Page 455 - Walerego jego siostrzeńca, których zaleconą sobie mamy zdatność i wierność na tym urzędzie dawniej okazaną; i wszystkie poczty, które oni swoim kosztem utrzymywać będą, na wszystkich traktach onym oddajemy, pod tym warunkiem, że oni na trakcie z Krakowa do Wenecyi w miejscach ku temu przyzwoitych tyle koni utrzymywać będą, aby gońcy pocztowi z Krakowa do Wenecyi iz

Znakomity węgierski intelektualista István Kovács – autor, który ma już w Polsce duże grono wiernych czytelników – prezentuje swoją nową książkę. 24 maja w warszawskiej siedzibie Instytutu Współpracy Polsko-Węgierskiej im. Wacława Felczaka miała miejsce spotkanie z profesorem Istvánem Kovácsem – historykiem, pisarzem, polonistą, poetą, tłumaczem literatury polskiej oraz byłym węgierskim dyplomatą – połączone z prezentacją pierwszego tomu jego najnowszej książki „Anatomia przyjaźni, czyli dzieje wspólne polsko-węgierskie”. Dlaczego w średniowieczu nie utrzymała się wielka unia narodów środkowo-europejskich? Co od tysiąca lat łączy Polaków i Węgrów? Jak to możliwe, że dwa różne narody są do siebie aż tak bardzo podobne? Historię przyjaźni Bratanków kolejny raz zgłębił profesor István Kovács, ceniony węgierski polonista, historyk, pisarz, polonista, poeta, tłumacz literatury polskiej oraz były węgierski dyplomata. Cieszę się, że profesor Kovács przyjął propozycję naszego Instytutu i że zrodził się już pierwszy tom monografii wyjaśniającej, co od tysiąca lat łączy Polaków i Węgrów – mówił podczas prezentacji Maciej Szymanowski dyrektor Instytutu Współpracy Polsko-Węgierskim im. Wacława Felczaka. Dyrektor Szymanowski zapowiedział, że Instytut drugi tom monografii profesora Kovácsa wyda na przełomie obecnego i przyszłego roku, a trzeci tom będzie gotowy w sierpniu 2023 roku Planowałem napisać popularną powieść i dostać za nią Literacką Nagrodę Nobla. Wtedy na moje nieszczęście zadzwonił dyrektor wydawnictwa Biały Kruk i zaproponował mi napisanie krótkiej historii polsko-węgierskiej. Pomyślałem, że nie zajmie mi to dużo czasu. Gdy jednak zacząłem studiować wspólną historię średniowiecza naszych narodów okazało się, że książka rozrasta się coraz bardziej i bardziej. Zamiast zamówionych sześciu, napisałem 60 arkuszy – opowiadał węgierski historyk, ciesząc się, że nowy wydawca – Instytut Współpracy Polsko-Węgierskiej – zgodził się opublikować książkę w tak mocno rozszerzonej formie. Polscy czytelnicy mogą czuć się uprzywilejowani, bo tom pierwszy w języku polskim ukazuje się wcześniej niż węgierski oryginał. Wielką zaletą tej pracy jest to, że nawet teksty naukowe Istvána Kovácsa są pisane żywym językiem z dobrym eseistycznym zacięciem i z poetycką wrażliwością – zauważył tłumacz monografii Daniel Warmuz, absolwent filologii polskiej i filologii węgierskiej na Uniwersytecie Jagiellońskim, który pracuje już nad przekładem drugiego tomu “Anatomii przyjaźni”. W czwartek 26 maja książka będąca najpełniejszym kompendium wspólnej polsko-węgierskiej historii zostanie zaprezentowana na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim oraz Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, a w piątek 27 maja będzie miała premierę na prestiżowych Targach Książki w Warszawie. Z autorem mieli się tez okazje spotkać mieszkańcy Wrocławia. Wydana przez Instytut Współpracy Polsko-Węgierskiej im. Wacława Felczaka „Anatomia przyjaźni, czyli dzieje wspólne polsko-węgierskie” w przekładzie Daniela Warmuza to najpełniejsze kompendium wspólnej historii Polski oraz Węgier. Pierwszy tom obejmuje okres ponad pięciuset lat, od początków do końca XVI wieku. Jego lektura pozwala poznać dzieje Polski i Węgier od czasów ich wczesnej państwowości aż po panowanie Stefana Batorego, a więc zasiadającego na polskim tronie syna wojewody siedmiogrodzkiego Stefana Batorego i Katarzyny Telegdi. Autor w intrygującym eseistycznym stylu – a jednocześnie z wielką dbałością o rzetelność i z naukową starannością – nie tylko przybliża fakty z życia obu narodów, lecz także zwraca szczególną uwagę na punkty zwrotne, w których historia Węgier i Polski mocno się przenikały. Już w średniowieczu i we wczesnej epoce nowożytnej sformułowano istotę przyjaźni polsko-węgierskiej, zauważając, jak podobne są mentalność obu narodów, ich obyczaje i stosunek do ojczyzny – podkreśla István Kovács. Autor nie ucieka od trudnych tematów oraz okresów, w których między Węgrami a Polakami istniały istotne „konflikty interesów”, choćby za czasów Zygmunta Luksemburskiego i króla Macieja Korwina. Te konflikty interesów nie pozostały jednak na długo w pamięci politycznej, po czym stosunki polsko-węgierskie były tak samo harmonijne jak wcześniej – zaznaczył historyk w rozmowie z MTI. Całe dzieło zaplanowane jest na trzy tomy, obejmujące okres aż do zmiany reżimu w 1989 roku. Jak poinformował autor przekładu Daniel Warmuz, absolwent filologii polskiej i filologii węgierskiej na Uniwersytecie Jagiellońskim, węgierski tekst drugiego tomu jest już gotowy, a István Kovács intensywnie pracuje już nad tomem trzecim. W czwartek w Lublinie odbędą się dwa spotkanie autorskie panem profesorem. O godz. 13:00 na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, a także o godz. 16:00 w Sali Obrad Rady Wydziału, pl. Marii Curie-Skłodowskiej 4a. Spotkanie na UMCS poprowadzą dr hab. Andrzej Przegaliński – historyk, prof. UMCS oraz dr Bogusław Wróblewski – literaturoznawca oraz redaktor naczelny „Akcentu”. Jak zapowiadają organizatorzy, na spotkaniu będzie można nabyć najnowszą książkę prof. Istvána Kovácsa, usłyszeć jego wiersze i zapoznać się z poprzednimi publikacjami. Wstęp wolny. István Kovács to urodzony w 1945 roku w Budapeszcie poeta, eseista, prozaik i historyk, absolwent historii i polonistyki na Wydziale Humanistyki Uniwersytetu im. Loránda Eötvösa. Kierował katedrą filologii polskiej na Uniwersytecie im. Pétera Pázmánya w Piliscsabie. W dorobku autora znajdują się tłumaczenia na węgierski takich polskich pisarzy i poetów jak Marian Brandys, Melchior Wańkowicz, Ryszard Kapuściński, Jarosław Iwaszkiewicz czy Edward Stachura, a także „Leksykon legionu polskiego 1848–1849”. Za monografię „Polacy w węgierskiej Wiośnie Ludów 1848–1849. Byliśmy z Wami do końca” (tłum. Jerzy Snopek) został w 2001 roku pierwszym laureatem Nagrody im. Wacława Felczaka i Henryka Wereszyckiego. W latach 1990–1994 był również radcą ds. kultury węgierskiej ambasady w Warszawie, a także konsulem generalnym Republiki Węgierskiej w Krakowie w latach 1994–1995 oraz 1999–2003. Źródło: Instytut Współpracy Polsko-Węgierskiej im. Wacława Felczaka
Wprowadzenie w Polsce kultury renesansowej: – rozwój literatury w języku polskim (Mikołaj Rej, Jan Kochanowski) – ogłoszenie teorii heliocentrycznej Mikołaja Kopernika – architektura i sztuka w stylu renesansowym – zob. niżej – sprowadzenie włoskich obyczajów (stroje, nieznane dotąd warzywa – tzw. W 1575 roku w związku z tym, że Henryk Walezy nie wrócił do Polski by objąć tron zarządzono kolejną elekcję. Wśród kandydatów najpoważniejszą pozycję mieli: książę Siedmiogrodu – Stefan Batory (popierany przez szlachtę jako „rodzimy król”) oraz cesarz Maksymilian II Habsburg (wspierany pieniądzmi Filipa II hiszpańskiego, popierany przez Senat, budzący obawy szlachty ze względu na absolutyzm Habsburgów połączony z nietolerancją oraz dążenie wojny z Turcją – sprzeciw został wyrażony na zjeździe w Stężycy). 12 grudnia 1575 roku magnaci i duchowieństwo katolickie na króla Polski wybrali cesarza, zaś szlachta 15 grudnia 1575 roku wybrała Annę Jagiellonkę, zaś na jej męża Stefana Batorego (pierwsza podwójna elekcja). Uroczysty ślub połączony z koronacją odbył się w krakowskiej katedrze w 1576 roku. Śmierć cesarza Maksymiliana II zapobiegła bratobójczym walkom. Miasto Gdańsk popierane przez Danię opowiadało się za elekcją cesarza, walcząc o utrzymanie swojej politycznej pozycji i pragnąc zniesienia statutów Karnkowskiego. Stefan Batory zarządził represje gospodarcze wobec Gdańska (forsował Elbląg). W 1577 roku doszło do zbrojnego konfliktu. Wojska gdańskie ponoszą klęskę w bitwie nad Jeziorem Lubieszowskim (wojskami polskimi dowodzi Jan Zborowski). Po zwycięstwie dochodzi do nieskutecznego oblężenia Gdańska, a wkrótce zostaje zawarty rozejm na mocy którego Gdańsk miał zapłacić kontrybucję wojenną i uznać Batorego królem. Batory zawiesił obowiązywanie statutów Karnkowskiego, które ostatecznie zostały zniesione w 1585 roku. W tym samym czasie nowy król godzi się na „opiekę” nad chorym psychicznie księciem Prus – Albrechtem Fryderykiem przez Hohenzollernów z Rzeszy w osobie margrabiego Jerzego Fryderyka z Ansbach (za pieniądze – 200 tysięcy guldenów). Był to kolejny krok do przyszłego uniezależnienia się Prus i powstania królestwa Prus. Korzystając z drugiego bezkrólewia Iwan Groźny opanował część Inflant (bez Rygi) aż po dolną Dźwinę. Nowemu królowi udało się namówić do współpracy przeciw Moskwie Danię, częściowo Szwecję, zdobył także poparcie wśród szlachty inflanckiej, a także porozumiał się z Tatarami, którzy jednak ostatecznie obrócili się przeciw Moskwie. W związku z tym Stefan Batory mógł zorganizować trzy wyprawy przeciw Moskwie. W 1579 roku zdobył Połock, rok później Wielkie Łuki, Chołom i Woroniec, zaś w 1581 roku nie udało się mu zdobyć Pskowa. 15 stycznia 1582 roku podpisany został rozejm polsko-rosyjski w Jamie Zapolskim (na dziesięć lat). Wojska rosyjskie miały wycofać się z Inflant, zaś Ziemia Połocka i Ziemia Wieliska (Wieliż) zostały przyłączone do Polski. Wzrost ekspansji Szwedów (zajęcie przez nich Narwy i Iwangrodu) z jednej strony doprowadził do zawarcia w 1583 roku układu z Iwanem Groźnym – Rosja na 120 lat została pozbawiona dostępu do Bałtyku, z drugiej zapowiadał konflikty polsko-szwedzkie. W ostatnich latach panowania Stefan Batory dążył do antytureckich przymierzy oraz planował opanować Rosję (po śmierci Iwana IV Groźnego w 1584 roku). Plany te przerwała śmierć Batorego 12 grudnia 1586 roku. Dowiedz się więcej Komentarze artykuł / utwór: Elekcja i polityka zagraniczna Stefana Batorego (1576-1586)Dodaj komentarz (komentarz może pojawić się w serwisie z opóźnieniem) Warszawa, Stefana Batorego 37. 5 miejsc noclegowych, 2 pokoje. Apartament metro "Pole Mokotowskie" do dyspozycji oddajemy w pełni wyposażony apartament dwupokojowy z kuchnią, łazienką z kabiną prysznicową i balkonem. W kuchni znajduje się: -lodówka -kuchenka mikrofala -czajnik elektryczny -ekspres do kawy…. od 229 zł /os.
Odpowiedzi EKSPERTażór odpowiedział(a) o 14:12 Stefan Batory 1576-1586Po ucieczce Henryka Walezego ,królem okrzyknięto Annę Jagiellonkę,przeznaczając na jej męża Stefana Batorego-księcia ślub odbył się 1 maja 1576 szybko pokazał ,że nie chce być królem wzmocnienie władzy 1577 roku w wyniku działań wojennych doprowadził do tego,że Gdańsk uznał jego stworzył silne wojsko dlatego też doprowadził do utworzenia piechoty armię (zaangażował oddziały saperskie do budowy mostów,kazał przygotować mapy,które ułatwiały walki na nieznanym terenie)W latach 1579-1582 prowadził wojny z Rosją,które zakończył podpisaniem rozejmu polsko-rosyjskiego w Jamie uzyskała Połock i Wieliż i prawie całe Batory chciał w przyszłości oswobodzić naród z jarzma tureckiego,jednak jego zamiary przerwała śmierć .jego panowanie trwało 10 lat. Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub
Forum os. Stefana Batorego - Poznań • Strona główna forum. Forum mieszkacw osiedla Stefana Batorego w Poznaniu. All reactions: Stefan Batory (węg. Báthory István, ur. 27 września 1533 w Szilágysomlyó, zm. 12 grudnia 1586 w Grodnie) – syn Stefana Batorego i Katarzyny Telegdi, od 1571 książę siedmiogrodzki, od 1576 mąż Anny Jagiellonki i iure uxoris król Polski. Henryk Walezy (fr. Henri de Valois), właściwie Edward Aleksander (ur. 19 września 1551 w Fontainebleau, zm. 2 sierpnia 1589 w Saint-Cloud) – pierwszy elekcyjny król Polski w latach 1573–1574, ostatni od 1574 r. król Francji z dynastii Walezjuszów jako Henryk III; wcześniej do 1574 r. jako członek domu francuskiego: książę Angoulême (od 1551 r.), książę Orleanu (od 1573 r.) i książę Andegawenii (od 1566 r.).
Panowanie Henryka Walezynsza i Stefana Batorego Królów Polskich. Z rękopisniow Albertrandego podlug wydania Z[agota] Onacewicza
PANOWANIE HENRYKA WALEZYUSZA I STEFANA BATOREGO Królów polskich z rękopismów Albertrandego, z dołączeniem PAMIĘTNIKÓW odnoszących się do Stefana Batorego a zebranych przez Edwarda Hr. Raczyńskiego wydanie Kazimierza Józefa Turowskiego w Krakowie 1861r., Nakładem i Czcionkami "Czasu", str. 513, [2]; format 12x19,5 cm cm TWARDA OPRAWA PÓŁSKÓREK [NIECO PÓŹNIEJSZY], GRZBIET PŁASKI Z BARWNYM SZYLDEM I ZŁOCENIAMI, KARTON MARMORYZOWANY, OBCIĘCIA KART BARWIONE. W DOLNEJ CZĘŚCI GRZBIETU SUPEREXLIBRIS WŁASN W POSTACI MONOGRAMU " Stan BDB-/ drobne przetarcia oprawy, przebarwienia papieru, ŁADNY EGZEMPLARZ Proweniencja: superexlibris oraz exlibris Stefana Dziewulskiego. Stefan Dziewulski (ur. 4 września 1876, zm. 10 marca 1941) – polski prawnik, ekonomista i wykładowca akademicki. Redaktor i wydawca czasopism „Ekonomista” i „Prawo i Ekonomia”, profesor Wolnej Wszechnicy Polskiej, przywódca Ligi Państwowości Polskiej
Polityka zagraniczna Stefana Batorego. Najważniejszym punktem w polityce zagranicznej Stefana Batorego była walka z Moskwą o Inflanty. Tym problemem mógł zająć się dopiero po uporządkowaniu spraw wewnątrz kraju. W końcu doprowadził do wybuchu wojny polsko-rosyjskiej w 1579 roku. Jeszcze tego samego roku Polacy zdobywają Połock.
Podczas panowania Stefana Batorego decydującą rolę w państwie odgrywał kanclerz i hetman koronny – Jan Zamoyski. W 1578 roku utworzono Trybunał Koronny w Piotrkowie – najwyższego sądu apelacyjnego dla szlachty. W 1581 roku powołano podobny Trybunał dla Litwy. Zasiadali w nich wybierani na sejmikach przedstawiciele szlachty, a także duchowieństwa katolickiego (tzw. deputaci). Przy królu pozostało prawo odbywania sądów sejmowych, które rozstrzygały najważniejsze przewinienia – sprawy o zdradę i przestępstwa urzędnicze. Konstytucja sejmu warszawskiego o utworzenie Trybunału Koronnego z 1578 roku Stefan, z łaski Bożej, Króla Polski, Wielki Książę Litewski, etc. [ ... ] 2. W każdym województwie i Ziemi, na tym miejscu, gdzie wedle starego zwyczaju obierają osoby sądowe: naznaczamy authoritatae praesentis Conventus (powagą niniejszego Sejmu) dzień i czas, to jest, pierwszy poniedziałek po narodzeniu P. Marii 1 w tym niniejszym roku, a po tym na każdy rok tegoż czasu do obierania Sędziów do sądów Judicorum generalium ordinariorum Tribunalis Regni (sądów generalnych zwyczajnych Trybunału Koronnego) [...] 3. Na których sejmach wyżej mianowanych, każde województwo obrać spólnie ma, i będzie powinno, między sobą osobę jedną godną, bogobojną, cnotliwą, prawa i zwyczajów sądowych Onego kraju umiejętną, osiadłą. A z województw większych, to jest: Poznańskiego, Sandomierskiego, Kaliskiego, Płockiego po dwu, [...]. z Mazowieckiego trzy, pro hac vice tantum (jedynie na ten raz), a po tym po dwa [...]. A tych sędziów obieranie ma być, kogokolwiek godnego być najdą. [...] 4. Ciż obrani sędziowie do drugich tylko sądów trwać mają, a inni na ich miejsce [...] obierani być mają, czasu i dnia obierania tych sędziów wyżej oznaczonego. A żaden z elektorów powtóre na sądy nie ma być obran do lat czterech, oprócz tego, gdzie by się w którym województwie na tegoż wszyscy [...] zgodzili, a izby się tego podjął, uprosili. 7. Sądzić mają sprawiedliwie z regestu po województwach jako wotują nie odstrzelając 2 się do prawa pospolitego, jakiego która Ziemia używa, Boga i sprawiedliwość jego świętą przed oczyma mając. A sędziowie dekret ex scripto (na piśmie) ferować mają [...]. A gdzie by się trafiła różność albo też paritas votorum (równość głosów) mają raz, dwa, trzy znowu per vota (przez głosowanie) puścić i przy tej stronie konkluzja zostawać ma, która za sobą dowodów prawnych więcej będzie miała, a po tym major pars (większa część) konkludować ma. A iż wszystkich panów duchownych, [...] (sprawy z mocy apelacji) przed tymże Trybunałem podług prawa pospolitego odprawowane być mają.. Przeto [...] panowie duchowni sędziów sami z pośrodku siebie obrać mają [...], z którymi do tychże tylko akcji duchownych, część świeckich [...] sędziów [...] przysądzeni być i te kauzy 3 sądzić mają. [...] * Tj. 8 września. ** Zgodnie z hierarchią głosowania posłów z poszczególnych województw w sejmie. *** Tu: sprawy. W 1578 roku król utracił prawo do nobilitacji do Sejmu. W 1578 roku Batorego utworzono piechotę wybraniecką - z co 20 łana miano rekrutować jednego żołnierza chłopskiego pochodzenia. Z dóbr królewskich wystawiono 2 tysiące żołnierzy. Uniwersał* króla Stefana Batorego o utworzeni piechoty wybranieckiej z 1578 roku Stefan, z Bożej łaski króla polski, etc. Wszem wobec i każdemu z osobna, starostom i dzierżawcom wsi naszych królewskich, jako też poddanym naszym i innym, którym by to wiedzieć należało, uprzejmie i wiernie nam miłym, łaskę naszą królewską oznajmiamy. Iż na przyszłym warszawskim sejmie uchwalona jest konstytucja wedle opatrzenia ludzi pieszych na potrzeby wojenne, tak z miasteczek, jako i wsi królewskich, wedle słusznej liczby łanów**, tedy teraz na mocy tej konstytucji posyłam urodzonego*** Mroczka do województwa sandomierskiego do postanowienia takowej piechoty. A to tym sposobem, że we wszystkich wsiach naszych tenże urodzony Mroczek ma obrać i postanowić z każdych 20 łanów jednego człowieka, który by się nam do tego oświadczył dobrowolnie, śmielszego i dostatniejszego od innych, a takowy od tego czasu ma być i będzie wolen od wszelkich powinności naszych [...]. Powinność takowego pieszego będzie ta: w każdą ćwierć roku do rotmistrza swego albo porucznika jego, na miejsce oznajmione stawić się do lustracji z rusznicą swą dobrze narządzoną, szablą, siekierką i barwą**** taką, jaką rotmistrz lub porucznik mu naznaczyli, z innymi pieszymi podobną. Proch też swój i ołów ma mieć. [...] A kiedy nam potrzeba będzie wywieść tą piechotę do wojska naszego, tedy my żołd jej płacić będziemy po równo z drugimi pieszymi. *Uniwersał – w dawnej Polsce początkowo list królewski do narodu, dotyczący ważnej sprawy, rozsyłany do wszystkich województw; później nazwano tak akty prawne ogłaszane publicznie. **Łan – dawna miara ziemi, oznaczający obszar ziemi uprawnej potrzebnej do wyżywienia rodziny; w różnych okresach obejmował powierzchnię ok. 16,7- 17,5 ha (łan mały) lub ok. 22,6- 25,8 ha (łan duży). ***Urodzony – tu oznacza szlachcica. ****Barwa – Mundur. Mimo iż to właśnie przywódca stronnictwa egzekucjonistów – Sienicki – ogłosił wybór Batorego, nowy król swoich rządów nie oparł na szlachcie, a na grupie urzędniczo-wojskowej. Głównym poplecznikiem króla z Siedmiogrodu był kanclerz i hetman Jan Zamoyski (połączył on oba stanowiska wbrew przepisom o incompatybiliach). Zamoyski zgromadził wokół siebie szerokie grono zwolenników, potrafił łączyć zdolność do bogacenia się z wnikliwą oceną sytuacji politycznej i kreowaniem swej osoby. Podczas rządów Batorego stronnictwo egzekucyjne traci na znaczeniu, zaś magnaci rozwijają swoje partykularne interesy. Powstaje nowa magnateria (Potoccy, Lubomirscy, Ossolińscy), która swoje majątki (przekształcone w latyfundia) rozbudowuje głównie na terenach Ukrainy. Cechą szczególną ówczesnych czasów było polonizowanie się oligarchów rusko-litewskich i coraz silniejsze związki rodzinne z magnatami polskimi. Batory utworzył także akademię – Uniwersytet Stefana Batorego w Wilnie w 1578 roku. Dowiedz się więcej Komentarze artykuł / utwór: Polityka wewnętrzna Stefana Batorego (1576-1586)Dodaj komentarz (komentarz może pojawić się w serwisie z opóźnieniem) 1. Panowanie Stefana Batorego (skąd pochodził?) - piechota wybraniecka (jaka to formacja?) - 3 wyprawy na Inflanty w celu ich odzyskania, zakończone sukcesem w 1582 2. Panowanie Zygmunta III Wazy ( skąd pochodził?) - przeniesienie stolicy ( skąd, dokąd i dlaczego?) PIECHOTA WYBRANIECKA I HUSARIA BATOREGO Zmiany w wojskowości polsko-litewskiej przyniosło panowanie Stefana Batorego. Pozwoliły one na odparcie ataków Moskwy pod koniec XVI w. i zmusiło cara do oddania Rzeczypospolitej ziemi połockiej z Inflantami. Zaowocowało też zwycięstwami oręża polsko litewskiego w XVII w. Reformy polegały na powołaniu piechoty wybranieckiej (jeden pieszy z 20 łanów z dóbr królewskich), szlacheckiej (formowanej ze szlachty zagonowej tzw. Szaraków, których nie stać było na konia) i stałych rejestrowych kozaków zaporoskich (tj. podległych zwierzchnictwu hetmanów koronnych kozaków wpisanych do rejestru, którym wypłacono niewielki żołd), na ujednoliceniu uzbrojenia w chorągwiach jazdy, co przyspieszyło wykształcenie się z chorągwi rackich husarii. (Racowie to jeźdźcy pochodząc z Serbii, którzy od XIV w. walczyli jako najemni żołnierze przeciwko Turkom na Węgrzech; stamtąd na przełomie XV i XVI w. trafili do Polski. Zaczęto wykorzystywać na szerszą skalę transport wodny dla zaopatrywania wojsk, zabezpieczać logistycznie działania na wiele miesięcy przed planowaną kampanią wojenną, dbać o kartograficzne przedstawienie teatru działań. Zmieniono wreszcie strukturę sił zbrojnych – dużą rolę zaczęły odgrywać jednostki strzelcze wraz z artylerią – i wprowadzono na stałe do składu sił Rzeczpospolitej piechotę polsko-węgierską (tzw. hajduków, piechotę zorganizowaną na wzór węgierski, uzbrojoną w rusznice, piki(dardy) mieli tylko dziesiętnicy). Wojny batoriańskie można śmiało uznać za rewolucję militarną; zmieniono system organizacji naczelnego dowództwa, zastosowano ubezpieczanie kolumn marszowych przez wydzielone korpusy. Batoremu co prawda nie udało się zreformować systemu finansowania sił zbrojnych Rzeczypospolitej, to jednak wojsko polsko-litewskie (40-45 tys. żołnierzy) na tle innych armii europejskich prezentowało się okazale. Po zakończeniu działań wojennych wojsko to rozpuszczono, ale wiele rozwiązań z tego okresu kontynuowali wodzowie XVII w. – Krzysztof Radziwiłł, Jan Karol Chodkiewicz, Stanisław Żółkiewski – rozpoczynający karierę w dobie wojen batoriańskich. AUTORAMENT CZYLI ZACIĄG Wojsko dzieliło się na dwie kategorie, tzw. autoramenty: narodowy i cudzoziemski. Podział ten ustalił się za Władysława IV. Autorament narodowy to: husaria, kozacy (pancerni), jazda tatarsko-wołoska, piechota polsko-węgierska i od 1655 r. piechota łanowa (zaciągana z dóbr ziemskich) i od 1673 r. dymowa (z miast). Jazda tworzona była według zaciągu towarzyskiego . Rotmistrz przyjmował do służby tzw. towarzyszy znaku poważnego (husaria) lub lekkiego (pozostałe), którzy stawiali się z umówionym pocztem uzbrojonych i wyposażonych ludzi. Jedyną jednostką taktyczno-organizacyjną była chorągiew z rotmistrzem i porucznikiem na czele. Funkcje podoficerskie pełnili wybrani towarzysze. Pułki tworzono doraźnie. Strój i komenda - polskie. Piechotę werbowano według zasad autoramentu cudzoziemskiego (z tzw. wolnego bębna). Autorament cudzoziemski, zorganizowany na wzór zachodnioeuropejski, to: rajtaria, arkebuzeria, dragonia, piechota niemiecka oraz artyleria i oddziały inżynieryjne. Zaciąg indywidualnych żołnierzy następował z tzw. wolnego bębna (od bębna, w który bito podczas ogłaszania werbunku). System ten obowiązywał tylko w dobrach królewskich i duchownych. Oddziały cudzoziemskie miały rozbudowane struktury – jednostką organizacyjno-taktyczną był regiment składający się z ok. 10 kompanii lub skwadrony- ze sztabami, hierarchią stopni i liczną kadrą oficerską i podoficerską. Strój i komenda – niemieckie. Faktycznie w wojsku tym służyli Polacy. Na podstawie artykułu prof. Mirosława Nagielskiego spisał Maciej Waligóra.
W 1991 roku liceum zostało przeniesione do domu parafialnego przy kościele Księży Pallotynów, mieszczącego się przy al. Warszawskiej 31. 28 października 1995 szkoła zmieniła nazwę na „Pallotyńskie Liceum Ogólnokształcące im. Stefana Batorego”, co było związane z przekazaniem placówki Stowarzyszeniu Apostolstwa Katolickiego.

W skrócie Zyskaj dostęp do setek lekcji przygotowanych przez ekspertów! Wszystkie lekcje, fiszki, quizy, filmy i animacje są dostępne po zakupieniu subskrypcji. W tej lekcji: panowanie Stefana Batorego,wojna z Moskwą za rządów Batorego,konflikt z Gdańskiem. Miesięczny dostęp do wszystkich przedmiotów Dostęp do 9 przedmiotów Płatność co miesiąc Zrezygnuj kiedy chcesz! 19,90Płatne co miesiąc Zrezygnuj w dowolnym momencie Kontynuuj RABAT 15% Roczny dostęp do wszystkich przedmiotów Dostęp do 9 przedmiotów Korzystny rabat Jednorazowa płatność Korzystasz bez ograniczeń przez cały rok! 84,15 7,01 zł / miesiąc Jednorazowa płatność Kontynuuj lub kup dostęp przedmiotowy Dostęp do 1 przedmiotu na rok Nie lubisz kupować kota w worku? Sprawdź, jak wyglądają lekcje na Dla Ucznia Sprawdź się Filmy do tego tematu Materiały dodatkowe unia personalna związek państw, które połączyła osoba wspólnego monarchy; państwa te zachowywały odrębność polityczną i ustrojową

15 maja Król spisuje w zamku w Niepołomicach testament, w którym krytycznie odnosi się do postępowania szlachty polskiej na arenie politycznej. 12 grudnia zgon króla Stefana Batorego. Zmarł w ulubionej rezydencji w Grodnie. W maju 1588 roku został pochowany na Wawelu. Pośmiertne wydanie zbioru "Pieśni ksiąg dwoje" Jana Kochanowskiego.

Batory od początku używał określenia, ze nie chce być „królem malowanym”- to znaczy sprzeciwiał się dużej roli szlachty w państwie, którą zapewniły artykuły henrykowskie. Szlachta miała wiele przywilejów, w tym ważny przywilej do rokoszu. Batory chciał scentralizować władzę. Niestety, nie udało mu się do końca zrealizować swojego planu, ponieważ jego panowanie trwało zaledwie 10 lat. W POLITYCE ZEWNĘTRZNEJ Batory dokonał bardzo dużo: - WALKA Z HABSBURGAMI- zaostrzenie stosunków polsko- niemeickuich; nie był to otwarty konflikt „na polu bitwy”, Habsburgowie ingerowali w politykę wewnętrzną polski, popierając bunty drobnej szlachty (gł. Gdańska) - KONFLIKT Z ROSJĄ- kiedy w 1577 roku Iwan Groźny próbował zdobyć inflanty i inne ziemie należące do polski (chciał uzyskać dostęp do Bałtyku) i uważał, ze społeczeństwo Polskie jest w lekkim chaosie przez podwójny wybór władcy, więc jest to dobra sposobność by zaatakować Polskę. Batory zorganizował wojsko i próbował odpierać ataki cara. Wojna ta miała 3 etapy: 1569- 1580 1581 w Pskowie- ostateczna rozgrywka, początek rokować pokojowych. Wojna zakończyła się w 1582 roku w Jamie Zapolskim. - ODPARCIE ATAKÓW TURECKICH- plany powstania tzw Świętej Ligii- państw chrześcijańskich, które miałyby odeprzeć ataki Tureckie i odzyskać utracone ziemie; niezrealizowane z powodu wczesnej śmierci Batorego.

.
  • rny24fff19.pages.dev/993
  • rny24fff19.pages.dev/570
  • rny24fff19.pages.dev/729
  • rny24fff19.pages.dev/554
  • rny24fff19.pages.dev/295
  • rny24fff19.pages.dev/952
  • rny24fff19.pages.dev/707
  • rny24fff19.pages.dev/827
  • rny24fff19.pages.dev/177
  • rny24fff19.pages.dev/498
  • rny24fff19.pages.dev/890
  • rny24fff19.pages.dev/169
  • rny24fff19.pages.dev/944
  • rny24fff19.pages.dev/801
  • rny24fff19.pages.dev/278

    • panowanie stefana batorego w punktach