych. Zaciągnięte kredyty też bowiem są zobowiązaniami, w których otrzymujemy od banku gotówkę i zobowiązujemy się do jej zwrotu w terminie późniejszym. Zobowiązania krótkoterminowe Zobowiązania o terminie spłaty poniżej jednego roku zaliczane są do zobowiązań krótkoterminowych. Jest to obszerna grupa obejmująca zobowiązania z tytułu dostaw i usług, z tytułu wynagrodzeń, podatków, ceł, ubezpieczeń, kredytów i pożyczek, z tytułu emisji krótkoterminowych papierów wartościowych, zobowiązań wekslowych, otrzymanych zaliczek na dostawy oraz innych zobowiązań. Rezerwy na zobowiązania Rezerwy na zobowiązania tworzy się aby uwzględnić w sprawozdaniu finansowym koszty, które dotyczą danego roku obrachunkowego, ale jeszcze nie powstały, można je jednak przewidzieć z dużym prawdopodobieństwem oraz oszacować ich wielkość. Rezerwy tworzy się np. z tytułu oczekiwanych strat wynikających ze zwrotów gwarancyjnych towarów i produktów, strat wynikających z udzielonych poręczeń i operacji kredytowych lub skutków toczącego się postępowania sądowego. Tworzy się również szacowaną metodami aktuarialnymi rezerwę na świadczenia emerytalne. Weźmy za przykład zwroty gwarancyjne: Jeżeli firma sprzedaje produkty w ciągu roku z gwarancją na 12 miesięcy, część tych produktów zostanie zwrócona jako zwroty gwarancyjne w roku kolejnym. Zwroty te będą jednak dotyczyły sprzedaży z roku danego. Aby ująć odpowiednio koszty przyszłych napraw/zwrotów gwarancyjnych dotyczących sprzedaży tegorocznej, firma szacuje (z reguły na podstawie doświadczeń z lat poprzednich) wielkość rezerwy na dane koszty i księguje ją w danym roku obrotowym. Innym przykładem może być również zakup produktów lub usług pod koniec roku, na które kontrahent wystaw nam fakturę dopiero w styczniu. Aby odpowiednio zakwalifikować koszty do okresu, w którym odbył się zakup, tworzymy rezerwę na zobowiązania. Rozliczenia międzyokresowe (pasywne) Do rozliczeń międzyokresowych (pasywnych) zalicza się ujemną wartość firmy, przychody przyszłych okresów oraz inne długo- i krótkoterminowe rozliczenia międzyokresowe. W przeciwieństwie do rozliczeń międzyokresowych aktywnych, te rozliczenia międzyokresowe dotyczą kosztów, które nie zostały jeszcze poniesione, natomiast znamy ich przewidywaną wartość i termin. Na przykład jeżeli jakaś spółka wykonuje dla nas usługę, na którą wystawi nam fakturę pod koniec wykonania, a wykonanie rozciąga się na wiele miesięcy, nieprawidłowym byłoby ujmowanie w koszty całej kwoty, w momencie otrzymania faktury, gdyż usługa dotyczyła dłuższego okresu czasu a nie jednego miesiąca. Aby odpowiednio dopasować wielkość kosztu do konkretnych miesięcy, firma co miesiąc tworzy rezerwę w wysokości kosztu przypadającego na dany miesiąc, w korespondencji z kosztem. Następnie w momencie otrzymania faktury, spółka księguje ja w korespondencji z rezerwą zamiast z rachunkiem wyników, unikając w ten sposób zniekształcenia, które wynikłoby, gdyby cały koszt ujęty był w jednym miesiącu. dzenie do aktywów grup C (Należne wpłaty na kapitał podstawowy) i D (Udziały – akcje własne), które w bilansie typowej jednostki stanowią element kapitału własnego. W ramach kapitału własnego wykazywane są jako pozycje ujemne, tak więc przesunięcie ich do aktywów stanowi zmianę jedynie wizualn ą, nie przyno-
Pojęcie znaczenia Teorii Czystej Formy Wyjaśnij znaczenie Teorii Czystej Formy. Teoria czystej formy jest wytworem rozwoju dramaturgii dwudziestolecia międzywojennego, z nurtu sztuki awangardowej teatru groteski i drwiny. Jej autorem jest Stanisław Ignacy Witkiewicz, pseud. Witkacy. Był to syn malarza, krytyka artystycznego, prozaika, sam stał się najpierw malarzem, lecz porzucił ma... Co to jest heksametr? Bohaterowie spod Troi są wyolbrzymieni - są herosami, a nawet półbogami (Achilles - syn bogini Tetydy). Obok nich występują bogowie, którzy rządzą światem, decydują o losach ludzi, ale biorą udział w bitwie i jak ludzie odnoszą w niej rany. heksametr - wiersz bohaterski, związany ze zjawiskiem iloczasu (występowania głosek długich i krótkich; Č... Znaczenie pracy w "Nad Niemnem" W jaki sposób udowadnia E. Orzeszkowa wartość pracy? Odpowiedz w oparciu o powieść pt. \"Nad Niemnem\". Stosunek pisarki do ideału pracy jest jasny - proponuje ona pogląd, że praca jest najwyższą wartością wolnego człowieka, stanowi o jego godności, nadaje życiu sens i szczęście. Powieść \"Nad Niemnem\" udowadnia powyższe założenia poprzez: ... Wskaźniki rentowności sprzedaży Wskaźniki rentowności sprzedaży (obrotu). A) Wskaźniki będące relacją wyniku finansowego do przychodów ze sprzedaży. Wskaźnik rentowności sprzedaży (obrotu) netto – marża zysku Zysk netto x 100% ---------------------------------- Przychody ze sprzedaży Jest najczęściej wykorzystywanym wskaźnikiem w analizie rentowności sprzedaż... Tragizm Wertera i cechy werteryzmu Tragizm Wertera Tragizm Wertera polega na nieszczęśliwej miłości, jego wybujałej uczuciowości i wrażliwości. Żeby być szczęśliwie zakochany musiałby unieszczęśliwić inna osobę. Werter czuł się inny od wszystkich. Nie mógł pogodzić się z rzeczywistością. Był w niej zagubiony. Jego uczucia dominowały nad racjonalnym postępowaniem. Cechy post... Literatura grecka: Homer Literatura grecka. a) Homer - pochodził z Chios, żył na przełomie IX/VIII w. Rozpoczął epokę literacką. Iliada powstała ok. 800 r. a Odyseja ok. 750 r. „Iliada\" jest utworem opartym na micie o wojnie trojańskiej i dotyczy wydarzeń z ostatniego roku wojny. „Iliada\" ma cechy eposu. - przedstawia losy bohaterów... Interpretacja satyry "Świat zepsuty" i "Żona modna" Satyrę \"Świat zepsuty\" można uznać za podsumowanie sądów Krasickiego o czasach, w jakich przyszło mu żyć. Nie ma w niej nic zabawnego. Jest pełna gorzkiego szyderstwa, ostro atakuje zepsuty świat, który stworzył zepsute społeczeństwo. \"Gdzieżeś, cnoto? gdzieś, prawdo? gdzieście się podziały?\" - pyta poeta niemal z rozpaczą. Dobre obyczaje m... Co to jest marketing globalny? Co to jest marketing globalny? Marketing globalny jest to działalność marketingowa przedsiębiorstwa będąca rezultatem przyjęcia orientacji globalnej. Oznacza to w praktyce dążenie firmy do zaspokajania potrzeb nabywców w różnych krajach za pomocą tych samych instrumentów marketingu, tego samego zestawu oferowanych wartości. Jest to możliwe dzi...
Pasywa A. K a p i t a ł (f u n d u s z) w ł a s n y I. Kapitał (fundusz) podstawowy II. Należne wpłaty na kapitał podstawowy (wielkość ujemna) III. Udziały (akcje) własne (wielkość ujemna) IV. Kapitał (fundusz) zapasowy V. Kapitał (fundusz) z aktualizacji wyceny VI. Pozostałe kapitały (fundusze) rezerwowe VII.
Czy trzeba podjąć jakieś szczególne kroki, np. ogłosić upadłość, jeśli kapitał (fundusz) własny spółki z jest ujemny? Co to oznacza dla spółki? RADA Ujemny kapitał oznacza zagrożenie kontynuacji działalności spółki. Gdy strata przewyższa sumę kapitałów zapasowego i rezerwowego oraz połowę kapitału zakładowego, zarząd jest zobligowany do zwołania zgromadzenia wspólników w celu powzięcia uchwały dotyczącej dalszego istnienia spółki. UZASADNIENIE Kapitał własny należy wykazać w bilansie w wartości nominalnej według stanu na dzień bilansowy. Kapitał (fundusz) własny wartościowo jest równy aktywom netto, czyli aktywom jednostki pomniejszonym o zobowiązania. Źródłem pochodzenia kapitałów własnych są pierwotne wkłady właścicieli, zysk netto z roku bieżącego, zyski zatrzymane z lat poprzednich i rezerwy. Struktura kapitału własnego przedstawiona w bilansie kształtuje się następująco: • kapitał (fundusz) podstawowy, • należne wpłaty na kapitał podstawowy (wielkość ujemna), • udziały (akcje) własne (wielkość ujemna), • kapitał (fundusz) zapasowy, • kapitał (fundusz) z aktualizacji wyceny, • pozostałe kapitały (fundusze) rezerwowe, • zysk (strata) z lat ubiegłych, • zysk (strata) netto, • odpisy z zysku netto w ciągu roku obrotowego (wielkość ujemna). Jeśli wynik finansowy jest dodatni, wartość kapitału własnego rośnie, maleje zaś, gdy wynik jest ujemny. Ujemny kapitał własny wskazuje na zagrożenie kontynuacji działalności spółki. Jeżeli bilans wykaże stratę przewyższającą sumę kapitałów zapasowego i rezerwowego oraz połowę kapitału zakładowego, zarząd jest obowiązany niezwłocznie zwołać zgromadzenie wspólników w celu powzięcia uchwały dotyczącej dalszego istnienia spółki - zgodnie z art. 233 § 1 W takiej sytuacji wspólnicy mogą podjąć decyzję o pokryciu straty z dopłat. Jest to możliwe pod warunkiem, że umowa spółki to przewiduje i zgromadzenie wspólników podjęło uchwałę w tej sprawie. Jeżeli kolejne wyniki finansowe nadal będą wykazywały stratę, to zarząd może nawet zdecydować o przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego w oparciu o uchwałę o rozwiązaniu spółki powziętą przez wspólników w trybie art. 270-290 Likwidacja spółki, czyli wykreślenie jej z rejestru, nastąpi dopiero po przeprowadzeniu procedury likwidacyjnej, a nie z chwilą podjęcia uchwały przez wspólników. Ujemny kapitał może również doprowadzić do niewypłacalności spółki. W takim przypadku może również nastąpić ogłoszenie upadłości przez wierzycieli spółki. Ogłoszenie upadłości jest możliwe jedynie po spełnieniu wszystkich warunków określonych w Prawie upadłościowym i naprawczym. Do najważniejszych z nich należą następujące przesłanki: • spółka przestaje regulować zobowiązania, ponieważ jej majątek nie wystarcza na zaspokojenie długów, • majątek dłużnika nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania upadłościowego. • art. 3 ust. 1 pkt 29 ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości - z 2002 r. Nr 76, poz. 694; z 2008 r. Nr 223, poz. 1466 • art. 10-17, art. 20-25 ustawy z 28 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe i naprawcze - Nr 60, poz. 535; z 2008 r. Nr 116, poz. 731 • art. 177-179, 231, art. 233 § 1 ustawy z 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych - Nr 94, poz. 1037; z 2008 r. Nr 118, poz. 747 Maryla Piotrowska główna księgowa z licencją MF Przygotuj się do stosowania nowych przepisów! Poradnik prezentuje praktyczne wskazówki, w jaki sposób dostosować się do zmian w podatkach i wynagrodzeniach wprowadzanych nowelizacją Polskiego Ładu. Tyko teraz książka + ebook w PREZENCIE

Study with Quizlet and memorize flashcards containing terms like Zapłacone odsetki od kredytu długoterminowego zaciągniętego na zakup maszyn, w rachunku przepływów pieniężnych: a. ujmowane są ze znakiem minus wśród korekt wyniku finansowego w części operacyjnej b. ujmuje się ze znakiem minus w części finansowej c. ujmowane są ze znakiem minus w części inwestycyjnej d. nie

Dzisiaj postanowiliśmy opisać dla was pozycje z aktywów bilansu, o których wszyscy (przynajmniej na początku nauki) zdają się zapominać 😁 Kojarzycie w bilansie, po stronie aktywów takie dwie pozycje: C. Należne wpłaty na kapitał (fundusz) podstawowy oraz D. Udziały (akcje) własne? Nie? Nie dziwię się wam, mało kto o nich pamięta 😁. A jeżeli kojarzycie to oczywiście świetnie, jesteście dobrze wyedukowani ☺ To zaczynamy: C. Należne wpłaty na kapitał (fundusz) podstawowy W tej pozycji wykazywane są należne, ale jeszcze niewpłacone i niewniesione wkłady na kapitał podstawowy, przewidziane w umowie spółki. Może to być związane np. z taką sytuacją: w umowie spółki z wykazane jest, że udziałowcy mają wpłacić po 50 000 zł na kapitał podstawowy. Spółka z uzyskała wpis do KRS w dniu a do dnia bilansowego ( udziałowcy wpłacili po 40 000 zł każdy. Wobec tego w bilansie zamknięcia, w aktywach, w pozycji “należne wpłaty na kapitał podstawowy” zostanie wykazana kwota 20 000 zł, czyli kwota należnych na ten dzień wpłat od udziałowców. D. Udziały (akcje) własne W tej pozycji wykazywane są akcje (w spółce akcyjnej lub komandytowo-akcyjnej) lub udziały własne przewidziane do zbycia lub umorzenia w ciągu roku od dnia bilansowego. Może to być związane np. z taką sytuacją: spółka z posiada kapitał podstawowy w wysokości 100 000 zł. Na kapitał składa się 1000 udziałów po 100 zł. Spółka zdecydowała obniżyć wartość kapitału podstawowego o 20 000 zł , umarzając 200 udziałów po 100 zł. Do dnia bilansowego wypłacono udziałowcom należne środki pieniężne za nabyte udziały, ale zarejestrowanie obniżenia kapitału w KRS nastąpi dopiero po dniu bilansowym. Wobec tego 20 000 zł będzie wykazane w aktywach bilansu jako “udziały własne”. Od r. w ustawie o rachunkowości obie opisane powyżej pozycje zostały przeniesione z pasywów do aktywów. Wcześniej, w pasywach, wykazywało się je jako wartości ujemne. Obecnie, w aktywach, wykazuje się je w wartości dodatniej. ***Wykład wyjaśnia co oznaczają w bilansie takie pozycje jak należne wpłaty na kapitał podstawowy oraz udziały i akcje własne.Rachunkowość w nowym stylu.Więc .
  • rny24fff19.pages.dev/94
  • rny24fff19.pages.dev/106
  • rny24fff19.pages.dev/794
  • rny24fff19.pages.dev/809
  • rny24fff19.pages.dev/869
  • rny24fff19.pages.dev/982
  • rny24fff19.pages.dev/208
  • rny24fff19.pages.dev/625
  • rny24fff19.pages.dev/5
  • rny24fff19.pages.dev/287
  • rny24fff19.pages.dev/721
  • rny24fff19.pages.dev/542
  • rny24fff19.pages.dev/368
  • rny24fff19.pages.dev/623
  • rny24fff19.pages.dev/820

    • należne wpłaty na kapitał podstawowy